Çevrimdışı

maviş, babacık demeye başladı demekki o kadar zaman ayırmam boşuna değilmiş.

 

Çevrimdışı

Bir kuşum bile yok.

 

Çevrimdışı

böyle olmak cok güzel. kimseye sormadan hesap vermeden istediginle, istedigin yerde, istedigin zaman yanindasin. karisan yok bana biseyleri biraktirmaya calisan yok sagligima üzülen yok. bana üzülen yok. aslinda ne kadar kötü benim icin üzülen kimse yok. eve gidince haber ver diyen biri yok. ben hep yanindayim diyen yok. günlük, anlık heyecanlar mutluluklar. aslinda ne kadar kötü..

 

Çevrimdışı

Face Kullanmadıgım Halde
İnsanların Bana Gelip Face Ayarlarını Yaptırması
Bana Çok Cahilce Geliyor
- E Kullanıyorsan Bileceksin !

 

Çevrimdışı

ve uyuma vakti..

 

Çevrimiçi

Çevremde bana yaklaşmak isteyen insanlara elektrik almadığımda, gururlarıyla oynamadan reddediyorum o duygularını ve kendilerini, belki gerçekten içten ve samimi şekilde bir ilişki yaşamak istiyorlar benimle ama ben yapım gereği içimden gerçekten bir şey hissetmediğimden fırsat vermiyorum fazla yaklaşmalarına. Gerçekten birisinin beni hak edebileceğini düşünürsem şayet, o kalbinin masumluğunu ve kişiliğini birebir benliğiyle konuşmalarıyla ifade ederse işte o zaman kalbime alırım.

Sırf ilişki durumu mode on olarak değil de, kalben bir şeyler hissederek insanlarla bir birliktelik kurmak daha mantıklı bir durum, çünkü herkesin kendi benliğinde taşımış olduğu bir değer yargısı vardır, kimsenin bir kimsenin o değer yargılarıyla oynamaması gerekiyor. En azından bunun bilincinde olarak insanlara bu yolda tepkimelerle karşı tarafın atacağı adımları dizginliyorum.

Evet içime fazlasıyla kapanık bir insanım, insanların maşallah'ın insanların yakışıklısın, boylu poslusun cümlelerini artık hep duyar oldum, nitekim kalbinden gerçekten geçen duygulardır bunlar, belki de; elde etmek için ilk adımlar.. Yok hayır kimseden bir ihanet ya da ağır bir darbe yemedim...

Özür dilerim o değer verip dünyama girmek isteyen insanlar, duygularınızla oynamamak ve yüzümde maskelerle gelip sizden yararlanmak istemediğim için, tepkilerimin dışa vurumudur bu. Hayırlısı karşıma çıkana kadar ve dürüst olduğuna inandığım bir insan karşıma çıkana kadar yalnızlığımla ben hep var olacağız..

Bu benliğimdeki karakter hikâyemi de buraya itiraf olarak yazayım..

 

Çevrimdışı

Evden cikarken annemi sag ve sol yanagindan optukten sonra dudagindan da operim. cocuklugumdan beri aliskanligim.. kurtulamadim gitti yanaklarini opunce dudagi uzulur diye herhalde yer mekan fark etmiyor sokakta bile yapiyorum bunu! hüüf.

 

Çevrimdışı

Düğün için video yapmayı deneyelim bakalım nasıl bisey cıkıcak ortaya bende merak ediyorum! ilk kez deniycem daha evvel başka bisey için denemiştim pek saglam olamsa da olmustu.

 

Çevrimdışı

Yemediğimiz " halt " kalmadı..

 

Çevrimdışı

itiraf ediyorum zamanında kendisine platonik bişiyler beslediğim okulun en yakışıklı kişisi şimdi bana karşı boş olmadığını söylüyor. ama benim hiç hevesim yok napıcaz sebastian? :a