Çevrimdışı

Simarik ve huysuzum

 

Çevrimdışı

Haddinden FazLa Umursamazım..

__________________
Edep; aklın Tercümanıdır. İnsan edebi kadar akıllı, Aklı kadar şerefli, Şerefi kadar Kıymetlidir. Massive..






Kullanıcı imzalarındaki bağlantı ve resimleri görebilmek için en az 20 mesaja sahip olmanız gerekir ya da üye girişi yapmanız gerekir.

 

Çevrimiçi

Bugün arkadaşlarla oturduk sohbet ediyorduk Cafe'de. Çocukluk arkadaşımız olan, fakat hiçbir şekilde insanlıktan nasibini almadığını bildiğim, şaibe ve katakulli işleri seven başka bir çocukluk arkadaşımızın cafe'nin içerisine girdiğini gördüm uzun bir zamandan sonra.. Normal olarak diğer arkadaşlar mırıldandı.. Kapıya doğru, geldiği gibi yöneldi hemen.. Tabii ki hatalarından dolayı bir insanı ne olursa olsun alaşağı etmek mümkündür her koşulda. Bir anda her şeye rağmen inadına iyimser olmak, her şeye rağmen naiflik adına kalktım peşinden gittim. Omzundan tutarak durdurdum.. Saçında saçkıran, sakalında da sakalkıran çıktığını gördüm. Yalan yok, içim acıdı.. Mahcup ve şaşkın, üzgün gözlerle yüzüme bakarak, hiçbir şey demeden ben daha "eskidendi adem o tarık. Şimdi okuluma, işime, gücüme bakıyorum. İnsanların profilleri sınır çizdiriyor başkaca insanlara. Öfke ve hezeyanlarıyla bıraktım ben onları bir de ellerinden öpen 2 tane oğlum var. Ben de hukuk fakültesinde son sınıftayım. Özel bir şirkette genel müdürlük yapıyorum" dedi..

Düşünerek ve sindirerek dediklerini kafamda yer ettirdim o an. İstemli ya da istem dışı o an bir an duygularımın kapana kısılmışlık hissi ile; Umarım her şeyin istediği gibi olmasını ve hayatında her daim mutluluk, huzur içerisinde olmasını dileyerek. İsterse kendisiyle ayrı bir masada oturarak çay içebileceğimizi söylemem akabinde; oturduk.. Birer çay içtik ve gitti içten bir sarılış ile.. Tekrar eski masama dönerek arkadaşların yanına oturduğumda "Ben söylemiştim!" gibi bir amaca hizmet ediyormuşum tepkimesini duydum başka bir arkadaşımın. Kendince haklı olabileceğini düşünüp cevap verme gereksinimine bile girmeden sigara yakıp, uzun bir sessizlik içerisinde sustum.

Afta, tafralar aynı kişiden devam edince, eğitim ve kültürel gelişim evresinde böyle insani davranışlarım olabilir, kusura bakma. Ben vicdanımın kaldıramayacağı şekilde ben kimseyle mücadele edemem ben. Sonuç olarak eski bir arkadaşımız hatasıyla, kusuruyla da olsa o mahcubiyetiyle ben onu öyle bırakıp gitmesini kendime yediremem, içinde bir taş var; kımıldatamıyorsun diyerek tavrını reddettim.

Sonrasında tuttum evin yolunu...

Sebebi her ne olursa olsun cehaletin akıldan üstün gelmesine o anda anlam veremedim. Sonuç olarak orada yapılan davranış biçimini insanın ilk olarak kafasında sorgulaması gerekiyor, çok mu akıllı ve zeki bir insansın da davranışımı yargılıyorsun, izahat etmemi isteyebilirdin, bende bunu sana apaçık şekilde anlatabilirdim.. Tabii -ki 4 kişilik arkadaş ortamında bir bu vatandaş içerledi bu kadar davranışımı ve mırıldanmaya en çok başladı..

Biliyordum -ki, mutsuz, huzursuz hissedeceğim kendimi bu hamleyi yapmasaydım. Hissizleşmiş olarak hissedecektim.. Bazı şeyleri sevmeyebiliriz, nefret edebiliriz, kin tutabiliriz... Ama; çürüyemeyiz bazen insanlara karşı.. Her şeye rağmen kendi iç sesimi dinlemeyi ve bundan bir şey kaybetmeyeceğimi düşünerek yaptığım bu durumdan mutlu oldum esasında..

Ölümlü dünya; bugün varız, yarın yokuz..

 

Çevrimiçi

Hayatımda değil,evet.Belki de başkasının hayatında ama hala nefes alıp veriyor olması bile mutlu ediyor beni.Onun mutsuzluğunu isteyecek kadar körelmedi duygularim.Tek istediğim yanımda olmasıydı, olmadı. Canı sağolsun

 

Çevrimdışı

ayLardir anLasiLmamak sabri zorLuyor..
Kim neyi nasiL neresiyLe istiyorsa orasiyLa anLasin..
Kendimi ifade edecek degiL bu saatten sonra..
YoruLdum..

__________________

#MustafaKemaLAtatürkTorunuyum..ღ ❦

{22~02~`22..∞}
{09~09~`22..ღ}

 

Çevrimdışı

itiraf edecek bişe yok - Gördügün Neyse Elde Edecegin de Odur !!!

__________________

Dayan Rüsva Etme Beni

 

Çevrimdışı

Çok beddua ettim; Allah seni değil ama beni affetsin...

 

Çevrimdışı

zamanında yanlışlıkla yırttığım zabıt defteri geçen yine karşıma çıktı. üstelik 1. asliyeden gelmişlerdi defter başıma bela olacak diye "allahım bu ne ya bunu kim yaptı böyle" diye sesimi yükselttim üstüne bir de kendime saydırdım. ya istifa etmeliyim ya o defteri ortadan kaldırmalıyım. ayrıca bkz. oyunculuk yeteneğim ektedir.

her iddaa oynayışımda kazandığım için adliyenin önündeki gevrek satan abi bile senle bi kupon yapalım diyip duruyor. ama kendime nazar değdirdim. herkes kaybetmeye başladı sfkhdfk.

geçenlerde(geçenlerde dediğim 10 gün oluyor) bürodayız elektrikler kesildi ve yaklaşık 5-6 dakika sonra jeneratör çalışmaya başladı. daha önce hiç jeneratör görmediğim için ani bir ses ve sarsıntıyla (bide izmirde dakka başı deprem oluyo şu sıralar) deprem oluyor sandım. iş arkadaşlarım da sürekli benimle uğraştıkları için "allaah sallanıyoruz" gibi bağrışlar yükseldi korkuyla ne yaptığımı hatırlamıyorum en son telefonla sigaramı alıp bürodan koşarak çıktım. geri döndüğümde gülüyodu gerizekalılar. deprem olmadığını da koskoca adliyede tek benim koştuğumu ve karşımda amirimi bana bakarken görünce anladım. depremden çayını kurtaran amcaya döndüğümü de epey sonra farkettim. jetonum 8 köşeli.

 

Çevrimiçi

Geçen seneki sınavımda ismimi yazmadigim için kaldigimi ve bu sene o dersi sırf bunun için aldığımı , aslında o sınavdan da 95 aldığımı ,bu sene de 75 ile geçtiğimi daha bugün öğrendim. Bi insan bu kadar sapsal olabilir! Acaba aklım nerdeydi ! Hayır insan neden sınav sonucuna bakıp da sınavım niye hesaplanmamış diye hocanın yanına gitmez ki? Halbuki ki sınava girdim diye imza da atmistim. Garip. O değil de acaba neden aynı sınavdan bu sene 75 aldım

 

Çevrimdışı

Meslegimden Sogudum Bir An Önce Askere Gitmek Gerek

__________________

Dayan Rüsva Etme Beni