Çevrimdışı

Dünyaki Varoluş Amacımız Nedir?

Bu dünyaya geliş amacınızı hiç düşündünüz mü? Neden burdasınız ? Bu dünyaya sadece yemek içmek çalışmak gibi keyfe keder sebeplerden mi geldiniz ? Hiç siz de birçok insan gibi özel olduğunuzu hissettiniz mi ? Yoksa dünyaya 8 de 8 saatlik diliminde pratik zekanızı ve yeteneklerinizi unutturan sizleri sindiren keyif almak için çalışılmayan para için çalışılan ömrünüzden yılların çabuk gitmesine , sizi yıpratmasına izin verdiğiniz işler de çalışmak için mi geldiğinizi düşünüyorsunuz?


{ “Eğer hangi limana doğru seyrettiğimizi bilmiyorsak, hiçbir rüzgar bizim için uygun değildir.” SENECA }


Birçok toplu taşımalarda gördüğüm yüz ifadeler aynı.

Gittiğim kuruluşlar da sizi zoraki ,soğuk , bir gülümsemeyle karşılayıp ve işim bitsin de bir an önce gideyim gözlerle ”size nasıl yardımcı olabirim ” cümlesi hiç birimizi kamufule edemediğini söylemekte fayda var sanırım.

Sürekli aynı insalara bakıyormuşcasına bir his uyandırıyor insanda aslında hepinizi tanıyor ve anlıyorum..

Sabah, adına alarm denilen günahkar, çalsa suç çalmasa suç olan bir işkence aletiyle uyandırılıyoruz..

Gözlerimizi böyle bi dünyaya daha geç açmak için alarmı 5 dakika erteliyor ve uyuyor uyutuluyoruz.

Saatlerimiz , günlerimiz, aylarımız, yıllarımız böyle giderken tabi hayallerimizde geride kalıyor.

Çocukken kurduğumuz kocaman dünya biz büyüdükçe küçülüyor.

Ve bizler artık yaşamaktan sıkılmış, intihara meyilli, sorgulamayan, okumayan, yazmayan, cümle bile kuramayan, yaşadığımız çevredeki canlı dostlarımıza zarar veren birer yaratık oluyoruz.

İlk başta bu yaşam oyununa katılırken sadece ”mutluluğu ” arardık.

Fakat ayağımıza her taş takıldığında farklı kavramların peşine düşer olduk ve başladık günahlarımızı sıralamaya.

Hayal kırıkları, hüzün ve keder hepimizi esir edip aynı şeyin bizi mutlu ediceğini düşündük.

”PARA”

Evet , para bizim için mutluluk kaynağıydı, hatta nefes alma gülmek, dost edinmek, aşık olmak bütün değerlerimizi kazandırıcak seyin para olduğunu düşünüp sabah akşam günahkar düşüncelerimizin esiri olduk.

Ama hangi birimiz bizi biz yapan unsurlar la ilgilendi bu süreçte.

Ya da hangimiz bu dünyaya neden geldiğimizi düşündük ?

Bize dayatılmış yaşam kurallarına hangimiz karşı çıkacak kadar güçlüydü ?.

Aslında hepimiz farklı özellikle dünyaya geldik , ama sıradanlaşmıyı, aynılaşmayı biz istedik.

Sizlere kendi hayatımdan bi kaç kesit sunmak istiyorum.

Evet küçüklüğümüzde herkes hayalperestti, ama ben büyüdüğümde bunu sürdürmek istedim .

Ve tahmin edeceğiniz üzere gerçek hayatla , hayaller örtüşmediği için bocalıyor ve sürekli düşüyorsunuz.

Ben bana dayatılmış sistemi hiçbir zaman kabul edemedim. Belki size bu şımarıklı, yada gelecek kaygısına sahip olamadığımı, hayatımın günlük gülüstan şekilde geçirdiğimi, para denilen illetin beni ele geçirmediğini, bolluk bereket içerisinde büyüdüğümü , babamın bir milyarder olduğunu düşündürebilir sizlere.

Ama yanıldınız.

Ben 7 kişilik ailenin 6. üyesiyim , babam 60 lı yaşlarında ve emekli olabilmek için gece gündür çalışıyor.

Bu sistemden hayıflandığını ve birgünde yaşamaktan pes etmek istediğini duymadım çünkü; babam için ürütken biri olmak, bu dünyada bi dikili ağacı olmak , boy boy çocuklara sahip olmak ve yaşlandığında o çocuklarının gölgesinde huzura ermek onun yaşama amacı.

Her insanın bir yaşama amacı vardır.

Er yada geç bulursunuz , asıl mutluluk onu bulunca başlıyor.

Evrene kalbinizin kapılarını tamamen açın ve yüreğinizin sesini dinleyin bir yerlede size kesinlikle fısıldıyacaktır.

Hayat onu anlayınca tadını veriyor size ve bütün güzelliklerini sunuyor önünüze.

Ben yazmaya aşık bir insanım , yüreğimden dökülenleri avuçlarımla toplayıp ruhumla sizlere ulaştırmak en büyük TUTKUM.

İçinizdeki çocuğun başını okşamayı unutmayın…

Ve unutmayın ki yaşadığınız yeri cennete çeviremiyorsanız gittiğiniz heryer cehennem olucaktır.

Hepimizin dünyaya gelme amacı vardır.

Buna ulaştığınız zaman ebedi zenginlik sizin olur.

__________________