Çevrimdışı

Cok guzel bir paylasim emegine saglik

 

Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

 

Çevrimdışı

 

Çevrimiçi

 

Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

__________________
Edeptir AŞK Sevdirenin Hürmetine...

 

Çevrimdışı

Akşam olur, kapılar kapanır, sürgüler sürülür...
Kahkahalar dışarı sızar da, hüzünler
hep içerde kalır...!

 

Çevrimdışı

Sanırım kalemim tükendi! Beyaz sayfalardan da çevirdim yüzümü, oysa titreyen ellerimle ne mektuplar yazmıştım hiç adresine teslim olmayan...

--IRCForumlari.NET ; Flood Engellendi -->-> Yeni yazılan mesaj 02:03 -->-> Daha önceki mesaj 01:50 --

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

 

Çevrimiçi

 

Çevrimdışı

Bir gün Süleyman Peygamber bir karıncaya bir yıllık yiyeceğinin miktarını sorar.
Karınca da' “Bir buğday tanesi Yerim" diye cevap verir.
Cevabın doğru olup Olmadığını kontrol etmek isteyen Süleyman Peygamber karıncayı
bir şişeye koyar, Yanına da bir buğday tanesi koyarak hava alacak şekilde şişeyi kapatır.
Ondan sonra da bir yıl bekler.
Müddeti dolunca şişeyi açtığında bir de bakar ki karınca buğday tanesinin yarısını yemiş,
yarısını da bırakmıştır. Kendi kendine meraklanp Acaba neden yemedi?
Bunun üzerine Hz. Süleyman karıncaya buğday tanesini tamamen neden yemediğini sorar.
Karınca da, “Daha önce benim yiyeceğimi Yüce Allah Verirdi. Ben de O'na güvenerek bir buğday tanesini tamam olarak yerdim. Çünkü O beni asla unutmaz ve ihmal etmez idi'
Fakat bu işi sen üzerine alınca doğrusu nihayet bu âciz bîr insandır diye sana pek güvenemedim. Belki beni unutup İhmal edebilirsin diye düşündüm.
O yüzden de yıla bir yıllık yiyeceğimin yarısını yiyerek, diğer yarısını da ertesi yıla bıraktım der....

 

Çevrimdışı

Soğuk bir kentin en ücra köşesinden duyulur şimdi
Yalnızlığımın ayak sesleri
Doğmayan gün ışığından yoksun yine gözlerim
Bir kara bulut dolaşır üzerimde
Mecalsiz uyanışlarım devrilir üzerime de
Ben yine yağmur sonrası dilenirim seni


Kaldırmadan başımı yine uzun yol şiirleri yazarım sana
Uğradığım her şehir de aradıkça gözlerim seni
Bir garip kimsesizlik dolar içime
Yetim yüreğimin dili kesilir,solum da ince bir sızı gezinir
Kokun kalmış yağmurdan avuç içlerime sinen
Gönlümü sorsan dillenmez bir halde yine


Tesirsiz tümcelerim bir yağmur altında ıslanır şimdi
Söylesene yâr?
Kavlimizi hangi enkazdan kaldıracaklar
Hangi (ah)lar umut olacak sana
Bildiğin hangi gök gürültüsü temizleyecek içini şimdi
Ya da hangi sağanak saracak yaramızı


Dilimde üşüyen bir adın kalmalı geriye
Sevdan bir masal gibi okunmalı işte
Toprak gibi sen kokmalısın avuç içlerim de
Bir de sen kalmalısın içimin en derin köşesinde de
Bize ait ne varsa yağmur yağmalı üzerine
Ve kirpiklerimize aşk dokunmalı yine
Ben yine kapatıp gözlerimi içim sökülene dek ağlamalıyım sana


Azalan ömrüme hangi hazan değse
Yüreğim yine de sen dolar sevgili
Yoksulluğum dilime ağıt olsa da,gönlüm varlığına ant içti bir kere
Kimsesiz bir (aşk)bekçisiyim belki de
Belki de hiç dön demeyeceğin bir sürgüne uğurladın beni


Bil ki
Unutmadım yüreğimin acısını
Bil ki
Sardığın kefeni çıkarmadım üzerimden daha
Ve her zemheri vaktinde avuçlarından içtiğim
Acım düşer de aklıma
Ben yine sen dolarım tepeden tırnağa



Vakitsiz yağsa da her yağmur şimdi gönlüme
Umutlarımı ardın sıra kurban verdim ömrüne
Yüreğimde buzdan bir duvar var şimdi
İçime açtığın yaralarım sarılsa da kabuk tutmaz ki
Söylesene yâr?
Hangi yağmur donmuşluğuma devadır ki
Ya/da
Hangi sözün dirilişime şifadır şimdi
Oysa
Sen yağmurdun üzerime yağan
Bense sağanaktım sana aşk ile akan..