OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE OYUN
 

OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE OYUN

Çocuk için vazgeçilmez bir yaşama biçimi olan oyun, çocuğun en doğal öğrenme aracıdır. Oyun çocuklar için, keşfetme, öğrenme, kendini ifade etme demektir.

Oyun çocuğa kimsenin öğretemediği şeyleri öğretir. Dünya çocuk için, bilmediği, anlamadığı karmaşık bir çok olay ve insanla doludur. Oyun yoluyla çocuk dünyanın gerçeklerini kendi çapında anlamaya çalışır.

Oyunu, özgürce ve kendiliğinden yapılan, haz veren, mutluluk kaynağı olan, çocuğun gelişimini destekleyen ve eğlendiren, yorğunluk ve sıkıntılardan kurtaran etkinlikler şeklinde tanımlayabiliriz.


Bir çok filozof, eğitimci ve çocuk ruh hekimi kendi dünya görüşleri çerçevesinde oyunu eğitsel açıdan ele almışlar ve bu konuda çeşitli görüşler öne sürmüşlerdir.

FARKLI KURAMCILAR OYUNU FARKLI ŞEKİLDE TANIMLAMIŞLARDIR.

EFLATUN “Çocuk oyunla büyümelidir.”
MONTAİGNE “Çocukların oyunu, oyun değil, onların en gerçek uğraşıdır.”
COMENIUS “İnsanın zihni düşünmeye, dili konuşmaya, eli de bir şeyler yaratmaya yarar.”
JOHN LOCKE “Derslerin daha başadılı olmasını istiyorsanız çocuğun ilk yaşlardaki oyun içgüdülerinden faydalanınız.”
JEAN J. ROUSSEAU “Çocuğun bedenini her zaman işletiniz. Bedenen güçlü ve sağlıklı olan çocuk fikren de gelişir ve akıllı olur.”
MARİA MONTESSORİ “Çocuğun en öneli işidir.”
SİGMUND FREUD “Çocuğun oyunu, düşler ve sinirsel belirtiler gibi anlamı olan davranışlardır.”
PİAGET “Dş dünyadan alınan uyaranları özümleme ve uyum sistemine yerleştirme yoludur.”

En geniş anlamı ile “OYUN”

Belli bir amaca yönelik olan veya olmayan, kurallı ya da kuralsız olarak gerçekleştirilebilen, her durumda çocuğun isteyerek ve hoşlanarak yer aldığı, fiziksel, bilişsel, dilsel, duygusal ve sosyal gelişimin temeli olan, gerçek hayatın bir parçası ve çocuk için EN ETKİN ÖĞRENME SÜRECİ şeklinde tanımlanır.

Oyun, her yaşta insanın hayatında önemli yeri olan bir etkinliktir. Yetişkin için, eğlenme, dinlenme, boş zaman etkinliği gibi anlamlar ifade eden oyun, çocuk için, içinde yaşadığı dünyayı, çevresindeki insanları tanıma ve anlama aracıdır. Bu nedenle boş zaman etkinliği değil, çocuğun zamanının büyük bir bölümünü alan, ciddi bir uğraş olarak nitelendirilmektedir.
Oyun, çocuğun gelişmesi ve kişilik kazanması için sevgiden sonra gelen ikinci önemli duygusal doyumdur.

Sevgiden yoksun bir çocukluk gibi, oyunsuz bir çocukluk da düşünülemez.
Sigmund Freud ruh sağlığını “sevmek ve çalışmak” olarak tanımlaması çocuğa uygulanırsa,
Çocuk Ruh Sağlığı “SEVİLMEK VE OYNAMAK” tır.

Cevap: OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE OYUN
 

ÇOCUĞUNUZLA İLETİŞİM - İLİŞKİ

- Saygı görmeyen bir çocuktan saygı, sevgi görmeyen bir çocuktan da sevgi beklemeyin.
- Hemen hiçbir şey, göründüğü kadar önemli değildir; kızmadan önce bir kere daha düşünün.
- Dövmek mi?.. Asla yapmayın!..
- Bir çocuğu yemek için asla zorlamayın, açlık bu işi sizden daha iyi yapar.
- Kurallarınız varsa, nedenleriniz de olmalı; bu nedenleri bilmek çocuğunuzun hakkıdır.
- Çocuğunuzun arkadaşlarını kendi arkadaşlarınız gibi sıcak karşılayın.
- Merakı, girişimciliği ve birey olma içgüdüsünü engellemeyin. Merak bilginin, girişimcilik
canlılığın, bireysellik ise bilgeliğin kaynağıdır.
- Çocuğunuzun dişlerini fırçalamasını istiyorsanız siz de dişlerinizi fırçalayın.
- Çocuğunuza verdiğiniz sözü mutlak yerine getirin.
- Bir çocuğun yaşamındaki tüm riskleri kaldırırsanız, o çocuğun yaşamındaki tüm canlılığı da
kaldırmış olursunuz.
- Onlara bir soru sorduğunuzda cevabını mutlaka bekleyin.
- Çocuğunuzun anlattıklarıyla alay etmeyin.
- Çocuklarınızı başkalarının yanında küçük düşürmeyin.
- Sınırsız sevgiyi, sınırsız ihtimamla karıştırmayın. Kimi zaman çocukları yalnız bırakmak,
daha olumlu sonuçlar doğurur.
- Çocuğunuzla konuşun. Çevresinde olanları ona açıklayın. Onun söylediklerine kulak verin. - Onun düşüncelerinin, sizin için ve hatta herkes için önemli olduğunu ona hissettirin.

Bu bölüm Buck Dilton ve Melisa Gray’in yazdıkları ve Türkiye’de İnkılap Kitabevi tarafından yayınlanan “Anne Babaların Küçük El Kitabı” adlı kitaptan alınmıştır.