Çevrimdışı

OKUL ÖNCESİ DÖNEMDE OYUN

Çocuk için vazgeçilmez bir yaşama biçimi olan oyun, çocuğun en doğal öğrenme aracıdır. Oyun çocuklar için, keşfetme, öğrenme, kendini ifade etme demektir.

Oyun çocuğa kimsenin öğretemediği şeyleri öğretir. Dünya çocuk için, bilmediği, anlamadığı karmaşık bir çok olay ve insanla doludur. Oyun yoluyla çocuk dünyanın gerçeklerini kendi çapında anlamaya çalışır.

Oyunu, özgürce ve kendiliğinden yapılan, haz veren, mutluluk kaynağı olan, çocuğun gelişimini destekleyen ve eğlendiren, yorğunluk ve sıkıntılardan kurtaran etkinlikler şeklinde tanımlayabiliriz.


Bir çok filozof, eğitimci ve çocuk ruh hekimi kendi dünya görüşleri çerçevesinde oyunu eğitsel açıdan ele almışlar ve bu konuda çeşitli görüşler öne sürmüşlerdir.

FARKLI KURAMCILAR OYUNU FARKLI ŞEKİLDE TANIMLAMIŞLARDIR.

EFLATUN “Çocuk oyunla büyümelidir.”
MONTAİGNE “Çocukların oyunu, oyun değil, onların en gerçek uğraşıdır.”
COMENIUS “İnsanın zihni düşünmeye, dili konuşmaya, eli de bir şeyler yaratmaya yarar.”
JOHN LOCKE “Derslerin daha başadılı olmasını istiyorsanız çocuğun ilk yaşlardaki oyun içgüdülerinden faydalanınız.”
JEAN J. ROUSSEAU “Çocuğun bedenini her zaman işletiniz. Bedenen güçlü ve sağlıklı olan çocuk fikren de gelişir ve akıllı olur.”
MARİA MONTESSORİ “Çocuğun en öneli işidir.”
SİGMUND FREUD “Çocuğun oyunu, düşler ve sinirsel belirtiler gibi anlamı olan davranışlardır.”
PİAGET “Dş dünyadan alınan uyaranları özümleme ve uyum sistemine yerleştirme yoludur.”

En geniş anlamı ile “OYUN”

Belli bir amaca yönelik olan veya olmayan, kurallı ya da kuralsız olarak gerçekleştirilebilen, her durumda çocuğun isteyerek ve hoşlanarak yer aldığı, fiziksel, bilişsel, dilsel, duygusal ve sosyal gelişimin temeli olan, gerçek hayatın bir parçası ve çocuk için EN ETKİN ÖĞRENME SÜRECİ şeklinde tanımlanır.

Oyun, her yaşta insanın hayatında önemli yeri olan bir etkinliktir. Yetişkin için, eğlenme, dinlenme, boş zaman etkinliği gibi anlamlar ifade eden oyun, çocuk için, içinde yaşadığı dünyayı, çevresindeki insanları tanıma ve anlama aracıdır. Bu nedenle boş zaman etkinliği değil, çocuğun zamanının büyük bir bölümünü alan, ciddi bir uğraş olarak nitelendirilmektedir.
Oyun, çocuğun gelişmesi ve kişilik kazanması için sevgiden sonra gelen ikinci önemli duygusal doyumdur.

Sevgiden yoksun bir çocukluk gibi, oyunsuz bir çocukluk da düşünülemez.
Sigmund Freud ruh sağlığını “sevmek ve çalışmak” olarak tanımlaması çocuğa uygulanırsa,
Çocuk Ruh Sağlığı “SEVİLMEK VE OYNAMAK” tır.