Bir zamanlar, büyük bir bahçesi olan bir adam vardı. Çok fazla meyve ağacı dikmiş ve meyveler olgunlaşana kadar onlar için bakım yapmıştı. Şimdi meyvelerini hasat etmek ve ailesine para kazanmak için satmak istiyordu. Güzel bir günde oğluyla birlikte meyveleri toplarken, adam bir ağacın dalına oturan ve meyveleri toplayan bir yabancı gördü. Adam sinirlendi ve bağırdı “Hey sen! Ağacımda ne yapıyorsun? Çalmaktan utanmıyor musun? ”
Dalda oturan yabancı bahçıvana baktı, ama cevap vermedi ve meyveleri toplamaya devam etti. Bahçıvan çok kızgındı ve tekrar bağırdı “Bir yıl boyunca bu ağaçlara baktım. İzin almadan meyveleri alma hakkın yok. Yani hemen aşağı in! ”Ağaçtaki yabancı, “Neden aşağı inmeliyim? Bu Tanrı’nın bahçesi ve ben Tanrı’nın hizmetkarıyım. Bu yüzden bu meyveleri seçme hakkım var. Tanrı’nın ve hizmetkarının işine müdahale etmemelisiniz. ”
Bahçıvan bu cevaba çok şaşırmış ve bir plan düşünmüştü. Yabancıya ağacından inmesini söyledi. Yabancı ağaçtan aşağı tırmandığında bahçıvan onu ağaca bağladı ve bir sopa ile dövmeye başladı. Yabancı bağırmaya başladı, “Neden beni dövdün? Bunu yapmaya hakkın yok. ”Bahçıvan hiç dikkat etmedi ve onu dövmeye devam etti. Yabancı, “Tanrıdan korkmuyor musun?” diye çığlık attı. Masum bir adamı dövüyorsun. Bahçıvan cevapladı, “Neden korkmalıyım? Elimdeki bu tahta Tanrı’ya aittir ve ben Tanrı’nın hizmetkarıyım. Tanrı’nın ve hizmetkarının işine karışmamalısınız. ”
Yabancı tereddüt etti ve sonra konuştu, “Bekle. Beni dövme, meyveleri aldığım için özür dilerim. Bu sizin bahçeniz ve meyveleri almadan önce izninizi almalıyım. Lütfen beni affet ve beni serbest bırak. ”Bahçıvan gülümsedi ve“ Tanrının ismini, kötü düşünülmüş eylemlerini haklı çıkarmak için kullanmayın.”dedi. Sonra bahçıvan onu çözdü ve serbest bıraktı.
25 Eylül 2019, 04:45
Benzer Konular 
Normal
