ir tarlada bir yaz günü,
çekirge neşeyle cıvıldıyor, şarkı söylüyordu. O sırada bir grup karınca, mısır tanelerini taşımak için uğraşıyordu.”O ağır şeylerle nereye gidiyorsunuz?” çekirge sordu. Karıncalardan bir tanesi, “Karınca tepemize.” dedi. “Neden çok çalışmak yerine gelip benimle şarkı söylemiyorsun,” demiş çekirge. “Kış için yiyecek depolamaya yardım ediyoruz,” dedi karınca, “ve aynı şeyi yapman gerektiğini düşünüyorum.” “Kışa daha var ve oynamak için muhteşem bir gün”diye seslendi çekirge. Fakat karıncalar yollarına devam ettiler ve sıkı çalışmalarına devam ettiler. Hava çok yakında soğudu. Tarlada bütün yiyecekler,kalın bir beyaz örtüyle, karla kaplıydı. Yakında çekirge kendini açlıktan ölüyormuş gibi buldu. Karıncaların tepesine gitti ve onların yaz aylarında topladıkları mısırları istedi. Onlarda yiyecek bir şeyler için yalvardı. Karıncalar şaşkınlıkla haykırdı, “kış için hiçbir şey saklamadın mı? Geçen yaz boyunca ne yapıyordun?”
“Herhangi bir yiyecek saklamak için zamanım olmadı,” diyen çekirge şikayet etti; “Yazın gittiğini fark etmeden önce müzik çalmakla meşguldüm.”Karıncalar kafalarını tiksintiyle salladı, sırtlarını çekirgeye çevirdi ve işlerine devam etti. Unutmayın – iş için zaman ve oyun için bir zaman var!
29 Eylül 2019, 14:52
Benzer Konular 
Normal
