Bir zamanlar, bir gölün kıyısında yaşayan büyük bir kuş varmış. Bu kuş biraz garip görünüyormuş; çünkü, tek bir gövdeyi paylaşan iki tane başı varmış.

Kuş bir gün gölün kıyısında dolaşırken, çok lezzetli görünen kırmızı bir meyve bulmuş. Meyveyi gören başlardan ilki şöyle mırıldanmış:

Bu meyve çok lezzetli görünüyor. Onu bulduğum için gerçekten şanslıyım. Eminim sadece benim için gökten düştü.

Sonrada meyveyi zevkle yemeye başlamış. Bunu gören ikinci baş, ağzı sulanarak sormuş;

Lütfen benim de tadına bakmama izin verir misin?

Ama meyveyi yemeye devam eden ilk baş paylaşmak istememiş ve gülerek yanıt vermiş:

Aynı mideyi paylaşıyoruz. Aramızda her kim meyve yerse, aynı mideye gidiyor. Meyveyi kimin yediğinin ne önemi var? Bu meyveyi bulan benim ve tek başıma yemeye hakkım var.

İlk başın bu bencilliği diğerini çok incitmiş. Birkaç gün sonra, kuş yine göl kıyısında dolaşırken çok lezzetli görünen meyveler bulmuş. Ama bu meyveler zehirli bir ağaçtanmış. Önceki meyvelerden yiyemeyen ikinci baş diğerine bakıp şöyle demiş;

Geçen gün yediğin meyveleri paylaşmayarak beni çok üzdün. Şimdi bu meyveleri de ben yiyeceğim ve seninle paylaşmayacağım.

Ama ilk baş telaşla ona karşılık vermiş:

Lütfen bu meyveleri yeme, bunlar zehirli! Aynı mideyi paylaşıyoruz; eğer yersen, ikimiz de acı çekeriz.

Fakat ikinci baş onunla alay ederek;

Kapa çeneni! Bu meyveyi bulan benim ve tek başıma yemeye hakkım var.

demiş ve meyveleri zevkle yemeye başlamış. Bir süre sonrada, zehir mideye ulaşmış ve kuş acı çekerek ölmüş.

Kıssadan hisse;
Birlikten kuvvet doğar.