Çevrimdışı

Seyrantepe`ye Karpuz Yüklü Kamyonlar Gelir

seyrantepe`ye karpuz yüklü kamyonlar gelir
esneyen öğleye gagaları açık soluyan kuşlar
parıldayan bıçaklar, çatırdayan karpuzlar gelir
aklımda uzak badem ağaçları, deniz serinlikleri
ve bu sözler rüzgara karşı söylenir:
`tek rakibim türk hava yolları... kes hızını
ağlatma el kızını(!)`
*
seyrantepe’ye karpuz yüklü kamyonlar gelir
ben gündüzün duldasında otururum
aklıma kadınlar gelir
kadınlar... tenleri ayrı, sesleri ayrı;
kadınlar izmirli, amasyalı, ağrılı
ağrılı kadınlar parfüm kokarak, ter kokarak
kadınlar kadın kokarak gelir
ve giderler
hepsi giderler aklıma/soğuk yatağım gelir...
*
seyrantepe`ye karpuz yüklü kamyonlar gelir
ve gün aşınnır, dicle`ye muhteşem bir dolunay çömelir
usulca hışırdarken dut ağaçlarının tırtıllı yaprakları
yosunlara sırnaşarak uyur o nehrin afili balıkları
kamyoncular iş**ler geceye, rüzgara karşı
uzaklarda gümüş gibi parıldar dicle`nin nemli bataklıkları
*
seyrantepe`ye karpuz yüklü kamyonlar gelir
sıcaktan sarkarken elektrik telleri yollarda asfaltlar erir
derken ufkun göğsünden kente bir otobüs yönelir
yolcular iner, abim askerden gelir
seyrantepe`de öyle ter içindeyken
birden gönlüme bir serinlik çömelir. . .

Yılmaz Odabaşı