Çevrimdışı

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Cahit Zarifoğlu Kimdir? Cahit Zarifoğlu otobiyografisi (1940 -1987)

"1940'ta Ankara'da doğdum.Rahmetli babam hakimdi.Bu vesile ile çocukluğum Güneydoğu'da geçti.

İlkokula Siverek'te başladım.Maraş ve Ankara'da bitirdim.

Ortaokula ise Kızılcahamam'da başladım,liseyi Maraş'ta tamamladım.

Aslen Maraşlıyım.Ceddimiz 300 yıl kadar önce Kafkasya'dan Maraş'a gelip yerleşmişler.

Bunlar üç kardeşmiş ve içlerinden birinin adı Zarif'miş.İşte bizim aile bu Kafkasyalı Zarif'ten geliyor.

Daha çok bu sebeple olacak Kafkasya'yı çok seviyorum.

Edebiyata lise yıllarında şiir ve kompozisyonlar yazarak başladım.

Usta hikayeci Rasim Özdenören,şair Erdem Beyazıt,şair Alaaddin Özdenören ile aynı sıralarda okuduk.

Liseden sonra İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatını bitirdim.

Öğrenciliğim sırasında çalışmak zorundaydım.Muhtelif gazetelerde sayfa sekreteri olarak çalıştım.

Bu yüzden tahsilim biraz ağır aksak ilerledi.

Bütün bunlar zarfında vazgeçmediğim,değişmeyen,istikrarlı bir yönüm vardı,o da şairliğim ve yazarlığımdı.

Bir yerde çok titiz bir insanım,bir bakıma da hiç titiz değilim.

Görünüşte bir düzensizlik içindeyim,ama her şey zihnimde benim de şaştığım bir disiplin ve düzen içindedir.

Şu masanın halini görüyorsun.Çekmecelerde öyle.Ama söyleyin bir şey onu gözüm kapalı çıkarayım.

Hayatımda öyle.Bir telaş içinde parçalanmış gibiyim.Ama saati saatine programlanmışımdır.

Şiiri de ne zaman yazacağımı bilmiyorum.Memur gibi.Durum öyle gerektiriyor.

Sezai Karakoç Ağabeyin yayınladığı Diriliş dergisinde şiirlerim yayınlandı.

Ağabeyin sohbetlerinden ve yazdıklarından çok şeyler öğrendik.Her anlamda bizim hocamızdı.

Yetişmemizde çok büyük faydası oldu.Sonra Nuri Pakdil ve arkadaşlarının yayınladığı

Edebiyat dergisinde yazdım.

1976'dan itibaren ise ben,Erdem Beyazıt,Rasim Özdenören,Akif İnan

ve Nazif Gürdoğan'nın kurucuları olduğu Mavera dergisinde şiirlerim,bir-iki hikayem,

senaryo çalışmalarım,günlüklerim ve "Okuyucularla" ismini verdiğimiz sohbetlerim yayınlandı.Bir kaç yıldan beri ise roman çalışıyorum.Bunlardan ilki Savaş Ritimleri 1985'te yayınlandı.Ayrıca çocuk edebiyatı dalında kitaplar yazdım." (Sohbet,Olcay Yazıcı,Türkiye,10 Mayıs 1986)

Cahit Zarifoğlu, 07 Haziran 1987'de sessizce aramızdan ayrıldı. Ruhun şad olsun zarif adam.

ESERLERİ:

Şiir:İşaret Çocukları

Yedi Güzel Adam

Menziller

Korku ve Yakarış

Hikaye:İns

Çocuk Hikayeleri:Serçekuş

Katıraslan

Ağaçkakanlar

Yürekdede ile Padişah

Küçük Şehzade

Motorlu Kuş

Kuşların Dili

Çocuk Şiirleri:Gülücük

Ağaçokul (Çocuklara Afganistan Şiirleri)

Roman:Savaş Ritimleri,Ana

Günlük:Yaşamak

Deneme
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
ir Değirmendir Bu Dünya

Zengin Hayaller Peşinde

Tiyatro:Sütçü İmam


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

 

O bir zarif adamdır, o gönül tercümanıdır ve yalnızlığına sevdalı olan şairdir.

"Aklımdan çıkmıyorsun dedim, başka türlüsünü yorgunum anlatmaya."

 

Çevrimdışı

• Biliyor musunuz bu çağdan nefret ederim. Etimle, kemiğimle, hücrelerimde nefret ederim.
  
• Bir tabut düşün içinde ben, İçimde sen.

iyi ki doğmuş *

__________________

 

Çevrimdışı

Ve insan en çok göğe vurgun..
Sonra zifiriye,
Şiir'e,
Ve hep Allah'a...

Cahit Zarifoğlu

__________________
Sosyalist

 

Çevrimiçi

Sevmek de Yorulur.


Muhteşem sözlerinden biridir.

__________________
~ Adım YaLnızLık ~

 

Çevrimdışı

Yaşamak

Neden diye sormayın hemen. Onu ben kendi kendime de
açıklayabilmiş değilim henüz.
Kişinin ihtiyaç duyunca aramasının binlerce çeşidi olmalı.Aradığımızın ne olduğunu biliyorsak, arayacağımız yer bellidir. Bakınırız ve onun işaretlerini tanımakta güçlük çekmeyiz.Sıkıntı kollarını göğsümde kavuşturmuş. Soluk alırken, genişleyip daralan kaburgalarım, zamanın boşuna ve nedensiz geçtiğini biliyor.Çoktandır yabancı bir cismin kalbime sürtünmekte olduğunu biliyorum.Yine de biri çıksa, nasılsın dese alışkanlıkla iyiyim diyeceğim.
Kederli olduğumda söylenemez zaten. Buna sebepte yok çünkü. Ne taze bir ölüye sahibim, ne felâket geçirenlerim var.
Dedim ya oturuyorum öylece. İyi ki etrafımda kalbimi tanıyanlar yok.Hiç beklemiyordum, birden kadın bana çevirdi bakışını. Tanrım ne büyük bir merak içindeydi bu bakış. Durmadan sormaktaydı. Hayattan ne beklediğimi sormaktaydı...Günü birlik yaşama içinde elde edilebilen sayısız imkanlar kaçırmıştı.Bu durumda ona bakmak zordu. Huzursuz kımıldayarak ondan kurtulmaya çalıştım. Fakat bakışımı tutmuştu, ondan ayrılamıyordum, tanışmıştık bir kere. Tekrar karşılaştığımız takrirde, sorularını, ikinci kez tekrarladığını bilerek, düşündü mü der gibi, başkalarının öğrenmelerine duyulan güvensizlikle, yine alay ederek tekrarliyacağını düşünüyordum. Fakat umulmadık bir anda başka, herhangi bir şeyle ilgilenmeye başladı... Birden sahipsiz kalmıştım. Bakışım, yere paralel durmak zorunda bulunan, fakat içindeki sertlik süratle yumuşayan bir bakır tel gibi eğiliyordu boyuna. Durumun saçmalığını kavrayıncaya kadar bir an bocaladım. Bu belki de devam edecekti ama, seni hissettim. Evet, bakıyordun, yanılmamıştım...Bunu hissetmemden ne kadar önce başlamıştım bilmiyorum ama, bakışlarımız karşılaşınca kaçtın, önüne döndün...ve dönmen için zamanın vardı. Fakat dönmemiştin. Omuzlarından bana dokunup kaldığını anladım.Görüyordun, beni hissediyordun.Ve o zaman başladı.İste yine bir şey var.Bakıyordum sana.Şimdi birşeysin benim için...Varsın.
Fakat bocalıyordum.Gizlice düşündüğüm, farkedilmesinden korktuğum hakikat sen miydin, yoksa ben, hatırasızlığı, boşluğu, en ucuz şekilde, sırtımdan korkakça, hiç bir teşebbüste bulunmadan birden bire atmak için yine hayal mi kuruyordum.Dedim ya işte, bocalıyorum.Yeniden yaşamaya başlamak kolay mı?

Cahit Zarifoğlu

__________________
Sosyalist