|
..::baL'câ::.. xXx Sen ki ilk vazgeçemeyişim, ilk kıskançlığım, İlk ömrüme yazdığım,uzaklardan sevdalandığım, Kızdığım, affetmediğim, affedemediğim. Olmayacak bir duaya amin demek gibi sevdiğim , Hep geç kaldığım. Saatini şaşırmış dönüşlerin bir anlamı yok. Şimdi sen geç kaldın. MasaL bitti.. Elde Var Hüzün.. XxX |
Cevap: ..::baL'câ::.. Bitmişlik.. Tükenmişlikle.. Gözlerin arasında bir yerdeyim. .. Ne yerdeyim. ..Ne gökte... Yalan söylemedim hiçbir zaman... Korkum vardı.. Titremekliydi hallerim. . Kalbim derin bir yaranın üzerine veriyordu acı acı nefeslerini.. Amaçsız yürüyordu ayaklarım yıllardır.. Derin bir yağmura çektin beni... Kelimelerini içtim..Sarhoş oldum.. Bir gece yarısı susuşlarına düşürmüştüm,bir damla gözlerimden.. Birde... ihanet mi? sorusuna veremediğim susuşlara.. Susarak.. susa susa.. Susadım günlerce.... ... Kapımın kilidi korkudan kapandı... Korkuları.. Acı , sızı ve özlemleri kilit yapmışım farkına varmadan kapılarıma... Ve farketmeden... Sende bir kilit vurdun... . Adı neydi bunun?.. Yağmurda gözyaşımı..ihanetmi..Yokluk mu..? Bilemem.. Bilmekte istemem.. Tek hissettiğim.. Daha yolun başındayken hayatın.. Sonumu beklemem. .. Şemsiyemi açtım.. Bilmek istedim.. Yazdım... Yağmur yağarken.. ... Yağmur yağıyordu..Üşümüştün.. Nasıl oldu bilmiyorum... İçeri aldım seni.. Sessiz kaldık bir süre öylece.. Tozlu raflara,Unutulmuş kitaplara dokundu ellerin.. Durmadan bakınıyordun etrafa... Unutulmuş duygulara sebep aradın kalbimin her köşesinde.. Ve şimdi kilitli kapıları zorlar oldun.. İçimi acıtıyorsun.. Bu gece son... Dokunma yüreğime... |
Cevap: ..::baL'câ::.. Ve Ben Gidiyorum; Bu çivisi çıkmış dünyayı sana bırakarak, beddularımı üzerinde tutarak ve son nefesimde bile olsa "SENİ SEVİYORUM" diyerek gidiyorum işte, gidiyorum.... VE Sen Gidiyorsun.... Ve Ben Gidiyorum... .. . |
Cevap: ..::baL'câ::.. Beni çağıran uçurum, uçurum oldu sevdan... Kaçmam... Yok saklanmam başından-sonundan, korur bizi...zaman... Kim söylemiş son diye, olmaz diye, kanar diye... Anlatma... Anlamam... Aşk varken; sözlerinde, düşlerinde, yeniden doğmak gibi nefesinle, çoğalıp sevginle... İsteme... Durdurmam... Kim söylemiş son diye, olmaz diye, kanar diye... Anlatma... Anlamam... Büyüt beni; gözlerinde, ellerinde, yeniden ses oldun sözblerime, gücün saklı içimde... Vursunlar... Ağlamam... İster bahar, ister ayaz... Yolum seninle... Duysun dünya, karşı dursun, düşsün peşime |
Cevap: ..::baL'câ::.. Bir ben... Bir yokluk... Bir... Buralarda baştan aşağı yalnızlık var... Şimdi emanet ediyorum başka bir bedene seni. Sen yalnızca sen gibi anılacaksın, dilimden dudağıma geçen ifadelerimde ve ben artık hiç ben olmayacağım sevdalarında.. Senin için tüm iyi dileklerim, yüreğimin en derinlerinden sesleniyor sana.. Mutlu ve güzel yaşa. |
Cevap: ..::baL'câ::.. нαηi кσηυşα¢αккєη кєLiмєLєя уєтмєz düşüηüяѕüη, нαηi вσğαzıηα вiя düğüм¢üк σLυя diуємєzѕiη, нαηi çσк ѕєνѕєηdє ѕσηυ уσк göяємєzѕiη işтє içiмdєкi ѕєη, ѕαηα diує¢єкLєяiмi вiLємєzѕiη... Śέйî KάІbíмέ Ŷάźмάđιм Śέйî Kάłbîмέ Kάźιđιм ! |
Cevap: ..::baL'câ::.. “ Genelde üvey evlat gibi davranılır geceye,günün yanında. Çoğuna göre gece kötülükleri barındırır içinde. Sabah ola hayrola. Halbuki insan yaşamının tüm yükünü gece çeker. Güne hazırlamak kolay mı insanı ? ” (dedi..) |
Cevap: ..::baL'câ::.. нαηi кσηυşα¢αккєη кєLiмєLєя уєтмєz düşüηüяѕüη - нαηi вσğαzıηα вiя düğüм¢üк σLυя diуємєzѕiη, нαηi çσк ѕєνѕєηdє ѕσηυ уσк göяємєzѕiη - işтє içiмdєкi ѕєη, ѕαηα diує¢єкLєяiмi вiLємєzѕiη -<*><*>- |
Cevap: ..::baL'câ::.. Bugün ne kadarda yitik geçti evime giden yol... Sanki kapıdan içeriye yalın ayak girdim... Ben bu gece beni sende bırakıp geldim. Elini bile tutmamı engelleyen neydi? Yoksa benimde mi gözüme kaçtı dünyanın tozu toprağı? Oysa söz vermiştim kendime; insanoğlunun alfabesine uymayacağım diye... Bu geceden, senden çaldığım dakikaları düşündükçe ateş ateş yanıyorum. Oysa... Oysa sımsıkı... Kocaman... Tanrım!!! Neden böyleyim bu gece? Neden hep hakkettiğini yaşatmadığımı düşünüyorum? Neden yetersiz kelimeler, dokunmalar, bakışlar! Gözümde nelere değersin... Ama seni tutmaktan bile aciz kaldım bu gece... Peki ya sen? Neden, neden... İzle... “Ağlayamadan, zincire kilitler ekledi zaman, ve devler kucakladı kan yükünü bulutların! Yazık! Şimdi “yıldırımlar kessin başımı” diye haykırsam, yumruklasam kararmışlığı ve mesafelerin bağrını; yedirip parmaklarımı kurtlara, bir daha hiç yazmasam! Lanetlesem dökülen parçalarını etimin... Senin için... Sana kendimi yaşatamadığım için... Seni yalnız bıraktım diye küssem zehir bıçak gözlerime... Vay beni! İçimde eriyen bir buzdağı ateş ateş... Ben niye böyle durgun düşüncesiz... Ben niye kırdım zincirini sevginin! İçimde ikindi vakti gölgeleri gezinir... İçimde sen gezinirsin adım adım; içimde siz! Taşlar diktim bu gece yürek ülkeme; kömür rengi taşlar! Her biri bir sevda saklar soğukluğunda. Kuyulara itilir sesim; Konuşamam! Yıldızlar yağar tenine; Sen! Bir deli rüzgar! Okuduğum en güzel destansın, belki bir masal... Benim kan kokan ellerim var, ağrıyan bir başım. Birde sen varsın sıcak ve duru olan... Gitme! Gitme, gömme yalnızlığın mezarına yalın ayak. Gerçek ve en saf... Yalnız senin... Ve yine dün geceki gibi kal, her ne olursa olsun; öyle deli, öyle ani kal... Kavur buz tutmuş ne varsa esip! Ey çılgın rüzgar! Sen... Rüzgar! Deli rüzgar; Sen! Yağmurları getir kurak topraklarıma ve aşka... Geç kalma beni kucaklamada...” Yazdıklarımı okudukça korkma sakın; ne çıldırdım ne de viraneyim... Bak! “Sen! Güneş kız! Parmaklarını kurtlara verme sakın; Sakın... Onlar ki; şu an yalnızlığımda güzellikle dökülen sevgimin damlacıkları, sevda yaşımın kaynağı... Onlar ki; limanlardan, limanlarımızdan çoktan çekip giden gemilerin izlerini bile sildi...” Ben yalnız bırakmam seni... Ben senindim zaten; kimseye kucaklaşmaya bile veremeyeceğim SEN! Sana olan sevgim; utandırıyor beni yıldızlara karşı... Çünkü inan böylesini görmediler... |
Cevap: ..::baL'câ::.. Zaman geçmiş gitmiş deli kızın rüyası güne girmiş. Küçük küçücük bir kızmış; hayalleri, istekleri, gerçekleri yaşanacakları varmış. Ne olmuşsa bir anda olmuş. İçtiği dökülmüş, gördüğü rüyadan ıslanarak uyanmış. Etrafı keskin bira kokusu sarmış. Az öncesine kadar menekşe kokuları taşıyan nefeste hıçkırıklar başlamış. Mumlarını yakmış, tütsüsünü içine çekmiş. Karanlıkta kendini; bilmediği dilde şarkılar söyleyen kadının nağmelerine bırakmış. Ağlamak istemiş, ağlayamamış. Bir kaç mum üflemiş, dilek dilemiş gerçek olmayacağını bile bile... Bir dilek tutmuş gecede sadece küçük kızların bileceği kapatmış gözlerini sabah olmuş rüya bitmiş ... . . . ... .. . . . . . ... |
Cevap: ..::baL'câ::.. * Darmadağın gecelerden biri daha... Her yerde ay ışığı var ve benim gözüm üzerinde kocaman çukurlar olan gökyüzünde ki noktaya kilitlenmiş. Ay tutuluyor yine - ben tutunmak isterken sevgiye - Yıllar önce yazmıştım bir yerlere... Ay tutulmuş diyorlar Tutulsun bana ne Sözlüğümde sen varsın sadece A,B,C,D,E.... Yine kahretsin ki tutunuyorum kapanmış sevgilere. Oysa yollar tükenmiş, sokaklar boşalmış ve ışıklar çoktan sönmüş. Kimse sesimi duymazken Ay tutuluyor, aşk kimbilir... Tüm rüyalar geçmişte yaşanırken sabaha doğmamış bebek ağlıyor.. |
Cevap: ..::baL'câ::.. Ellerine sağlık.. |
Cevap: ..::baL'câ::.. Alıntı:
|
Cevap: ..::baL'câ::.. Bulutlar ucusuyor gozlerimden... Gozlerimi kısıyorum.. Sana bakiyorum... Heryersin.. Gozlerimi kısıyorum.. Senin gibi bakmaya calisiyorum.. Heryersin... Hersey... Duyuyormusun? İcimde binlerce aci ciglik var.. Bir oraya , bir buraya savrulan... İcimde binlerce huzunlu ciglik var.. Ve martilar.. Bu cigliklarin sahibi.. Havalanip, sonra sessizce konan martilar.. Duyuyormusun onlarin bitmek tukenmek bilmeyen cigliklarini... Goruyormusun caresiz, kanat cirpislarini.. Benim dudaklarin kapali.. Gozlerimde bulutlar.. Derinlerde bir isik arayan gozlerim.. Uzaklardan biryerlerden sen dönüyorsun sanki usulca.. Bir karaltisin bulutlarimin arasinda.. ... ve hafifce basini bana dönüyorsun sanki.. Bulutlarim sıklasiyor... Etraf darmadagin.. Aci cigliklarim... Martilarim... Martilarim havalaniyor.. |
Cevap: ..::baL'câ::.. düşlerimin içinde kapana sıkışan biriyim artık.. "düşkapanı" imiş bana bu hayatta düşen hisse... * |
Cevap: ..::baL'câ::.. Bir yaşam tutuldu yine gözlerinde… Ve ben oracıkta kalakaldım. Bilmem kaçıncı kez bu kalışlardayım? Ne evde ne dışarıda… Ne de hiçlikte! Hiçlik nedir bilir misin? Doğarsın, büyürsün, yaşarsın… Sonra da hiç olursun, hepten hiç! İşte öyle. Yine tutulur yaşam. Sahte bir gülücükle belki de anlattığın öyküde. Konduramazsın… Kondurursun da kabullenemezsin bir şekilde. Öylece kalakalırsın, olduğun yerde. Simsiyah olmuş şehrin, keskin haykırışlarıyla… Masum bir yüreğin çırpınan sesiyle. Yaşarken ardında kalan ölümle, ölümden sonraki düşle. Belki de evrimini tamamladığını sandığın gülüşle. Bir gece hüzün besteleri yaparken yaşam, unuturcasına geçti aklımdan. Notaların varlığı nerede dedi, içimdeki ses. Yanardağ sustu, ben sustum… Kendimi yontarcasına kazıdım, beynimin tortusunu sessizce. Yaşam mı dibe çökmüştü, ben mi yoksa bulamadığım sen mi? Hiç anlayamadım. Gecenin ağardığı anda gözlerim kan çanağı, salıverdim bütün dünyayı. Avuçlarıma bile sığmadı durgunluğum… Saçlarım yine dağıldı, ruhum yine yandı… Ben yine omuzlarımda taşıdım hayatı. Neler tükendi? Neler yeniledi kendini… Yüreğimin ne işi var bu düzende anlayamadım. Gitti! Konduramadım, durduramadım… İnandım ama inanamadım ona giderken. Ve öylece kalakaldım. |
Cevap: ..::baL'câ::.. Uηutmâ !.. Yâşıyor OLursâm Ayηı Adrésté BuLursuη !.. |
Cevap: ..::baL'câ::.. SéηSîz ßu âŞk âRtık GüηâhkâR !.. |
Cevap: ..::baL'câ::.. Ben değilim giden! O kelimelerini midesine oturtmuş kifayetsiz yolcu, o dalgın, o hisli, o hissiz, o damgalanmış aşkını göğsünü kapatarak gizleyen kadın ben değilim... Şehirler geçiyor sağ tarafımdan; kocaman evler, yakılmış çınarlar, “burada hayat var” diyen ışıklar geçiyor. Sonra mevsimler geçiyor başımın üzerinden, bağrı yanık, bağrı açık aşklar geçiyor. Yıllar geçiyor “daha dün gibi ” dediğim anlar, yüzler, acılar... Ama bir delilik tıkanıyor boğazımda, bir hıçkırık mıh gibi saplıyor beni takvimin meydanına... Orada, o dakikada ıslak gözlerimi ayak uçlarıma dikip, buz kütlesi bir bedeni eritiyorum. Hayır! Ben değilim bu giden. Giden, başıbozuk bir gurur… İyi niyet müsveddesi sahte bir suret… O dipsiz, o kör, o sağır; o dur durak bilmeyen heves; o bile bile bir hayalin kanına giren zalim; o amaçsız; o bir var, bir yok hayalet ben değilim! Topraklar kayıyor uçurum kenarlarından. Ve sular, en çok onlar taşıyor nehir yataklarından. Kulağımın kenarından geçiyor bir kurşun, sonra bir bomba, bir kıyamet, binlerce alamet... Gözlerim yanıyor! Sol omzumdan uçuyor bir kartal, çığlık çığlığa. Zevkler geçiyor anlık, şiirler, keman konçertoları, yağlı tablolar, sulu hüzünler, faili meçhul cinayetler geçiyor. Sırtlarındaki bıçak izlerini gözüme sokan binlerce insan gidiyor hayatımdan! Kırmızı bir gök geçiyor gölgemi uzatarak, unutulmuş ülkelerin yok sayılan çocukları sütten kesiliyor birer birer... Yanımdan geçen her gerçek, kâbus oluyor az ilerde. Yaşlanıyor eller, alındaki lekeleri kapatmaya çalışan, bıçak izi gibi keskin çizgiler derinleşiyor. Dünya geçiyor yanımdan, dönerek, savrularak... Ben değilim bu giden! Giden uzun gemiler, kaptanlı, ağırbaşlı, dalga savaşçıları... Bu şehirden tren rayları uzar bilinmeze... Her giden ardında bıraktıklarıyla yaşar bedenimde. Hangi sokağın başına düşse yolum aynı küf, aynı is kokusu. Gitmek nedir bilemedim işte bu yüzden. Hep yolların karşısında elinde dünlerden kalma solgun umut demetleriyle bekleyen kadındım. BEN DEĞİLDİM GİDEN! |
Cevap: ..::baL'câ::.. Kalabalık cümlelerin arasında bir ben… Tenhalarda beni arayan kocaman yürekli sen… Bir de kıyısı olmayan sarı sonbahar.. Bir de siyah - beyaz fotoğrafları işgal eden bir türkü… Sonu hep hüzünlü biten… Ben kadar yürüdük / sen kadar yaşadık ve “ biz “ kadar “ öldük… |
Cevap: ..::baL'câ::.. Uykularım paramparça… Sıkılgan bulutlar geçiyor üzerimden. “cama çıkma sevgilim” Kasımda geliyor, bütün matemiyle… Müzikler en ağır aksanıyla ses veriyor plaklara… Ve ben bu gece yeniden, yineleyerek kelimelerimi Tuz basıyorum yaralarıma… İstanbul dar geliyor… Nereden çıktı bu şarkı? Nerede başladı bu kesik dans? Binlerce sorunun içinden “sen” doğuyorsun yine geceme ve yaralarım yeniden kabuklarını atıyor… |
Cevap: ..::baL'câ::.. Düş vurgunu yüreklerin senfonisiydi sanki gidişin… dağlar yerinden oynuyorda notalar karışıyordu ağıdıma… sen gidiyordun ben kalıyordum…yangın saçlarından süzülüyordu ömrüm. düşüyordum ellerinden… güvercin kanatlarına misafir oluyor ağlıyordum,sen gidiyordun… Gitme’ler dizildi de boğazıma ses edemedim.çıkmadı sesim yüreğimin mağrasından… oysa ki son da sendim ben…son da sana kalmıştım ben… Uzuyordu yol izleri ayak izlerinin önünde…yıkılıyordu tüm kale burçları önünde… sen gidiyordun ve dünya engel olamıyordu sana…öyle ya sen bu dünya ya ait değildin… Yazılar yazılmışlar yazgılar…kader denilen kara kitap yine karartma ya çekiyordu yeşillerimi… umudun yosunlaştığı sen denizinde fırtınalar kopuyor ve tüm umudum savruluyordu sen yollarına senin yollarına… sen gidiyordun ve hiçbir şarkı uyak düşmüyordu gidişinin meydan yalnızlığına… Ey yar… Gitme… “savur alevini yansın gözlerine konan turnalar” |
Cevap: ..::baL'câ::.. Aşk’tım Aşık’tım (vaz) gecebilirdim Gectim. Gitmelere dönüyordum, Nice seller götürüyordu Yaşanmışlıklarımı beraberinde. Bir ana sığdırdığım, Bin ömür hayatım. Vazgeçmek aşkın kendisiydi, Ben seni değil Aşkı sevmiş, Vazgeçmeyi kabullenmiştim... Şimdi güncemde bana kalan Sensiz yokluk İçinmde eriyen, İçimde eriten, İçimi sarsan,senden bana kalan bir ömürlük alıntılar... Ben seni, kimseler olmadığı için değil, kimse olamadığın için sevdim. Aşkı en mutena yerimde yoklayıp, sana yürümeyi yeni öğrenen bebekler gibi düşe kalka geldim. Ellerimden tutmaya bilirdin. Beni sevmeye bilirdin.İçinde bana akan teninin adını “aşk” koymaya bilirdin ki sen yine bilirdin herşeyi bildiğin gibi... Sen beni gizli seviyordun, bense en aşikarlığındaydım sevdamın. Vazgeçmelerin bana düşeceğini nerden bileblirdim? .. Bu senden kaçmak değil, bu içimde yitirdiğim kendimdendir. Çünkü ben sana, gelmekle tüm bildiğim, öğrendiğim beni ben eden herşeyden vazgecerek geldim. Ben sana gelirken kendimden geçtim. Aşk için şimdi senden geçiyorum. Bir ömrü bir lahza ya sığdırarak kendimi, senli düşlerin en törpüsüz yerine itiyorum. Her uykuya dalışımda törpülenmeyen yanlarının yüreğime, tenime takılıp acıtsın diye... Sen adını bana acı ile öğreten kadın... Adını biliyorum Adını öğrendim Adın Aşk... Suretinse bir yokluk. Suretinse unutulmaya mahkum Suretinse hiç yaşamamışlığım Aynaların aksinde... Yoklukla barışmayan ruhum, varlığına inandığı günlerde Araf’ı tanıdı. Sen ne cennet olabiliyordun ne de cehennem. Bir boşluk hülyasında sendeliyordun. Sendeliyordum seninle. Ne dokunabiliyorduk ne de yanabiliyorduk ellerimiz de... Rüyalarımda gördüklerim, aynadaki ters iz düşümleri gibiydi. Seni tanımıyordum Aşk’ı görüyordum. Yaklaştıkça sana... Sana yaklaştıkça biraz daha yabancı oluyordum. Gecenin en muladi noktasında, kendimden yitiyor sana doğamıyorken senin Araf’ında kayboluyordum... Bizimkisi suretsiz bir Aşk’tı. Araf ‘a sıkışan ruhların ruhların tecellisi gibi. Cennet ile müjdelenen iki yüreğin, Nasıl olurda bir birini tanımamaları gibi... Sen beni, ben seni sende tanımıyorduk. Tanıdığımda ise Aşk’ın vazgeçmek olduğunu hatırlamak bana düştü... Sen kendini karanlık olarak nitelerdin.Bense aydılığında, yürüyordum senin. Aramızda ki yabancılık böyle başladı. Sen ben de seni, ben de sen de beni görmüyorduk. Aynalar yalancı, Araf ise gerçekti bize... Gerçeklikle, olmayışının arasında beliren farkın en iyi tarifi Araf yeri olurdu. Adının anlamına Cennet manasını uyak düştüğüm günler henüz eskimemişken, senin Araf’ın; içimde ki adının anlamını kapladı.yitirdiğim bendim, senin adının anlamı ile birlikte... Susmalarının ardında saklanan Araf aslında seni yansıtmıyordu. Ben sen de Aşk’ı görüyordum.Aşk varsa araf olamazdı. Bunu farkettiğim de ise bana Aşk’ın vazgeçilmezi olan (vaz) geçmeği kabullenmek kaldı... Sen yoktun sende.benim tanıdığım adına Cennet_i uyak düştüğüm sen yoktun. Sen Araf’tın ben de artık... Ben ise sen de kendini yitiren Mecnun... Senin Araf’ında toprak olmayı bekleyen... Şimdi biz; bir birini tanıdığı kadar birbirine yabancı iki Aşık, İki insan iki Adı konulmamış bir duyguyuz. Ben Aşk’ı kuşanırken, sen Araf’ında kayboluyordun. Kuşandığım sevdamın ucu ulaşmıyordu sana... Ben sana gül bahcesi vaat etmemiş olmamama “rağmen” canımdan ektiğim tohumları çıkardın sen... Aşk’tım Aşık’tım (Vaz) gecebilirdim Geçtim... |
Cevap: ..::baL'câ::.. Gidiyorum... Aynalarda gördüğüm 'sen' suretlerimden... Ardımda izimi süren, Nice kifayetsiz sevişlerimden. Sorma! acımı ey yar. Ben gözlerinde ki Anlık duruşlarım kadar Yaşıyorum... Yollara düşüyorum, Bin hece ile ömrümü siliyorum Her sabah uyanmışlığıma kahrederek, Yokluğunun, Suretime yansımasından korkuyorum... Tren garlarına iniyorum, soğuk ve acıklı şarkılar çalıyor Güz ayazı yakarken yüzümü, Ben senli üşümelerdeyim... Acıya çalıyor her mevsim, her durak Yaşanmışlık sandıklarım... Kapılar kapanıyor yüzüme, Anahtarı bende olan... Yorgun düşler devşirme bana Ellerinden Umut değil artık seni Aynalarda giyinmenin bir adı da Korkuyorum! Sen olmaktan Kaçıyorum! sen olmaktan... Bıktım artık. Her gece senli kabuslarımdan, Kendime dönüşlerimden İçine acı çalınmış bu mevsimlerden.. Sorma! Acımı ey yar... Ben düşlerinde ki Anlık varlığıma hasret Yaşıyorum... 'Ağıdı önce söylenen 'sen' nereye gidiyorsun ?!' |
Cevap: ..::baL'câ::.. ♥ .. MühürLü Kaderim .. OLmuyor Ne Yapsam OLmuyor Çok Mu Gördün HevesLeri Hasret Senden Yana Sevda Senden Yana Deqişmedin Kaderim Hep Mi Hüsran Bana Hep Mi Veda Yok Mu Sende Hiç Deva .. . . . . .. |
Cevap: ..::baL'câ::.. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] DüşLérim Uzadıkça Gécési Şizofrén GünLéré Uzanıyorum Uykusuz GécéLérimin ÇétéLésini Göz ALtLarımdaki HaLkaLarda Tutuyorum [ Gün Susuyor Bén Susuyorum ] Yutkunuyorum Yutkundukça Adın Batıyor Boğazıma GözLérin GéLiyor AkLıma .Yosun.Lardan ÇaLıntı - AkLım karışıyor - .[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] SuLtaN [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]. |
Cevap: ..::baL'câ::.. Gözyaşlarına gebe bir enkaz.. Ölüm Kokuyorum bu sıralar.. Ölüm gibi çapraşık,soğuk,en çokta sessiz.. Gidişinin bilmem kaçıncı asrında tiktakların çıldırtan sesleriyle boğuşmaya devam eden yorgunluğum.. Öyle bir yorgunluk ki..Esir almış her bir olguyu,düşünceyi..Hayalleri bile! Yorgun ellerim.. Yorgun gözlerim.. Yorgun kelimelerim.. Zamanın kovalamacası derler ya,bu kovalamacanın dışındayım artık.Yorgunluğum engel çünkü.. Ayaklarıma ağır prangalar bağlanmışcasına yavaşladı hayatım..Nefes alışverişlerim metabolizmanın emrinde. Oda isteyerek yapılan eylemlerden değil anlayacağın.. '' Bir kere gelse.. '' diye düşündüm zaman zaman.Ama fark ettim ki,gelişin gidişini silmeye yetmeyecek kadar basit kalıyor..! Ben gidişinin kefenine,sessizliğine,kokusuna alıştım artık! Ruhum firar etmişti gidişinle. Bulmam zor..Bulmam imkansız!İşte bu yüzden,gelişin gidişinin yanında solda sıfır..Bilirsin ölüm bir kez gelir..Bir kez gittin..! Ölüm kokuyorum bu sıralar... Tiktaklarına yenilmiş bir zamansızlıktı yaşadığım. |
Cevap: ..::baL'câ::.. FarkLıyım Diyé ßana GüLüyorsunuz Ya ßén Dé Sizé Hépiniz Aynısınız Diyé GüLüyoruM ! ツ . ♥ .SSSSûLtâNNNN. ♥ . |
Cevap: ..::baL'câ::.. Az önce fark ettim de başucumdaki saat durmuş tam ikiyi on geçe… dün ben o saatlerde sendeydim.. aklımda sana ait binlerce soru ile boğuşuyordum.. ömrümü karşılıksız bir aşka kurban etmenin amansız hıçkırıklarını bastırmaya çalışıyordum… sen uyurken seni izlemeyi, üzerini örtmeyi, yavaşça saçlarını karıştırmayı düşlüyordum.. sonra bir ara kaybettim kendimi.. yanımdasın sandım… kahvaltı hazırladım.. çay doldurdum… deliler gibi saatlerce karşımdaki o boşluğa itiraf ettim aşkımı… “gözlerin..” dedim. “öyle güzeller ki!..” ღ♥ღ |
Cevap: ..::baL'câ::.. sen... diye başlayan mektuplar yazdım bu gece sana.... bir kez daha umudun kapısı kapanır kapanmaz, sayfalara bıraktım parmaklarımı... oysa bir an için herşeyin güzel olacağını sanmıştım.. sersem kız...! sen bilmez miydin ki senin hep "sandıkların" bir yanılgıydı çoğu kez.... ilk kez gördüğü bir adama aşık olur muydu insan? ruh eşini biranda bulabilir miydi? yanıtsız sorular... sersem kız! senin yaşamın zaten hep cevapsız sorularla dolu değil miydi? sessizlik şimdi odam, suskun şimdi, yarım yüreğim... |
Cevap: ..::baL'câ::.. hatırlıyor musun kim olduğumu? hala hissedebiliyor musun? ne zamandır farkında mısın yokluğumun? arasan bulur musun kaybolduğum yerleriiii bazen kendi gölgene basar sendelersin ıssız sokaklarda.. bir karayel eser üşütür yalnızlığını yüzüne vurur.. çıkar gelir pişmanlıklar en zayıf anında.. boğazında yıllanır bir düğüm umrunda mı zamanın senin küskünlüğün??? |
Cevap: ..::baL'câ::.. gözlerim hasretinde,yüreğim boşluklarda sesini arıyor! yankılansa sesin odama ve gözlerin geceme yıldız misali düşse yeter bana! başka birşey istemiyorum.. bir tek gülüşün tüm acılarıma ii gelecek biliyorum.. boş duvarlara ismini söylüyorum ve seni yıldızlara soruyorum "acaba neler yaptı bugün..." diye.. gözlerine yanıyorum.. hasretin volkan olmuş her köşe başında patlıyor sensiz düşüncelere dalsam her fikrim kör kurşunlara isabet ediyor.. gözlerinden mahrum gecelerim katrana boyanıyor... |
Cevap: ..::baL'câ::.. Gelirsen piril piril bakislarinla gelmelisin ve mutlulugu asmalisin sol omzuna. Bakislarina kan dökmemelisin, kinden, nefretten, her tür tuzaktan arinarak çikmalisin yola. Hayati tasiyacak kadar yürekli olmali küçük parmaklarin, avuçlarinin içiyse her dem islak olmali. Gelirsen gözlerini getirmelisin, içlerinde bakmaya doyamayacagim umut dolu gözbebeklerini de almalisin yanina. Bir ceylani bile kiskandiracak o nefis yürüyüsünle gelmelisin bana. Yürek titreten gülüslerini de almalisin yanina ve akmalisin yüregime daha ilk merhaba demek için hazirlik yaptigim anda. Ardinda biraktigin sözcüklerin tümünü silerek hafizandan, o öpmeye kiyamadigim dudaklarinla gelmelisin. Günesi getirmelisin gelirken, karanliklarin üzerine çullanmaliyiz seninle ve içimize gömmeliyiz karanligi. Hayatla basa çikabilecek kadar sert, en küçük kirilmada parçalanacak kadar yumusak bir yürekle gelmelisin bana gelirsen. Minicik öykülerinle gelmelisin, bir kedi kadar sessiz, bir kaplan kadar yirtici olmalisin yola çiktigin andan itibaren. Seni dinleme zevkini de getirmelisin bana, dudaklarindan dökülen her sözcügü içmeliyim kana kana. Feslegen kokulu saçlarinla gel gelirsen ve içinden topladigin çiçeklerini ver bana. Yüreginden sessizce süzülen nehirlerini getir bana, utangaçliklarini, sokulganliklarini, çilginliklarini da yanina yoldas yaparak. Ama neyse sen bana aldirma. Unut yukarida istediklerimin tümünü. "Gelirsen Sadece Kendini Getir Bana ." |
Cevap: ..::baL'câ::.. nasıl da zormuş ardına bakamadan meçhule yürümek..ya da için için utanmak yaşanamamışlık için... vicdansız suçlayışlar nasıl da acıtırmış canı! öyle ya! vedalar hep bizim içindi,UNUTMUŞUM...ve bütün ayrılık şarkıları... ... gittiğim her yere bir parça taşıdım senden,yap-boz gibiydiler..her parça resmin farklı köşelerindendi.. bir türlü tamamlanmıyordu! nerelerde aradım bilsen kalan parçaları? bazen bir yakamozda... gün batımında... ve sessizliğimde çoğu zaman...en imkansız zamanlarımda buldum en büyük parçaları...ağlarken,isyan ederken... şaka mıydı bu? hep kızdım aslında şu kadersiz kaderime ama lanet etmedm. çünkü biryerlerde çıkıcaktın karşıma... yarım kalan bu yap-bozu sen tamamlayacaktın.. bir türlü olmadı! planlar mı bozulmuştu? birşeyler ters gidiyordu; NERDEYDİN!!! sen ki en kurak anımda kurtarandın beni..yağmur olup akmalıydın yine bedenime...... .... yağmıyordun;yoktun! yine gam çalmıştı kapımı.. bu kez kızmıyodum;lanet ediyordum "sensizliğe" tamam dediğimde boğaz köprüsünden yakamoza bıraktım yap-bozumu ve yüreğimi,cesaretimi!!!! |
Cevap: ..::baL'câ::.. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Anladım ki; Adın Ebediyete Esir Verilmiş Bir Ruhun Tadında... ''Bir Kez Daha''... Sıcacık Bir Ekmek Misali... ''Sevgili''... |
Cevap: ..::baL'câ::.. [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] âşk bir uçurumdân düşmék gibiymiş o yüzdén sévgiliye yâr dénirmiş |
Cevap: ..::baL'câ::.. Zaman yaşlanır, umutları eskitir, Yine umutlanırım... Sevdalar geçer yıkılır, yenilir, Yine ayaklanırım... Çığlıklara hapsettiğim şarkılarım var benim.. Sessizliğin içinde ağır aksak yürüdüğüm yollarım var. Bir yerlerde takılıp düşsem de, tekrar kalkabiliyorum ayağa.. Ama dizlerimde yaraların izleri kalıyor, silinmiyorlar. Yarım kalmış hikayelerin tamamlanmamış cümlelerinde buluyorum kendimi.. Ne tamamlayabiliyorum, ne tamamlanabiliyorum.. Bir yanım hep eksik, hep kırık.. Dünyam bir bir yitirdi renklerini.. Ne deniz mavi eskisi gibi, ne de gökyüzü.. Korkularım bırakmıyor peşimi.. Adımlarıma yapışmışçasına nereye gitsem benimle geliyorlar adeta. Sesleri duymaktan yoksun kulaklarım, sözcükleri söylemekten korkan dudaklarım var. Zaman hiç bir şeye aldırmadan devam ediyor yoluna.. Ya ben gecikiyorum zamana, ya da geç kaldıklarım erken çıkıyor karşıma... Alıştım sanırken acılara.. An olur bazen tutamam kendimi, Delirir isyanım... Bu sensizliğim mi, yoksa yalnızlığım mı bilmiyorum.. Bir bilsen.. Seni her özlediğimde bir nokta bıraktım duvarlarıma.. Eğer bir gün gerçekten tutarsam ellerini, bakıp ta görürsem gözlerindeki o sevdalı hali, o noktaları birleştirip sevdanın kalemiyle, mutluluğun resmini çizeceğim dünyaya.. İşte o gün yine masmavi, berrak bir güne uyanacak deniz.. Bulanıklığını benden uzağa atacak.. Bütün gecelerim sabaha varacak.. Ve bir daha hiç gece olmayacak... Sensiz geçen günlerimin hesabını yarınlardan soracağım.. Sevinçlere boğulacak içimdeki çocuk.. Yeniden seveceğim yağmurları.. Hiç söylenmemiş, hiç dillenmemiş kelimeler fısıldayacak rüzgar. Hiç kimseler bilmeyecek, duymayacak, anlamayacak.. Bunlar olacak değil mi? Bu garip fani beden, Bu deli ruh benim.. Atamam, satamam, Dert benim, dertler benim... Bu acı kızgın hüzün, Kırık düşler benim.. Susamam, susturamam, Söz benim, sözler benim... Korkuyorum işte.. Korkularımı büyütüyor zaman gitgide.. Ne olur izin verme korkmama, kendimden kaçmama.. Geç kalmama izin verme kendime, geç kaldıklarımınsa önünde bırakma.. |
Cevap: ..::baL'câ::.. Bir sevdayi yasamak ne zaman suç oldu? Hangi yasa bir aska ceza biçebildi? Hangi savci askin yalnizligini idda edebildi? Hangi hakim kalemi kirip askin ölmesine hükmedebildi? Simdi aski yargilamaya yeltenen tüm mahkemeleri reddediyorum ve askla ilgili karari ben açikliyorum.. Dünyada yasanmis, yasanan ve yasanacak ne varsa hepsini askin önünde boyun eğmeye mahkum ediyorum... |
Cevap: ..::baL'câ::.. Deseler ki, üç günün var; Üçünde de seni severdim... Ve bir gün de ben ekler, dördüncüsünde ölmeye giderdim yar! Deseler ki üç dakikan var; Üçünde de seni düşünürdüm... Ve bir dakika da ben ekler, dört dakika daha seni beklerdim yar! Deseler ki; üç kelimen var. Biriyle "Sen", kalan ikisiyle de "SENİ SEVİYORUM" derdim. Ve bir kelime daha ekleyip sonuna, "Gel..." derdim sana yar!... |
Cevap: ..::baL'câ::.. Senin sevginin verdiği sıcaklıkla ısıtıyorum yüreğimi ve her gece yatağıma uzandığımda sesinle süslüyorum hayallerimi. Gecenin karanlığına inat gözlerinin pırıltısıyla aydınlatıyorum kalbimi. Ve her gözlerimi kapatışımda görüyorum hayalini. Sen benim yüreğimsin yar... Hayatı seninle yaşamak daha güzel şimdilerde. Aldığım her nefes daha kıymetli bugünlerde. Kuş cıvıltıları bir başka geliyor kulağıma. Hayalinin resmini çizdim odamın duvarlarına sensizliği yaşamamak için. Her şarkıda seni buluyorum; çünki hayatımın her parçasında sen varsın. Öyle sevdim ki seni, öyle yüreğimden, öyle kalbimin ta derininden, kalbimin en üst köşesine oturttum seni. Baştacımsın benim için. Sen benim yüreğimsin yar... Kalbimin kıyılarında senin sevdan var. Demir atmış yüreğime .Herhalde dünyadaki en şanslı kişi benim; çünki senin sevgine barınaklık yapıyorum. Uçurumun kenarındaki karanfilin yanlızlığıdır sen yokken yanlızlığım. Bulutların, ağlarcasına yağdığı yağmurun arkasından çıkan güneşin oluşturduğu gökkuşağının hayranlığıdır benim için varlığın. Öyle sususuzum ki sevgine, öyle yanlızım ki sen yokken yanımda, öyle hayranım ki sana dünyadaki tüm sözcükleri bir araya getirsen anlatamaz seni bana. Sen benim yüreğimsin yar... Bilinmezlerin içindeki tek bildiğimsin. Seninle süslüyorum yarınlara dair kurduğum düşleri. Ve hiçbir zaman korkmuyorum bu aşk denizinde yüzmekten. Varlığın bile bir başka atmasının sağlıyor kalbimin, yokuluğun ise yakıp kavuruyor yüreğimi. Bilemediğim, karanlık yarınlarımdaki tek günseşimsin. Sen benim kalbimsin yar... Dünyada söylenebilecek en güzel iki kelimenin anlamını çözüyorum sende. İyi ki varsın, iyi ki yanımdasın. Seni son nefesime kadar dünyaya anlatacak kadar değil, öldüğümde bile meleklere anlatacak kadar seviyorum! Sen benim herşeyimsin yar... |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 05:15. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk