| |
|
08 Haziran 2010, 07:13
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Aptallık Üzerine "Aptal" yaftası nedense hiçbir zaman en ağır hakaretlerden birisi olmamıştır. hatta günlük hayatımızda da çok rahat kullanabiliyoruz bu kelimeyi diğer insanlara karşı. şu günlerde farkettim ki, bu lafın kendi üzerimdeki etkisi bir hayli yüksekmiş. başkasına "aptal mısın oğlum!" derken aranızda samimiyet bile doğmuş olabiliyor ama bir insanın kendini aptal gibi hissetmesi fena birşeymiş be. mesela ben, fena halde bilmiş bir adamımdır. yani gerçekten akıllı geçinirim, kafamın daha hızlı çalıştığını düşünürüm. bazen fena patlasam bile iş veya özel hayatta bu yargı bir defa içime işlediği için pek umurumda olmaz başıma gelenler. yani umurumda olmazdı... son günlerde kendimi tam bir aptal gibi hissetmeye başladığımdan beri herşey değişti. kendimi tam, su katılmamış, komple, eksiksiz bir aptal gibi hissediyorum. hatta en aptal yarışması yapılsa bu günlerde heralde birinciliği bile alabilirim. öyle birşey yani. sadece birisi yüzünden, bir kadın yüzünden bu haldeyim. hayatta başkalarının fikirlerini zerre umursamayan (patronumun bile) ben, bir kadın, bir karşı cins yüzünden zavallı haldeyim. kendimden utanıyorum desem abartmış olmam heralde. olamaz böyle bir his. yanınızda birisi var, sizinle ama size ait değil, yanınızda değil, aslında çok uzakta. kesinlikle hakim değilsiniz. fizik ve statü itibarı ile alayına gider yapan siz, kendinizin yarı fiziğinde, binde bir statüsünde olan birisine karşı çaresizsiniz. ve bu sizi sonsuz bir aptallğıa sürüklüyor. kullanılıyorsunuz, kandırılıyorsunuz ama vazgeçemiyorsunuz. acı çekmek, bazen insanın hoşuna gider, hatta bir sınavdır bazılar için. budistlerin neden iğneli yataklarda yattığını düşündünüz mü hiç? veya hasan sabbah'ın fedailerinin neden kan revam içinde düz duvara tırmandığını, ölümüne nefeslerini tuttuklarını? sadece sınav değil bu insan bedeni üzerinde bence. insan sınırlarını zorladıkça, ne kadar vahşileşeceğini gördükçe bence acıdan garip bir haz alıyor. benimki de böyle birşey sanırım, durum ne kadar iğrençleşirse o kadar keyif alıyorum galiba. kendimi rezil etmekten... özgüven kaybetmekten... sinmekten... kandırılmaktan... kullanılmaktan... acı çekmekten... aşılmıyor bazı duvarlar, kırılmıyor zincirler, insanın ders alması gerekiyor bazı şeylerden. ilahlar sanırım burnumun sürtülmesini istiyor biraz. bunun başka bir mantıklı açıklamasını bulamıyorum çünkü. ALINTI ; [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Etiketler |
| aptallık, Üzerine |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Yapılmış en büyük aptallık(lar) | zEbAni | İtiraf Ediyorum | 2 | 17 Temmuz 2010 00:38 |
Normal
