Çevrimdışı

Hayatta kararlar birer kibrittir.


Adamın biri bilge bir kral olmakla ün salmış olan kralın yanına gider.
Krala şunu sorar
'Efendim söyleyin bana hayatta özgürlük var mıdır?
'Kral 'Elbette' der,'Kaç bacağın var senin?
'Adam soruya şaşırarak 'İki efendim' der.
Kral 'Pekâlâ, tek bacağının üstünde durabilir misin?
''Elbette' diye cevap verir adam.
Kral 'O halde hangi bacağın üstünde duracağına karar ver'.
Adam biraz düşünür ve sol bacağı üstünde durmaya karar verir.
'Tamam' der kral
'Simdi de öteki bacağını kaldır.
'Adam şaşırır
'Bu imkânsız kralım' der.
'Gördün mü? ' der kral 'Özgürlük budur. Sadece ilk kararı almakta özgürsün. Ondan sonrasında değil.'


Hayat gerçekten böyle… İlk kararı alıyorsun ve gerisi o ilk karara bağlı olarak gerçekleşiyor. Yani bir karar alırsın ve yaşamın için bir sistem kurarsın. Ve her şey o sisteme göre gelişir. Hayat hata kabul etmiyor. İlk kararın doğruysa işler yolunda gidiyor ve ancak eğer yanlış bir karar aldıysan, her şey zincirleme o yanlışa göre gidiyor.

Mesela mesleğini seçerken... Hasbelkader, iyi düşünmeden, yeteneklerinin farkında olmaksızın bir meslek seçtiğinde ömür boyu işini zorla yapmaya mahkûm oluyorsun. İşinin başındayken başka bir iş yapmayı özlüyorsun. Ama biliyorsun ki; özgürlüğünü kullanmış ilk kararıvermişsin ve yeniden başlamaya cesaretin yok.

Bazı insanlar var hayatta... Onlar ise her şeyi artlarında bırakıp yeniden başlayacak kadar cesurlar. Ama sen onlardan biri olamıyorsun. Bunca emek bunca çalışmayı sanki çöpmüş gibi bir çırpıda atıveremiyorsun. İnsanoğlu biriktiriyor… geçmişini iyi ve iyi olmayanları… Çöplerimiz ise en değerli olanlar…

Oysa göz ardı ettiğin bir şey var. Hayat çok kısa ve mutsuz olduğun işlerle zaman öldürmek aynı zamanda ruhu öldürmekle eş anlamlı.

Evlilik konusunda da iyi karar vermek gerekiyor. Yanlış bir karar aynı evde yasayan iki düşman yaratabilir. Aşk zorunluluğa dönüşebilir ve hayatını cehenneme çevirebilir. İlk kararı alıyorsun, bu konuda özgürsün ama devamında senin kararına bağlı olmayan pek çok şey gerçekleşiyor.

Hayat kararlardan ibaret ve kararlar ise birer kibrit. Doğru yerde ateşlediğinde seni ısıtacak ateş, çorbanı kaynatacak ateş oluyor, yanlış yerde ateşlediğin vakit ise içinde bulunduğun evle birlikte senide yakıyor…

Hayat öyle basite alınacak bir oyun değil. Oyunun kurallarını bilmen ve ona göre oynaman gerekiyor. Ama çoğu zaman oyunun kurallarını bilmek yetmiyor.

Çok daha önemli olan başka bir şey vardı. Kendini bilmek...Tanımak… Ne istediğini, neyin seni mutlu edeceğini ve kim olduğunu,neler yapabileceğini bilmek... Ancak o zaman doğru kararlar veriyor ve mutlu bir hayata sahip oluyorsun.

Ve kararlar birer kibrit... Ya kendini yakıyorsun ya da işitiyorsun.

kararların sahibi biz olduğumuz sürece onları biz kontrol eder ve yönetiriz şayet kararların kölesi olmayı kabul edersek bu kezde kararlarımız efendi olur ve bizi yönetir...