| |
|
27 Ekim 2011, 15:02
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Martilar.. MARTILAR Bir sabah uyanırsınız ve inandığınız tüm değerler, insanlar size çok uzak gelir hani. İşte bu yazı öyle bir günde yazıldı… Sizin de öyle günleriniz olmaz mı? Her şey ve herkes aynıdır ama değişen yine de bir şeyler vardır… MARTILAR Ayakta kalan son kalemde yıkıldı artık, yerle bir oldu tek bir sözünle. Üstelik sığındığım son yürek de, tutunduğum son umut da ardına takıldı sözlerinin, tuzla buz oldu gözlerimin önünde… İnsanın kendini inandırdıkları, yüreğinin içinde gizledikleri ne çok yanıltıyormuş gerçeği. Buğulu bir camdan bakmak gibi, kumlu bir yaz sabahının elinden kaçmak gibi belki de. Şimdi ne sen düşlerimdeki adamsın ne de ben o düşlerdeki peri masalının kahramanıyım. Dudaklarından dökülen sözler geçmişimin üzerine siyah bir perde çekti belki de, dipsiz, tarifsiz bir karanlıktayım. Sanki inancın, sevdanın içine kor gibi bir alev düştü ve şimdi ben o hep kaçtığım yangınlardayım. Ateş çemberinin kıyısında, yalanların ortasındayım. İçine çekiyor dumanı, dumanı sen oluyor, geceler gündüzün koynunda yatıyor. Bir İstanbul akşamında, yıldızların kucağında, ömrümün en uzun yalanındayım. Yitip gitmiş sanki tüm hatıralarım, dünü olmayan bir zamandayım. Hiç bitmeyecek sandığım bir rüyanın sonunda, sözlerin dört bir yanımda. Gerçeklere inanmak mı zor yalanlara mı böylesi yol ayrımlarında? Gözyaşlarına engel olmak mı daha zor içindeki yağmurlara mı böylesi gecelerin vurgunlarında? Çekip gitmek mi dersin hiç kimsesizliğin coğrafyasına yoksa kalıp yüzleşmek mi çaresizliğin isimsiz acılarıyla? Adı sanı bilinmeyen bir sahil kasabasında uyanmak mı yoksa yüreğinden silinmeyen bir acının kollarına savrulmak mı? Bu var olma savaşının en başında yok olmak mı yoksa en sonda bir sözle kahrolmak mı? Biz ne çok ayrılığa tutunmuştuk seninle, ne çok hüznün içinden geçmiştik yalınayak hem de. Şimdi bu en yalnız zamanda, en yanlış adımla kapatıyorsun tüm kapıları. Oysa sana hep açıktı o kapılar, bilirsin. Acılarıma dokunmayı, yüreğime sokulmayı bildiğin gibi… Şimdi ne fark eder artık gönlüme yakınlığın ya da hayallerime uzaklığın? İki ayrı yana uçmaya çalışan ama aynı acıları taşıyan birer martıydık bu hikayede. Ne yazık ki ne hikayenin sonunu görebildik ne de o hep düşlediğimiz gökyüzüne varabildik. Ve anladık ki gerçeklere kanat çırpmak yalanlara tutunmaktan zormuş. Hala birbirimizin gözlerinin içine bakmak ve orada gördüklerimize rağmen çocuk kalabilmek daha da zor! | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Etiketler |
| martilar |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Martilar NİÇİn Denİzler Üzerİnde UÇar? | Hercules | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 2 | 23 Temmuz 2005 02:59 |
Normal
