| |
|
20 Mayıs 2012, 20:13
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | --> Hatırla devrimci ... Yalnızsın... Evde “Hatırla Sevgili” dizisini izliyorsun. O günler --> Hatırla devrimci unutmaya çalıştığın günler... Kimbilir belki de hatırlamaya çalıştığın --> Hatırla devrimci ama utancından hatırlamaya bile cesaret edemediğin günler. Bir taraftan kahveni içiyorsun --> Hatırla devrimci yanında karın --> Hatırla devrimci yan odada çocuğun. Kaç yıllık evlisin? 12 Mart’tan mı hemen sonrasıydı --> Hatırla devrimci 12 Eylül’den mi evlendiğinde? Evlilik; birleşmek --> Hatırla devrimci bölüşmek --> Hatırla devrimci çoğalmak demekti. Evet --> Hatırla devrimci evlilik bir özeleştiriydi ve bir nevi “düzeltme harekâtı” değil mi! Evet --> Hatırla devrimci aynen böyle düşünüyordun. O yanlışlardan kurtuluşun bir başlangıcıydı senin için. Devrimcilik adına girdiğin yanlışlardan. --> Hatırla devrimci ... Önceleri her şey normaldi --> Hatırla devrimci güzeldi. Kalabalıktınız. Çok kalabalık. O kalabalık sana güven veriyordu. Daha da çoğalacak ve en sonunda devrimi yapacaktınız. Devrim çok yakındı --> Hatırla devrimci o nedenle gelecek kaygın yoktu. Okul --> Hatırla devrimci iş --> Hatırla devrimci evlilik gibi şeylerin hepsini devrimden sonrasına ertelemiştin. --> Hatırla devrimci ... Ama işler birden değişmişti --> Hatırla devrimci kalabalıklar çekilmiş --> Hatırla devrimci yapayalnız kalmıştınız. Yalnızlık... O günlerde en çok duyumsadığın şey buydu. Yalnızız diyordun önceleri --> Hatırla devrimci arkadaşlarına bile açılamadan kendi kendine: Yalnızız işte bizi yalnız bıraktı bu halk! Hücre evindeydin. Yanında iki arkadaşın daha vardı. Bir yandan Türkiye devriminin teorik meselelerini tartışıyordunuz ama için içini yiyordu; ya bu yalnızlık gibi çok pratik sorunu nasıl çözecektiniz! ... Birden o hücre evindeki günlere daldın gittin. Biraz sonra dizi bitti. Çocuğunun odasına gittin --> Hatırla devrimci ne de güzel uyuyordu --> Hatırla devrimci öptün --> Hatırla devrimci üstünü örttün. Sonra bilgisayarının başına geçtin. Birazdan karın da yattı. Evde ayakta kalan tek sensin. Ne işin var bilgisayarın başında bu saatte? Ne yazacaksın ki? Bildiri mi!.. Artık yazdığın tek şey --> Hatırla devrimci şirket toplantıların için aldığın notlar --> Hatırla devrimci raporlar... Evet --> Hatırla devrimci uykusuz bir gece bir şeyler var rahatsız eden seni bugün. Biliyorsun aslında dizi seni çok rahatsız etti. Bu bölümde Deniz’ler idam edildi! Yutkundun kaldın televizyonun karşısında. Evet onlar gerçekten öldüler ve sen yaşıyordun. “Keşke ben ölseydim de onlar yaşasaydı” diye geçirdin içinden en çok. Sinirlerin daha da bozuldu. Sinirini bozan şey tam da bu düşünceydi ama. Onlar yaşamalı ve sen ölmeliydin --> Hatırla devrimci ama sen hiçbir zaman ölme cesareti gösterememiştin! Evet gösterememiştin. ... Hücre evini hatırlıyorsun değil mi? İçine o kurt düştüğünde kafan nasıl da çalışmaya başlamıştı. Kendini ilk defa böylesine zeki sanıyordun. Artık sorgulamaya başlıyordun. Her şeyi. Örgütü de. Teoriyi de. Bugüne kadar hep birileri yazmış sen o yazılanları dağıtmıştın. Birileri emretmiş sen yerine getirmiştin. Evet böyle başlamıştı... ... Dönekliğin! Evet gecenin bu yarısında kendine itiraf edemediğin şey tam da bu! ... Dönekliğin! Senin sorgulama dediğin şeyin --> Hatırla devrimci daha doğrusu sorgulamak --> Hatırla devrimci özeleştiri yapmak --> Hatırla devrimci düzeltmek dediğin şeyin --> Hatırla devrimci aslında döneklik olduğunu çok iyi biliyordun --> Hatırla devrimci ama hep bilinçaltına itiyordun. ... Bilinçaltına iterken çok rahatsız da olmuyordun. Çünkü girilen yanlış ortadaydı. Devrim kitlelerin işiydi --> Hatırla devrimci devrim halkla buluşmak --> Hatırla devrimci onunla birlikte yürümek işiydi. Ama siz bu yoldan kopmuş --> Hatırla devrimci silahlı eylem gibi bir maceracılığa sapmıştınız. Bu yolla devrim olmayacağı da ortadaydı. Yani haklıydın kendince. Haklıydın ama bu gece soruyu bir de başka türlü soruyorsun kendine: Yanlıştan vazgeçip doğruyu yapmamıştın ki! Tamam madem kitle hareketinden kopup bireysel eylemlere girişmek yanlıştı --> Hatırla devrimci ama sen bu yanlışı görüp --> Hatırla devrimci düzeltmemiştin ki! Önünde iki yol vardı --> Hatırla devrimci ya doğru yola gidecektin ya da her şeyi bırakıp gidecektin. Sen her şeyi bırakıp gittin. Her şeyi bıraktığın için bugün hiçbir doğrun yok savunulacak. ... Evet sen o hücre evinden bir gün çıktın ve gittin... Sonrasını da hatırlatayım mı? Sen çıktıktan hemen bir gün sonra basıldı ev. O kızı hatırlıyor musun? Hani evde birlikte kaldığınız. İçten içe sevdiğin kız. Ev basıldığında hiçbir tepki vermedi. Diğer erkek arkadaşın da vermedi. Akıllarına sen geldin --> Hatırla devrimci dün gece eve gelmemiştin. Endişe etmişlerdi senin için. Senin dönek olabileceğine pek ihtimal vermemişlerdi ya da vermek istememişlerdi. Polisler alıp götürürken sadece göz göze geldiler --> Hatırla devrimci birbirlerinin gözbebeklerine baktılar... ... Hücre evinden hücreye atıldılar. İhbar vardı; üç kişiydiler. Ama biri yoktu evde. O sendin. Yerin tam üç kat dibinde işkenceciler sorguya başlamışlardı. Her şeyi soruyor --> Hatırla devrimci her şeyi öğrenmeye çalışıyorlardı. Kim --> Hatırla devrimci kimler --> Hatırla devrimci nerede --> Hatırla devrimci nerelerde. Ya bir yer soruyorlardı --> Hatırla devrimci ya da birilerini. Bilmiyoruz diyordu arkadaşların. Yoldaşların mı demeli yoksa. O zamanlar yoldaş derdiniz birbirinize. En çok da evdeki üçüncü kişiyi soruyorlardı. Yani seni. Seni çok sordukları için senin kaçak olduğunu düşünüyorlardı. Dönek olmadığını sanmak onlara direnç veriyordu. Konuşmadılar da. Ama konuşmamak kurtuluş değildi. Gerçekten değildi. ... Sonra gazetede o ölüm haberini okuduğunda ilk önce dünyan allak bullak olmuştu. Evet o çocuk ölmüştü --> Hatırla devrimci hücre evindeki arkadaşındı --> Hatırla devrimci adı --> Hatırla devrimci adının ne önemi vardı --> Hatırla devrimci devrimciydi o --> Hatırla devrimci ölmüştü. O devrimciydi ve ölmüştü. Sen o sabah kahvaltını annen ve babanla birlikte yapar --> Hatırla devrimci okulunu bitirip hayata atılma hazırlığı yaparken... O hayata veda ediyordu. Hiç bilmedin neden öldüğünü. İşkencede ölmüştü. Ama bilmediğin --> Hatırla devrimci senin adını vermemek için öldüğüydü. Canın sıkıldı o gün. Sadece canın sıkıldı. Ve geçti gitti. Sonra o kızı da düşündün --> Hatırla devrimci ama o düşünceyi savuşturdun. Ölse okurdun gazeteden! Gazeteleri takip ettin --> Hatırla devrimci yoktu bir ölüm daha. Bu bile seni mutlu etti. Oysa o karanlık dönemde ölüm bile bazan bir kurtuluştu. Çünkü kızların üzerine daha fazla gidiyorlardı. Ama konuşmadı o da. Sustu. Yaşadı belki ama o işkencelerde yapılanları herkes gibi sen de duymuşsundur. Konuşmayalım. Hayata veda etmedi ama hayatı kararmıştı. Ondan sonra --> Hatırla devrimci o işkenceden sonra artık istese de çocuğu olmayacaktı. ... Canın sıkılıyor bu gece yarısı. Bu hikayeyi bilmiyordun. Belki senin gerçek hikayen bu değil --> Hatırla devrimci ama bu hikaye sen ve senin gibi tüm döneklerin ortak hikayesi. Ölüler hepimizin ölüleri. Direnenler hepimizin gururu. Ama dönekler hepimizin yüz karası. Sen ve senin gibiler zoru görüp ortadan kaybolurken birilerine direnmek ve ölmek düştü. Biliyorsun bunu. ... Hücre evini terk ettin de ne oldu sanki? 30 yıl geçmiş üstünden. Şimdi neredesin? Güvenli --> Hatırla devrimci konforlu bir sitenin --> Hatırla devrimci lüks bir dairesinde... Demek ki parayı da bulmuşsun. 150 dairelik bir apartmanın içindesin. Ama komşu daire dahil tek bir komşun yok... -Evet! karın da çalışıyor --> Hatırla devrimci sen de çalışıyorsun --> Hatırla devrimci gece geç geliyorsunuz eve- Ama sebep bu değil biliyorsun. Çok iyi biliyorsun. Şimdi o otuz yıl önceye git ve bir daha düşün: O hücre evinde mi daha yalnızdın --> Hatırla devrimci şimdi mi! Biliyorsun cevabını ve bu canını çok sıkıyor... O hücre evinden bu hücre evine sorgula hayatını. O gün sorgulamayı keşfetmiştin ya hani! Döneklik için çalıştırıyordun ya kafanı? Biraz da şimdi çalıştır. Kimden emir alıyorsun? Patronundan. Örgütün kölesi olmaya çok isyan etmiştin --> Hatırla devrimci ya şimdi kimin kölesisin! Patronunun. Televizyon karşısında geçiriyorsun ömrünü --> Hatırla devrimci başka yaptığın hiçbir şey de yok... İtiraf et --> Hatırla devrimci bu hücre evine kendi kendini hapsettin. ... Ne için? Sadece ve sadece kendi rahatını bozmamak için. Şimdi sakın teori üretme. Bir defa olsun hayatında gerçekten namuslu ol. Ne davan için --> Hatırla devrimci ne ülken için seçmedin bu yolu. Bu yola sadece ve sadece kendi hayatını kurtarmak için girdin. ... Ama diyeceksin ki ben fikirlerimden hiç taviz vermedim. Hâlâ solcuyum --> Hatırla devrimci sosyalistim. Hâlâ Atatürkçüyüm. Hâlâ antiemperyalistim. Hâlâ devrimciyim. Hâlâ... Hayır! Hayır! Hayır! Hâlâ değil sen hiçbir zaman dediklerinden hiçbiri olmadın. Sen --> Hatırla devrimci Atatürk’ü savundun hep --> Hatırla devrimci ama Atatürk’ten öğrendiğin şey --> Hatırla devrimci bu ülke için gerekirse canını vermek olmadı. Atatürk koskoca paşalık rütbesini söküp attı --> Hatırla devrimci profesyonel devrimci oldu. Sen? Sen! Hiçbir şey olmadın... Deniz Gezmiş! İstese avukat olurdu --> Hatırla devrimci devrimci olmayı seçti. Diğerleri --> Hatırla devrimci Mahir --> Hatırla devrimci Sinan... Savunuyorum dediğin insanların nesini savunuyorsun! Devrimciliklerini savunmuyor --> Hatırla devrimci hatta insanların o devrimciler gibi olmaması için teoriler üretiyorsun. Sonra bir de diyorsun ki --> Hatırla devrimci şu Kürtçüler Deniz’in Atatürkçülüğünü niye kabullenemezler! Kızıyorsun onlara --> Hatırla devrimci Deniz’i Kürtçü göstermeye çalışıyorlar ama o Atatürkçüydü! Evet Kürtçüler Deniz’i çarpıtıyor. Tıpkı senin gibi! Sen belki onlardan daha da namussuzca davranıyorsun. Deniz --> Hatırla devrimci elbette antiemperyalistti --> Hatırla devrimci solcuydu --> Hatırla devrimci Atatürkçüydü --> Hatırla devrimci milliyetçiydi. Onlar Deniz’in bu yanlarını saklıyorlar diyorsun? Ama sen Deniz’in devrimciliğini neden saklıyorsun? Deniz Gezmiş’ten insanlara vereceğin örnek ne? Atatürkçü olun mu diyeceksin! Milliyetçi olun mu! Sosyalist olun mu! Devrimci olun niye diyemiyorsun... .... Canın sıkılıyor. Daha da çok. Birden o kızı hatırladın ilk defa. Evet karınla ne kadar mutlusun ki... Öğrenilmiş bir mutluluk. Neyi ne kadar paylaşıyorsunuz ki? Oysa ne düşünüyordun o zamanlar... Evlilik; birleşmek --> Hatırla devrimci bölüşmek --> Hatırla devrimci çoğalmak demekti. Öyle mi oldu!.. Hücre evinde en azından arkadaşlarınla daha fazla şey paylaşıyordun. Bunu biliyorsun. Çok iyi biliyorsun. Onlar senin için ölüme gittiler biliyorsun ve karım dediğin hayat arkadaşının senin için bir yürüyüşe bile gelmeyeceğini de! Bedreddin yarın yanağından gayrı her şeyde ortağız derdi. Sizin ortaklığınız ne peki? Sadece eviniz --> Hatırla devrimci hücre eviniz. Bir evin böldüğü iki ayrı ruhsunuz aslında. Biliyorsun bunu. Hücre evleri devrim için birleştirirdi ruhları ama bu ev --> Hatırla devrimci bu lüks sitenin lüks dairesi devrimci olan ne varsa bölüyor... ... Sen --> Hatırla devrimci karın --> Hatırla devrimci çocuğun üç kişilik dünyanız. Çocuğun iyi bir eğitim alsın --> Hatırla devrimci bir yerlere gelsin istiyorsun. Her şeyi de aslında onun için yapıyorsun... ... Hayır hayır hayır. Biliyorsun aslında bu da bir yalan. Sadece kendi çocuğunu düşünmesi bir insanın --> Hatırla devrimci biliyorsun alçaklıktır --> Hatırla devrimci namussuzluktur. Hani paygamber efendimiz demiş ya --> Hatırla devrimci komşusu açken kendi tok yatan... Nerden çıktı bu peygamber şimdi? Eskiden Marks vardı --> Hatırla devrimci Lenin vardı: Sonra Nâzım’ın şiiiri: “Düşmesin bizimle yola: evinde ağlayanların * * * * * * * * * * * *göz yaşlarını * * * * * * * * * * * * * * * * boynunda ağır bir * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * zincir * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * gibi taşıyanlar! Bıraksın peşimizi * * * * * * * *kendi yüreğinin kabuğunda yaşayanlar!” ... Off çekiyorsun canın çok sıkılıyor. Deniz’in de en sevdiği şiirmiş bu. Her gösteride bunu okur ve güneşi zapta yürürlermiş.. Evet artık yürüyemiyorlar. Ama zaten ölüler yürüyemez. Ya dönekler ne kadar yürüyebilir? Nereye kadar yürüyebilir? ... Deniz’i düşünüyorsun. Hâlâ kahraman. Bugün televizyonda abisini gördün Deniz’in. Babasını da hatırlıyorsun. Yıllar sonra bile Deniz’i nasıl da savunuyordu adamcağız... Biricik oğluydu oysa. Ama hiçbir zaman “keşke yaşasaydı oğlum” demedi biliyorsun. Annesi de demedi. Kardeşleri de. Oysa bir aile için ne zor kabullenilir şeydir ölüm. Hele genç ölüm. Hele böylesine namuslu bir ölüm. ... Hınç duyuyorsun sonra mahkemeye --> Hatırla devrimci savcılara --> Hatırla devrimci düzene. Suçsuz yere astılar diyorsun Deniz’i. Deniz çok haklıydı diyorsun. Sonra şimdi şaşıyorsun kendi komikliğine --> Hatırla devrimci ikiyüzlülüğüne. Madem haklıydı gitseydin ya peşinden! Evet gidemedim diyorsun. Yoo gidenler peşinden gitti --> Hatırla devrimci sen gitmedin. Gitmek istemediğin için gitmedin! ... Kahramanlık gösterecek kadar yiğit değildin belki. Yiğit olmayana biz Türklerde eskiden isim bile vermezlermiş gerçi ama... Madem o kadar yiğit değildin --> Hatırla devrimci biraz namuslu da mı olamazdın! Biraz sözünün eri de mi olamazdın. Evet kahraman değil er de mi olamazdın. Madem kavgada komutan olamadın --> Hatırla devrimci neden nefer olamadın? Neferlik üstelik o kadar tehlikeli de değildi. Yine hayat kurabilirdin kendine --> Hatırla devrimci belki hatta kendi işini yapardın ama bir şekilde hizmet ederdin mücadeleye ve örgüte. Bunu da yapmadın. Sen Devrim için hiçbir şey yapmadın. Karşı tarafa geçtin. Biliyorsun ve gecenin bu saatinde kendine itiraf da edemiyorsun. Etsen rahatlayacaksın aslında. Aslında Deniz’i asan 12 Mart cuntası değildi sendin! Ve hatta o kız arkadaşına da 12 Eylülcüler değil sen tecavüz ettin işkencede! Kahramanlık Deniz’e düşmüştü --> Hatırla devrimci sen nefer olabilirdin onu da yapmadın. Sana tek bir rol kaldı cellat oldun!. O kızın belki kocası olabilirdin ama bırakıp kaçtın. Onu işkencecilerin eline bırakıp... Ne devrimci olabildin --> Hatırla devrimci ne yoldaş --> Hatırla devrimci ne eş... Tarih değil sen biçtin o rolü kendine --> Hatırla devrimci tecavüz ettin gelecek güzel günlere ve gelecek güzel günlerin hayalini kuran o genç kıza... ... Evet içerde çocuğun uyuyor --> Hatırla devrimci bilmiyor babasının kim olduğunu. Sözde onun geleceği için cellat olduğunu! Ama bilecek. Aklı erecek. Ve keşfedecek içine doğduğu o kara faşist düzenin --> Hatırla devrimci aslında babası ve babası gibilerin eseri olduğunu. Bilecek --> Hatırla devrimci faşizmin faşistlerin değil --> Hatırla devrimci faşizme boyun eğenlerin eseri olduğunu. Deniz’leri okuyacak --> Hatırla devrimci öğrenecek ve soracak babasına. Hatta soruyor bile değil mi? Baba sen ne yapıyordun o zaman!.. ... Yoksa sıkıntın ondan mı? Deseydin ya kızım ben onlar asılırken hücre evini bırakıp kaçtım... Diyemezsin değil mi... ... Ya da senin için yavrum her şey dersin... İnanır mı dersin! Hiç sanmıyorum... Sen çocuğun olmadan önce --> Hatırla devrimci evlenmeden önce mücadeleyi bıraktın. Şimdi ise mücadele etmemenin gerekçesi olarak çocuğunu ve eşini gösteriyorsun. Kanmaz değil mi? Kimse kanmaz... ... Çocuğun senin güvencen. Seni mücadeleye çağıran her sese karşılık onu öne sürüyorsun. Aslında korumaya çalıştığın çocuğun bile değil --> Hatırla devrimci çocuğunu kendine siper etmişsin. ... Yıllar öncesine git. Sibel’i hatırla. Maltepe’deki o evi. Ulaş’lar o eve girip küçük bir kızı rehin almışlardı hatırlarsan. Polis etrafı sarmıştı. Ama onlar o kız çocuğunun arkasına saklanmayı seçmediler. Devrimcilik --> Hatırla devrimci kendi hesabını vermekti. Onlar orada öldüler --> Hatırla devrimci Sibel yaşadı.... Aslında ne kadar da benzer durumunuz. Ama sen onlar kadar namuslu olamıyorsun. Bırak kızının arkasına saklanmayı artık korkak!.. Sen kızını değil kendi rahatını düşünüyorsun. Çünkü sen bencilsin. ... Evet seni tanımlayacak tek şey bu --> Hatırla devrimci biliyorsun. Sosyalist --> Hatırla devrimci milliyetçi --> Hatırla devrimci Atatürkçü --> Hatırla devrimci istediğini seç. Hepsi mi diyorsun. Tamam kabul. Peki önüne bir sıfat koy şu sosyalistliğinin --> Hatırla devrimci Atatürkçülüğünün --> Hatırla devrimci milliyetçiliğinin! Devrimci diyebilir misin? Elbet diyemezsin. Biliyorsun tek sıfatın var senin yoldaş! Hadi söyle. Bencil... ... Bak istersen şöyle koy yan yana... Devrimci sosyalist misin bencil sosyalist mi? Devrimci Atatürkçü müsün bencil Atatürkçü mü? Devrimci milliyetçi misin bencil milliyetçi mi? Teorin çok iyi yoldaş ama. Ya pratik? Biliyorsun hayat insanın gözünün yaşına bakmaz --> Hatırla devrimci pratiğe bakar. Diyalektiği de iyi bilirsin materyalizmi de! Ne diyordu Marks ustamız: İnsan bulunduğu konuma göre düşünür. Evet yoldaş --> Hatırla devrimci sen şimdi o uydu kentteki lüks hücre evinden bakıyorsun dünyaya ve hayata. Ama öylesine ikiyüzlü bir dünya yarattın ki kendine --> Hatırla devrimci bu ikiyüzlülük artık uykularını kaçırıyor. ... Yine canın sıkılıyor. Gerçekler canını sıkıyor. Olsun en azından fikrim doğru diyorsun kendi kendine değil mi? Fikrini değiştiren nice dönek var etrafında değil mi? Evet işte sen kendini ancak onlarla karşılaştırabilirsin. O küçücük dönekler dayanışma grubunuzda kaç kişisiniz? Neyin dayanışmasını yapıyorsunuz? Bildiğim devrimciliğin dayanışması olur özgürlüğün değil. Özgürlük devrimci olmaktır --> Hatırla devrimci devrimci olmayana özgür değil --> Hatırla devrimci bencil denir. Birey mi diyeceksin? Varsın öyle olsun --> Hatırla devrimci o zaman hadi bir basamak sıçra ve bireyci ol... Bravo sana yoldaş... ... Bu gece uyku yok sana anlaşılan. Bir film mi seni etkileyen bu kadar. Yoksa kapını çalan o gençler mi? Hani şu “biz TÜRKSOLU’ndan geliyoruz” diyen genç kızla delikanlı. Tam da dizinin ortasında gelmişlerdi --> Hatırla devrimci akşam akşam... Neyi hatırlattılar sana? Terk ettiğin hücre evini değil mi! İtiraf et ve kurtul. ... Kapıyı açtığında çocuklar konuşuyordu ama sen bir yandan onları dinlerken bir yandan da derinlere dalmıştın. Sanki --> Hatırla devrimci o hücre evinde terk ettiğin iki arkadaşındı kapıdakiler! Ve sana devrimcilerin pes etmediğini --> Hatırla devrimci etmeyeceğini göstermek için gelmişlerdi --> Hatırla devrimci utandırmaya seni. Belki de onların çocukları dedin içinden. Sonra gerçeği hatırladın kapıyı kapatınca --> Hatırla devrimci işkencede ölmüştü arkadaşın --> Hatırla devrimci çocuğu olamazdı. Kızın akıbetini ise bilmiyordun --> Hatırla devrimci merak edip hiç araştırmamıştın da. Araştırsan o hücre evinden geriye --> Hatırla devrimci bir ölü --> Hatırla devrimci bir sakat ve bir de cellat çıktığını bilecektin. Onun için araştırmadın zaten. ... Ama şimdi bir kabus gibi kapına dayanan gerçek ne? Kıza takıldın daha çok değil mi --> Hatırla devrimci ne kadar da ona benziyordu. Belki onu terk etmesen kapındaki genç kız sizin kızınız olacaktı... Cesurdu --> Hatırla devrimci kendine güveniyordu. Bir an imrendin --> Hatırla devrimci keşke benim kızım da böyle olsa dedin. ... Kızdan aldığın gazeteyi açtın. Nâzım’ın şiiri: Biz topraktan --> Hatırla devrimci ateşten --> Hatırla devrimci sudan --> Hatırla devrimci demirden doğduk! Güneşi emziriyor çocuklarımıza karımız --> Hatırla devrimci toprak kokuyor bakır sakallarımız! Neş’emiz sıcak! * * * * * * kan kadar sıcak --> Hatırla devrimci delikanlıların rüyalarında yanan * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *o «an» * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *kadar sıcak! Merdivenlerimizin çengelini yıldızlara asarak --> Hatırla devrimci ölülerimizin başlarına basarak * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *yükseliyoruz * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * güneşe doğru! Ölenler * * * * döğüşerek öldüler; * * * * * * * * güneşe gömüldüler. Vaktimiz yok onların matemini tutmaya! İşte: * * * * * * * şu güneşten * * * * * * * * * * *düşen * * * * * * * * * * * * * ateşte * * * * * * * * * * * * * * * *milyonlarla kırmızı yürek yanıyor! Sen de çıkar göğsünün kafesinden yüreğini; şu güneşten * * * * * * düşen * * * * * * * * *ateşe fırlat; yüreğini yüreklerimizin yanına at! * * * * * Akın var * * * * * * * güneşe akın! * * * Güneşi zaptedeceğiz * * * * * * * güneşin zaptı yakın! ... Yutkundun --> Hatırla devrimci kapattın gazeteyi. Tekrar kızı düşündün. İlk defa kendi kızın dışında bir kızı düşündün. Bu düşünce daha da irkiltti seni. Oysa ne kadar da hümanist bilinirsin değil mi? ... Yalnızsın. Lüks hücre evinde --> Hatırla devrimci aşağı yukarı dolanıyorsun. Seni orada vicdanınla baş başa bırakıyorum yoldaş. | |
| |  |
| IRCForumlari.NET Reklamlar |
   |
 |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Benzer Konular | ||||
| Konu | Konuyu Başlatan | Forum | Cevaplar | Son Mesaj |
| Beni İyi Hatırla | Adrasteia | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 02 Aralık 2011 22:52 |
| Hatırla Devrimci | aŁmiηa | IF Ekstra | 0 | 02 Nisan 2011 01:41 |
| Hatırla't B(s)eni. | Frozen | Aşk ve Sevgi Köşesi | 0 | 15 Şubat 2011 17:45 |
| Hatırla; | Hesna | Şiir, Hikaye ve Güzel Sözler | 0 | 26 Ağustos 2010 00:25 |
Normal
