dağ başını efkâr almış


gümüş dere durmaz ağlar


gözyaşından kana kesmiş gözlerim


ben ağlarım çayır ağlar çimen ağlar


ağlar ağlar cihan ağlar


mızıkalar iniler ırlam ırlam dövülür


altmış üç ilimiz altmış üç yetim


yıllar gelir geçer kuşlar gelir geçer


her geçen seni bizden parça parça götürür


mustafa'm mustafa kemal'im



diz dövdüm


gözlerim şavkı aktı sakarya'nın suyuna


sakarya'nın suları nâmın söyleşir


hemşehrim sakarya öksüz sakarya


ankara'dan uçan kuşlar


kemal'im der günler günü çağrışır


kahrolur bulutlara karışır


gök bulut yaşmak bulut


uca dağlar dev boyunlu morca dağlar


divan durmuş bekleşir


mustafa'm mustafa kemal'im



nasıl böyle varıp geldin hoşgeldin


çıngı kaymış yalazlanmış gözlerin


şol yüzünde güneş südü sıcaklık


ellerinden öperim mustafa kemal


senin dalın yaprağın biz senin fidanların


biz bunları yapmadık


sen elbette bilirsin bilirsin mustafa kemal


elsiz ayaksız bir yeşil yılan


yaptıklarını yıkıyorlar mustafa kemal


hani bir vakitler kubilay'ı kestiler


çün buyurdun kesenleri astılar


sen uyudun asılanlar dirildi


mustafa'm mustafa kemal'im




karalar kuşanmış karadeniz akmam diyor


dokunmayın ağlamaktan bıkmam diyor


bu gece kıyamet gecesi bu vapur bandırma vapuru


yattığı yer nur olsun mustafa kemal


ben ölümden korkmam diyor


korkmam diyen dilleri toz oldu toprak oldu


değirmen döndü dolandı yıllar oldu


bir kusur işledik bağışlar mı kimbilir


o bize öğretmedi kazan kaldırmasını


günahı vebali öğretenin boynuna


erdirip oldurana ana avrat sövmesini


yüreğim kırıldı kanım kurudu


var git karadeniz var git başımdan


mızıka çalındı düğün mü sandın


bir yol koyup gideni gelir mi sandın


mustafa'm mustafa kemal'im



ankara'nın taşına bak


tut ki baktım uzar gider efkârım


çayır ağlar çimen ağlar ben ağlarım


gözlerimin yaşına bak


ankara kalesi'nde rasattepe'de


bir akça şahan gezer dolanır


yaşın yaşın mezarını aranır


şu dünyanın işine bak


mustafa'm mustafa kemal'im