Çevrimdışı

Birazdan bir meydandan geçersin.
Elinde kesik başlı eldivenlerin,
Soğuğu hissetmeden, doğuya doğru çevirisin yüzünü.
Akşam olmadan yetişirsin uzaklığa.
Kullanılmış sen, bir başka adama sunarsın kendini.
Kadın mısın, büyümüş müsün?
Belirsiz…
Her şey yeniden başlamaya müsait,
Ölümler kokusunu ağaçlardan almışken,
Bıraksan... olduğu gibi,
Yazılsa yeniden sen,
Olurdu aslında…
Aklıma düşüşün saklı,
Nedir bıraktığın bunlar, tuhaf.
Yoksa bu şehir mi bilinmeyen ağrıların kaynağı…
Benim azalmışlığım, çoğaltıyor mu sigara altı sohbetlerde seni,
Kim bilir.
Geceler adından göz açtırmıyor!
Sen her gün yeniden oluyorsun…
Bilmezsin varlığını,
Nasıl işgal ettiğini bir bedeni.