Biz seninle hep calinti asklar yasadik. Baskalarinin bitirdigi, yitirdigi...
Baskalarinin yazdigi ask siirlerini okuduk birbirimize, yalan melodiler esliginde. Bestesini baskasinin yaptigi sarkilarla serenat yaptik gecelerce...
Biz yasanip coktan bitmis asklari sunduk birbirimize, hep baska ellerde buyumus cicekleri verdik, cogu zaman yalan yere edilmis yeminleri kullandik cumlelerimizde... bayat, hormonlu bira askin son soluklarini yasadik, yasattik, bitirdik, bittik…
Sen bana hic kendi yetistirdigin bir cicek vermeidn mesela, ben sana hic sarki yazmadim, yazilmislari armagan etmek disinda...
ask emek istiyordu, oysa biz hic emek vermeden zaten hazir asklari isitip, o iki kelimenin soguklugu ve basitligiyle surduruyorduk herseyi, emek yoktu, ask vardi saniyorduk, o da yokmus...!
Ve bitti sonunda, bittik her yasanmis sahte sey gibi. Gercek su yuzune ciktigi an yittik. Simdi basardim anliyormusun, yazmayi, yasamayi, yikmayi, yok olmayi… sana ragmen yasamayi ogrendim. Simdi bizden bir yigin enkaz cumleleri kaldi geriye, bizden sonraki sahteliklere miras… hep derdin ya "derman arardim derdime, derdim bana dermanimis". Bak öyle degilmis derdin sana derman degilmis, ben sana derman degilmisim, sen de bana…ne basit bitti gordunmu, tek kelimeyle…
bitti dedik "BITTI".