Gittiğine inansam dönmeni beklerdim,
Köhne gemiler geçiyor içimden
Hangi sokağa dalsam hangi kapıyı açsam;
Ardında sen..

Hep sesine bir kulaç kala boğuluyorum,
Bilmem?
Sen mi erken demir alıyorsun,
Ben mi geç kalıyorum..

Ellerimi bıraktığın yerden,
Çığlar yuvarlanıyor ta şurama.
Her gece fırlatıp denizlere,
Yitirilmiş tebessumleri,
Bir cigarayla parmak uçlarımı öldürüyorum..
Çürümüş rüyalardan arta kalan mirasınla,
Yolcusuzu yollara döndüm..
Alnımdaki girdaplar şimdi kan tarlası..

Fırtınalar kopuyor demişsin
Yüreğinin en rüzgarsız yerlerinde
Oysa ben,
Bin mevsim sana fırtınalandım
Sen bilmedin,
Gittiğine inansam dönmeni beklerdim..