Gitmeseydin
Söyleyecek sözün, çalacak türkün vardı daha.
Karadeniz dalga dalga yüreğim kızılırmak.
Gitmeseydin
Açıp yüreğini hopanın uçsuz ovalarına şiir yeşil yeşil.
Derdimizi rehin bırakıp bi emanetçiye güneşin alasını çalacaktık tümörlü ciğerlerine.
Çay yerine keredi demleyip damıtacaktık amuslu hayatına.
Gitmeseydin
Buğdayın sarısında bulup çilemizi geçecektik ayının çağla gözlerinden.
Birlikte çekecektik sulardan ağı.Üstünde bizim denizin kokusu.Yüzün gözün balık pulu.
Karadenizin hırçın oğlu gitmeseydin
kendimizden verecektik ülkemize,gönlümüzden verecektik,ömrümüzden verecektik.
Bir davulun sesinde el verip halaylara kemençenle halaya duracaktık.
Ha uşak ha olmadı baştan tek pas tek.
Kimin için, bizim için ses verecekti anadolu.
Şimdi biz böyle eksik,biz böyle yarım ve yaralı.
Tabutunda Trabzonspor bayrağı söz verdi Atay Başkan bu yıl sizinkiler şampiyon.
Tabutunda resmin gözlerim uzaklara bakıyor.
Bizden olan ve bize dair olan ne varsa gözlerinde.
Gözlerine kurban olduğum bırakıp bizi engin kederlere nereye böyle
Gitmeseydin sevincine katılcak sevincimiz,ak ellere yakılacak kınamız, sevdiğine giydireceğimiz gelinliğimiz vardı.
Ey mavinin karaya donduğu deli deniz.
Oğlumuzu verdik sularına.
Sularındaki kara matemimiz.
Şimdi bir ustura sessizliğindeyse eğer acımız ve böyle mahşer yeriyse yüreklerimiz bilki ölüm küçük KAZIM büyük diyedir..