Şu gelenler bizim çocuklar değil mi Güler? Şarabi Çocuklar - salkımları ağır - Lodoslu gecede bodoslama bindiriyorlar karanlığa! Baksana, şiirin ayak sesine benziyorlar! Şiiraydınlar olsun dünya! Şiiraydınlar!.. Badem gözlü Datçam sana da ... Toprağın kalbine yerleştim, alıştım baya Gözüm gözler içinde zıpkın bir fener Dilediğim bulutu çekip alıyorum gökten Hayatı tüylerinden kavrıyorum artık Kulağım kirişte her kıpırtıya kıpraştıkça kırkbirayak pat! dedikçe papatya Oltamı sallarsam bir adaya takılır Seke seke geçersem karşıya sakın şaşırma! Ha ipekten yapılmışım ha köpükten Börtü böcek yuvarlanıp gidiyoruz işte Körpecik renklerle çalkalansın tuvalin Güler Mezar değil benimki ferahfeza seyranlık!