Gitmeyi Bilmiyorsan Deneme Yar!..

Bir gün gidersen kapat ardında bıraktığın bütün kapıları.
Kalmasın dönüsüne dair tek bir umut.


Terk edişlerin bir firari anımsatıyor.
Kaçarken neleri düşürdüğünün önemi yoktur senin için.
Aceleden olsa gerek seni sen kılan bütün özelliklerini bırakıyorsun beni terk ettiğinde bomboş kalan o eve.
Bu yüzdendir ki her gidisinde biraz daha eksiliyorsun.

Çıkısında kapatmıyorsun kapıları pencereler sonuna kadar açık kalıyor.
Elim varmıyor senin giderken kapatmadığın gelmelerine umut bıraktığın kapıları kapatmaya.
Sığınıyorum yine bekleyişlerimin ardına gelmemeni umut ederek.

Gitmeyi bilmiyorsan deneme yar…

Bilmez misin her gidisinin ardından dönüsünün daha da anlamsızlaştığını?
Önemi yok artik ne gelişinin ne de gidisin.
Anlamıyor musun?
Çıkmıyor ağzımdan o üç harfli kelime.
Gelişini reddedemiyorum.
Kovamıyorum seni dayandığın kapımdan.
En zayıf halimde yakalıyorsun beni en çaresiz anımdan yararlanıyorsun her seferinde.
Kalmanı istediğimden değil seni kabullenişim "git" diyemediğimden.
Varmıyor dilim seni kovmaya…

Artık bırak beni yar!


Alışırım er ya da geç yokluğuna.
Kur kuramadığın cümleleri.
Yak yakamadigin resimleri.
Bitir bitiremediğin her şeyi.
Ama bırak artik beni.
Dönüsün olmasın bir daha
gittiğin yolların bana işaret eden levhalarını kır at hayatından.


Bensiz devam et gel-gitler yüzünden ilerleyemediğin yoluna.
Ben kalırım burada sen devam et…