Nereye istenirse oraya çekilebilecek varsayımsın ,baktığım her yüzün,istediğim herşeyin,istemediğim herşeyin,sevdiğim insanların sevmediğim insanların,ağlayışlarımın,haykırışlarımın toplamısın sanki...çok zor belki,ama ben bağımsızım ve doğru olan kendime yetebilen birinin olmasıdır.Sonuç olarak onsuz olabilmeyi seçmek en doğrusu,en güzeli,en ufku geniş olanıdır.Yapabilsem ne mutlu ama kayboluşlarım...ister bilsin ister bilmesin kendimi onsuz eksik hissetmek, yanında olmadığım her anda hep onu düşünmek bana acı versede her çırpınışım her kaçışım ona varmayla son buluyor....sanki garip bir oyun gibi..
20 Şubat 2008, 16:42
Benzer Konular 
Normal
