Çevrimdışı

aynı şey,

ha sen gitmişsin,

ha ölüm yanaşmış kıyıma

ne farkeder sevdiğim

sevdiğini söylerken

toprak tenime karışmışsa.

avuç avuç istemedim ki senden sevgiyi

dirheminle yasıyorken.

ne sana kızdım ne kendime

ne de beni yarım koyan sevdama

doğmak dururken...



ne görenim görür, ne yazar yazanım

unuttum beni

affet!

oysa ne kadar sürçerdi dilim

türküler söyleyeceğim diye yollarında

gelince davullar çalardı ya içimde

giderken ise yıkılırdı bedenim

ürperirdim

ne söylediklerime kızdım

ne beklemelerime

ne de türkülere

ölememek dururken...



bazen tadıydın çorbamın

zehirdin içerken seni bazen

kimi nehirdin

seni kulaçlamaktı

yasamak, nefes almak..

anladım ki; çarelerim mecnun ile gömülmüş

ne de sen leylasın yar

ne yasamadıklarıma kızdım

ne yapamadıklarıma

ne de suskunluğuma

gitmemek dururken...