Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Camiye Yolculuk

Cuma sabahı güneşin ilk ışıklarıyla birlikte Süleyman evinden çıktı. Şehrin sokaklarını hafif bir ezan sesi dolduruyordu. Bu sabah namazını yalnız kılmayacak, yanında Müslüman çimler ve insanlar vardı. Ancak Süleyman biliyordu: insanların gözü sadece ona takılacak, cinleri kimse göremeyecekti.

Camiye vardığında, içerisi dolmuş, insanlar saf tutmuştu. Sessizlik ve huşu arasında yürürken gözleri, caminin köşesindeki imamla karşılaştı. Bu imam, bilgeliği ve tevazusuyla camiyi aydınlatıyor, namaza gelmiş herkesin gönlünde huzur bırakıyordu. Süleyman, onunla kısa bir selamlaşmanın ardından safına geçti.

Namaz boyunca Süleyman, camideki bazı köşelerde hafifçe titreşen varlıkları hissetti. Bunlar, saf Müslüman çimlerdi; huzurlu ama görünmez. Onları fark edebilen tek kişi Süleyman’dı.

Dertleri Dinlemek ve Yardım

Namazın ardından insanlar yanına gelmeye başladı. Kimi evinin sıkıntısını anlattı, kimi çocuğunun hastalığını… Süleyman dikkatle dinledi, kalbiyle empati gösterdi. Sabur, yanında sessizce bekliyordu, Süleyman’ın işini kolaylaştırmak için hazır.

Süleyman, insanlara görünmeden yardım etmeyi planladı: maddi ve manevi destek sağladı. Bu yardım, hem gençlerin hem yaşlıların hayatlarını değiştiriyordu; kimse onun varlığını doğrudan fark etmiyordu. İlim ve iyilikle yaptığı her şey, gizli bir kahramanlıkti.

Bir köşeye çekildi ve kendi kendine sessizce düşündü:
“Umarım gördüğüm rüyalar için biraz daha zamanım vardır… ama unutamam.”
Rüya, şimdilik sadece bir işaretti; peşine düşmek için henüz zamanı değildi.

Akşam Musallat Vakası

Akşam güneş yavaşça kaybolurken, evin kapısı aniden çaldı. Sabur kapıyı açtı ve içeri yirmili yaşlarında, bitkin ve korkmuş bir genç getirildi. Durumu anında fark etti Süleyman: genç adam ölüm büyüsüne maruz kalmıştı; iki gün içinde çözülmezse hayatını kaybedecekti.

Musallat, Ammar cinleri tarafından gerçekleştirilmişti. Genç adamın ruhu ve bedeni karanlık bir güç tarafından kuşatılmıştı.

Evde sessizlik içinde çalışmaya başladılar. Süleyman, dualar ve hüddam teknikleriyle büyünün kaynağını çözmek için adım adım ilerledi. Sabur yanında sessizce gerekli hazırlıkları yapıyordu.

Saatler süren yoğun uğraşın ardından büyü etkisiz hale geldi. Genç adamın solgun yüzü renk kazandı, Ammar cinleri dağıldı ve son bir dua ile tüm tehlike ortadan kalktı. Genç adam kurtulmuştu.

Sessizlik ve İz

Olayın ardından Süleyman evinde sessizce oturdu. Sabur yanında duruyordu. Gün boyunca aklında rüya ve insanlara yardım etmenin huzuru vardı. Pencereye yürüdü, hafif rüzgâr camdan süzüldü. Berzah’ın rüzgârı, tıpkı geçmişte hissettiği gibi, tekrar dokundu.

Gözlerini kapattı, rüyadaki siluetin huzur veren siluetini tekrar hissetti. Ama bu sefer sadece bir işaret ve sezgi olarak kaldı. Gerçek sınavlar ve emaneti ortaya çıkaracak olaylar, ilerleyen günlerde başlamayı bekliyordu. Ve Süleyman bunu derinden hissediyordu.

__________________