Çevrimdışı

İran şahı İsmail Safevî, Yavuz Sultan Selim Han ile savaşmak için, Erzincan yakınların daki Çaldıran ovasına gelirken, zaferden son derece emindi. Savaşı kazandıktan sonra İstanbul’a gelecek, Yavuz’un tahtına oturacak ve Osmanlı devletini kendisine bağlayacaktı. Bu yüzden harp meydanına gelirken yanında bütün hazinelerini ve çok sevdiği hanımı Bihrûze Hatunu da getirmişti.Fakat Yavuz’un iyi eğitilmiş ordusu, ustaca manevralarla İran ordusunu kısa sürede bozguna uğrattılar. Şah İsmail, kendisini feda eden seyisi sayesinde canını zor kurtardı ve yanındaki birkaç kişiyle Kafkasya taraflarına kaçabildi. Bütün hazinesi ile birlikte, hanımı da Yavuz’un eline geçti.

Taçlı Hanım diye şöhret bulan Bihrûze Hatun, o devrin en güzel kadını olarak dillere destandı. Yavuz, onu esir alınca, fevkalade güzelliğine rağmen hiç iltifat etmedi ve hemen İstanbul’a gönderdi. Şah ile olan Şii nikahını da geçersiz saydı. Bu yüzden kendi hizmetkar larından Tâcîzâde Cafer Çelebiyi, Taclı Hanım Bihrûze Hatun ile evlendirdi. Onun dillere destan olan güzelliğinin aksine, Cafer Çelebi de, çiçek bozuğu yüzü ve çarpık bedeni ile son derece çirkindi. Yavuz bu evliliği, Şahı daha çok tahkir etmek için planlamıştı.Bihrûze Hatun ile evlendikten çok kısa bir müddet sonra Cafer Çelebi öldü. Yavuz bu hanıma dayalı döşeli bir ev, hizmetçiler, araba ve beş bin altın bağışladı. Ayrıca geçimine yetecek kadar da maaş bağlattı. Fakat, savaşta Yavuz’a mağlup olduktan sonra hükümdarlığını da kaybeden ve nereye gittiği bilinemeyen (eski) Şah İsmail, eski hanımı Bihrûze Hatun’a olan aşk ve hasretini dile getiren Âzerî şivesiyle bir şiir yazdıEyâ gönül kuşu, derler bahar imiş bana neBısât-ı ayş acep rûzigâr imiş, bana ne Derler ki oldu deli Leyla zülfüne Mecnun Deminde ol dahi bî karar imiş bana neAkıttı yaşımı devran, batırdı kanıma elRakîb elindeki dest-i nigar imiş bana ne Lebin zülali ne sırdı tükendi ömr-ü aziz Hayat-ı Hızır eğer payidar imiş bana ne Bu baht-ı bed ki benim var HATAÎ (Şah İsmail) ol şuhuGam ehline diyeler gamküsâr imiş bana ne