Çevrimdışı

26 Eylül 1699’da Girit adasının Kandiye kalesi zaptedildi. Fakat bu zafer çok güç şartlarda kazanıldı. Aylarca süren kuşatma sırasında kaleyi savunan Venedikliler, Osmanlı askerini geri püskürtmek için, o tarihlerde yeni geliştirilen ve “humbara” denilen bombalar dan binlerce kullandılar. Kaleden aşağı atılan humbaralar, askerin arasına düştüğünde büyük bir gürültü ile patlıyor ve etrafa saçılan şarapnel parçaları yüzlerce insanın yaralanmasına ve ölmesine sebep oluyordu. Bu yüzden Osmanlı ordusu çok büyük kayıplar verdi.

İşte bu günlerde, kaleyi muhasara eden birliklerden birinde vazife yapan, ordu katiplerinden Zeynel Bey, sabah namazı için çadırından çıktı ve seccadesini sererek namaza durdu. Tam o sırada, kale burçlarındaki askerlerden biri onu gördü ve hemen üzerine bir humbara fırlattı. Humbara, tam Zeynel Bey’in seccadesinin üzerine düştü. O anda o da secdede idi. Yapılması icabeden, hemen oradan kaçmaktı. Fakat Zeynel Bey namazını bozmadan devam etti ve bitirip selam verdikten sonra hemen ayağa kalkıp geri çekildi. O zaman humbara büyük bir gürültü ile patladı, fakat ona bir şey olmadı.Bu hadise kısa zamanda duyuldu. Sadrazam hemen onu çağırdı ve tebrik ederek, bir şeyi olup olmadığını sordu. Zeynel Bey şöyle cevap verdi:-Hayır, hiçbir şeyim yok, fakat bomba, ben secdede iken düştü. Ben de bu yüzden secdede biraz fazla kaldım. Şimdi tek endişem, acaba namazım bozuldu mu, onu merak ediyorum.