Çevrimdışı

Öncelikle beni tanıyanlarınız bilir.
Milliyetçili ve idealist olduğumda bilinir. Şimdiden söyleyeyim bu konu farklı yönlere çekilmesin.
Rahatsız olduğum ve benimde aynı fikirde olan arkadaşlarımında olduğunu düşündüğüm için bu konuyu açıyorum.

21.yüzyıla girdiğimiz şu günlerde elimizdeki değerlerin en önemlilerinden biri olan Türkçe nin nasıl çürüdüğünü hepimiz görüyoruz.Görüyoruz ama bunun için bir şey yapıyor muyuz? Hayır.

Mustafa Kemal Atatürk ün 1 Kasım 1928 yılında Arapça (Arap Alfabesi) yı kaldırıp yerine Latin harflerinden oluşan Türk Alfabesini getirdiğini biliyoruz.Bu devrim Türkiye nin gelişmesi ve dünyaya ayak uydurması adına yapılmış en büyük hareketlerden biridir.Burada düzeltmemiz gereken bir şey vardır.O da "alfabe" kelimesinin bile nasıl dilimizde yer bulduğudur.Alfabe alfa ve beta ile başlayan lisanı temsil eder.Bizim kullanmamız gereken ise "abece" dir.Çünkü bizim dilimiz a,b ve c harfleri ile başlıyor.

Günümüzde artık Türkçe öylesine yozlaşmış ki artık insanlar aralarında konuşurken "ok" "yes" gibi kavramları kendi dillerinde sanmaya başlamışlar.Bir ulusu kontrol altına almanın veya yok etmenin silah kuvveti hariç en etkili yolu kültürünü bozmaktır.Oktay Sinanoğlu bir kitabında batı uluslarının Türkiye deki oyunları arasında en önemlisinin Türkçe ye saldırı olduğunu belirtmiştir.Bu görüş kanımca yüzde yüz doğrudur.

Öyle bir hale geldik ki insanımız artık yabancı dille anlaşmayı övünç sanıyor.İnsanlar kurdukları cümlelerde bazen tamamen İngilizce kelimelerle bazen de Türkçe kelimeler arasına İngilizce serpiştirerek konuşmayı tercih ediyorlar.Bu durumdan da hiç rahatsız olmamaları nasıl bir durumda olduğumuzu gözler önüne seriyor.

Dilimizin kurallarını hiçe sayan konuşma tarzları sergileyen insanların yeri geldiğinde büyük milliyetçi oldukları gözlerden kaçmayan trajikomik bir durum.Kendileri ile çelişkiye düşen ama bunu onlara söylemedikçe asla farkına varamayan insanlar var. Türkçe yi basit ve sıradan bir dil gibi yorumlayan bu kişilerin kendilerini Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak nitelemeleri açıkçası üzücü bir durum.

Türkiye Cumhuriyeti nin resmi dili Türkçe dir ve bu ülkede yaşayan insanların da kendi dillerini özenle korumaları gereklidir.Eminim ki bir çoğu anayasada yer alan bu maddenin kaldırılmasından rahatsız duymayacaklardır.Böyle düşünmemin sebebi ise Türkçe yi kullanış biçimlerinden başka bir şey değildir.

Türkçe kullanımında yapılan hataların en başlıcaları bağlaçların yanlış kullanımıdır."de" "ki" bağlaç ve ekleri bilhassa en yanlış kullanılanlardır.Bir diğer olumsuzluk da İngilizce kelimeleri cümlelerinin arasına serpiştirmektir."yes geliyorum" veya "ok" gibi artık kendi dilimizde bir kelime olduklarına bile inanmak üzere olduğumuz bu tür kullanımlarla sıkça karşılaşmaktayız.Bir diğer karşılaştığımız şey de kelimeleri değiştirerek kullanımdır.Sonu z ile biten kelimeleri s ile kullanmak,ı veya i harfleri yerine 1 sayısını koymak,v yerine w kullanmak gibi.

Bu tür kullanımlarda kişinin savunması ise kurduğu cümle kadar komik ve düşündürücüdür:

"Öyle alıştım"

Aslında bu konu hakkında konuşacak pek çok şey vardır fakat konunun aslı "Türkçe nin yok oluyor olmasıdır".Atatürk ün "Ne mutlu Türküm diyene" sözü eksik biliniyor.Doğrusu "Türk demek Türkçe demektir ne mutlu Türküm diyene" dir.

Saygılar..

__________________

aslinda güzel çocuklariz biz..

 

Okumayan varsa: Oktay Sinanoğlu'nun Hedef Türkiye adlı kitabını okusun. Anlarlar belkide Türkçemizin ne kadar önemli olduğunu. Ama mutlaka!! Ben Türküm, Türkçe konuşuyorum diyen her Türk okusun ki neden ben forumlarda orda burda kıçımı yırtıyorum Türkçemize sahip çıkalım, kullanmayalım şu gavurun dilini, kullanmayalım şu ne idüğü belirsiz karakterleri diye!...

 

Çevrimdışı

ALLAH sonumuz hayır etsin.

__________________

aslinda güzel çocuklariz biz..

 

Çevrimdışı

Son yıllarda, kitle iletişim araçlarının yaygınlığı arttıkça, Türkçe konusundaki duyarlılığımız da azalıyor; hepimiz yakınıyoruz bu durumdan ama bunun önüne geçmek için yeterli çaba gösterdiğimiz söylenebilir mi? Önce nasıl bir bozulma, yabancılaşma var Türkçemizde sorusunun yanıtını aramaya çalışalım.

En başta bir yabancı sözcükler akını ile karşı karşıyayız. ‘Bye bye, analiz, anormal, baz, dejenere, direkt(direct) final, flaş, fonksiyon, hobi, kapasite, kargo, kriz, kriter, organizasyon, operasyon, provokasyon, reyting, sektör, spekülasyon, transfer’ ve daha niceleri gündelik dilimizin konukları oldular, belki de konukluğun ötesine geçip eve yerleştiler.

Gündelik dil dışında bilim dilimiz de ne yazık ki bu yabancılaşmadan payını alıyor: Afazi, akupunktur, anksiyete, baypas, dedüksiyon, depresyon, dilemma, disimilasyon,doküman, dozaj, enfeksiyon, faz, fonksiyon,frekans, friksiyon, hijyen, indeks, kontekst, kategori, konsept, motivasyon, metodoloji, mineral, mutasyon, onkoloji, operasyon, pejoratif, prosedür, radyoaktif, refleks, senkron, spazm, strüktüralist, telekomünikasyon, transkripsiyon, trend vb.leri hemen her gün bilim insanlarının dilinde.

Asıl sıkıntılı konu ise Türkçeye aykırı anlatımların çoğalması; çoğu çeviri yoluyla geliyor bu örnekler: Aman Tanrım! Ciddi olamazsın, kahretsin!, üzgünüm, kendine bir iyilik yap, sen bana fazla iyisin, bilmek istediğimden emin değilim, kendini evinde hisset vb. Çevirinin yabancı dildeki bir metni, söylemi Türkçe söylemek olduğu anlayışı yaygınlaşmadıkça bu çarpık anlatımlardan kurtulma olanağı yok.

Ödünç sözcükler bütün dillerde görülebilir ancak bunların en temel anlatımları da kuşatması, o dilde en yaygın sözcük ya da anlatım biçimi haline gelmeleri anlamayı körleştirebilir, dilin dizgesel niteliğine zarar verebilir. Dil, uluslaşmanın ötesinde bir aydınlanma aracıdır; başka sözcüklerle ve anlatım biçimleriyle doğal bir bağıntı kuramayan yabancı sözcükler sonuçta ezberciliğe, düşünsel bulanıklığa yol açar. Bu bakımdan Türkçe duyarlılığını geliştirmek için hepimize düşen görevler var:

Birinci görev Türkçe kullanan bütün bireylerindir, hepimizindir.Etkili iletişim, doğru iletişim, dilimizi,Türkçeyi önemsemekle başlar. Açık, anlaşılır, belirsizliklerden arınmış bir Türkçe ile birbirimizi daha iyi anlayabiliriz. Bu konuda aydınlara, okumuşlara daha da önemli görevler düşmektedir. Ne yazık ki, son yıllarda özellikle okumuşlar Türkçe konusunda yeterli duyarlılığı göstermemektedirler;aslında birçok yabancı sözcük de okumuşların özensizlikleri nedeniyle dilimize girmektedir.Bilim terimlerini hemen Türkçeleştirmek kolay olmayabilir ama çaba gösterildiğinde bu güçlüğün üstesinden de gelinebilir (1983’ten önce 100’ün üzerinde terim sözlüğü yayımlandığını anımsayalım) Açıkçası, hepimizin görevi Türkçe duyarlığını geliştirmek için elimizden geleni yapmaktır...

Türkçe konusunda duyarlılığı geliştirmek için en önemli görev elbette Türkçe eğitimcilerine düşmektedir. Öncelikle Türkçe izlencelerinin okumayı özendiren ve geliştiren bir anlayışla düzenlenmesi, öğrencilerin yaşına ve zihinsel/duygusal gelişimlerine, toplumsal bağlama uygun metinlerin seçilmesi ve Türkçeyi etkili biçimde kullanan yazarların yapıtlarının öncelikle okunması konusunda titizlik gösterilmesi önemlidir. Öte yandan, eğitimde doğru Türkçe kullanılması yalnızca Türkçe dersleri ile sınırlı tutulmamalı, bütün öğreticiler Türkçe konusunda duyarlılık göstermelidir.Türkçe konusunda eğitimin ilk yıllarında gösterilecek özen ve duyarlılık, dilimiz gelişeceği ve birçok kavramı kendi dilimizde anlatım olanağı sağlayacağı için, yabancı dilde eğitim özentisini de önleyecektir. Daha da önemlisi temel Türkçe öğretimini üniversite düzeyine taşımak gibi bir çarpıklıktan da kurtulmuş olacağız.

Türkçe duyarlığının ve dilimizin gelişmesi konusunda asıl sorumluluk ise çağdaş dilci ve dilbilimcilerindir. Yapılacak işlerin başında dilin, Türkçenin betimlenmesi, bütün boyutlarıyla dilimizin gizilgücünün ve olanaklarının tanımlanması gelmektedir. Başta yazın dili olmak üzere dilin bütün kesitlerinin dikkate alınması ve bir Türkçe veritabanı hazırlanması önem taşımaktadır. Ölçünlü dil, yazı ve konuşma dili, yerel ağızlar, bilim dili gibi geniş kesitler yanında; resmi, gündelik, içtenlikli, yansız vb. biçem düzlemlerinin tanımlanması Türkçenin düzgün kullanılması konusunda yararlı olacaktır.

Ne yazık ki,günümüzde dilbilim kuramlarındaki son yıllardaki gelişmeleri de yansıtan başvuru niteliğinde bir dilbilgisinden yoksunuz. Sözgelimi, gündelik iletişim açısından resmi, resmiyet dışı, içtenlikli dil kullanımı, argo ve kaba dil kullanımı konusunda duyarlılık iletişimin pürüzsüz yürütülmesi bakımından önemlidir ancak şimdiye değin yapılan dilbilgisi çalışmalarında bu konuya çokça yer verilmemiştir.

Türkçe, birçok dilbilimcinin hayranlık duyduğu, kurallarının işleyişi ve dizgesel tutarlılığı açıkça görünen bir dildir; Anadolu ağızlarındaki söz varlığımız nice değerli kavramları ve sözcükleri barındırmaktadır. Bunlara ek olarak, Cumhuriyetle gelen çağdaş yazarlarımızın aydınlık Türkçeyi yansıtan yapıtlarının her biri bir hazine değerindedir. Bu bakımdan hepimizin, ama öncelikle okumuşların göstereceği Türkçe duyarlılığı bilimsel ve düşünsel aydınlanmamızın olmazsa olmazıdır.


Ahmet Kocaman,
Ufuk Üniversitesi,
Eğitim Fakültesi

__________________

Rüzgarda savruk, Başına buyruk ~

 

Çok yoğun bir ilgi olmuş...

 

Çevrimdışı

Ilgiye/posta ihtiyacımız yok.
Okumaları yeterlidir. Amaç anlaşılsın gerisi önemsiz.

__________________

aslinda güzel çocuklariz biz..

 

Çevrimdışı

Kesinlikle dikkat edilmesi gereken bir durum. Özellikle internet ortamında çok farklı bir yazı biçimi türedi. Ne yazdıkları insanların anlaşılmıyor ve bu konuşma biçimi günlük yaşamda da kullanılmaya başlandı. Maalesef bu konuda ben büyük suçlu olarak medyayı görüyorum. Dizilerde, filmlerde olan karekterlerin konuşma biçimleri gençler, çocuklar tarafından aynen taklit ediliyor bu konuya karşı hassasiyet gösterilmeli.

 

Çevrimdışı

Pentagram Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Çok yoğun bir ilgi olmuş...

Abi konu başlıgı yanlış yerde ondandır
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.
Bence konunun yeri Eglence yeri Başlıgıda "Türkçeyi En çok kim katlediyor" olmalı..
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

 

Ben fazla bir şey demiyorum hacı. Hatta lafı bile var: Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar. Ben sağda solda bu tür konulara dikkat çekmeye çalıştıkça zannımca birileri "ulan adam hakketen doğru söylüyor yaa" diyeceğine bilakis bana ayar oluyorlar. Her halde yanlışa bizde göz yumacağız. E malum bu ülkede yanlışları birinin gözüne soka soka belirttin mi doğduğuna pişman ediyorlar.

 

Çevrimdışı

Öncelikle konunun sabit konu yapılması güzel olmuş.
Kim yapmışsa sağolsun.

Daha öncede buna benzer konular açıldı, kimileri dikkat etti düzeldi.
Kimileride, sanal ortamda imla kuralı olmaz dedi devam etti.
Şimdi şöyle birşey var;
Türkiye 'de gençlerin büyük bir çoğunluğunun evinde net'i var. Olmayanlarda kafelerden veya kablosuz ağ olan mekanlardan giriyor.
Böylece gününün büyük bir çoğunluğu bu ortamlarda geçiriliyor. Burada yapılan bazı şeyler günlük hayata illaki yansıyor.

Perius arkadaşımızın dediği gibi, bazı dizilerdeki kelimeler nasıl yansıyorsa buradaki kelime/cümlelerde yansıyor.

Biz zor birşey istemiyoruz. Kötü birşeyde yapmıyoruz.

NaSıLSıN yazacağına Nasılsın? Yaz.

qidelim yazacağına, gidelim yaz.

SewiyoRum yazacağına, seviyorum yaz
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Olay sadece bundan ibaret.

__________________

aslinda güzel çocuklariz biz..