Çevrimdışı

K

Kanatlı : Evin avlusunun dış, büyük kapısı.
Kâse : Bardak.
Kekinmek : Zorlamak.
Kelle : Bir şeyin üst başı. Mısır kellesi, ekin kellesi.
Kendir : Kalın ip.
Kerme : Tezek.
Keskenmek : Vurmaya çalışmak.
Kıl çul : Keçi gibi hayvanların kılından yapılan kilim.
Kırklık : Koyun kırkılmasında kullanılan alet.
Kile : Tahıl ölçmede kullanılan birim.
Kirbikli zân : Bir çeşit tabak.
Kirkit : Eskiden, çul dokumalarında ipleri sıkıştırmaya yarayan alet.
Kirman : Koyun yününden yapmaya yarayan alet.
Komüş : Manda Kop : Koş.
Koşma : İki yuvalama arasının duvara değdiği yer.
Koya : Güya. Kösa : Ateş.
Köskürağ : Köz küreği. Aynı mananda süpürgeyle çöp küreği olarak da kullanılır.
Kötülemek : Zayıflamak, hastalanmak.
Kunde : Günde.
Kürümek : İtelemek, temizlemek. Dam (ahır) kürümek.
Küskü : Bir nevi kaldıraç. Genelde sağlam ağaç küsküler kullanılır.