Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Türkiye A Milli Kadın Basketbol Takımı, 2014 FIBA Kadınlar Basketbol Dünya Şampiyonası’nın son gününde Bronz Madalya için Avustralya ile karşılaşacak. Yarı finalde turnuvanın en büyük favorisi ABD’ye mağlup olan Avustralya, en köklü basketbol geleneklerinden birine sahip.

Kadın basketbolunu ulusal bir gaye olarak kabul eden Avustralya’da, Kadın Basketbol Milli Takımının bir lakabı da var: Opals (Opaller). Avustralya Kadın Milli Basketbol Takımının lakabı, ülkenin en önemli mücevherinden geliyor. Opals programı ile ülkenin kadın basketbolu senelerdir Olimpiyatlar’da ve Dünya Şampiyonaları’nda yer alıyor ve madalya mücadelesi veriyor. Opals programının ve kadın basketbolunun onlar için ne kadar önemlin olduğunu anlamadan, Avustralya’nın saha içi mücadelesini analiz edemeyiz. Avustralya Kadın Milli Basketbol Takımı, tüm Avustralya’nın arkasında birleştiği ve parkeye çıkan on iki oyuncunun bunun bilinci ile mücadele ettiği bir takım.

A Grubu’nda oynadığı üç maçı ve Kanada’ya karşı verdiği Çeyrek Final mücadelesini rahat kazanan Avustralya, dün akşam ABD’ye de kök söktürdü ve uzun süre farkı tek hanede tuttu. Avustralya bunu üç şeye borçlu: Savunması, rakibi iyi analiz etmesi ve deneyimi.

Avustralya, kendini Türkiye gibi bir savunma takımı olarak tanımlıyor. Amaçları rakibi önce durdurmak, ardından sayıya gitmek. Maç başına toplam 41.8 ribaund topluyor, 7.4 top çalıyor ve 5 blok yapıyorlar. Disiplin düzeyleri çok yüksek ve maçtan kolay kolay kopmuyorlar. Her takım, her koç ne kadar güçlü olurlarsa olsunlar her rakibi ciddiye aldıklarını söyler ama Avustralya gerçekten maçın her anını ciddiye alan bir takım.

Avustralya oynadığı beş maç boyunca rakibinin güçlü yönlerini durdurmak için her şeyi yaptı ve zayıf yanlarına çalıştı. Buna kaybettikleri ABD maçı da dahil. Maçın çok büyük kısmını tek haneli farklarla geride götürmelerini ve hatta zaman zaman öne geçmelerini, ABD guardlarına baskı yapıldığında top kayıplarının artmasını analiz etmelerine borçlular. Rakipleri beş maç boyunca Avustralya’ya karşı en güçlü oldukları yanları çok az kullanabildiler çünkü çoğunlukla en zayıf yönlerinin nasıl kullanıldığını gördükten sonra açıklarını nasıl kapatacaklarını düşünmekle meşgul oluyorlardı.

Avustralya çok deneyimli bir takım. Okyanusya gibi küçük bir basketbol coğrafyasından geliyorlar belki ama uluslararası turnuvaların çoğunda yer almak, onları bu şampiyonanın en akıllı takımlarından biri haline getirdi. Maç içinde sorunlarına çözüm bulabiliyor ve hızlı reaksiyon gösterebiliyorlar. Tabii ki bunu Penny Taylor, Belinda Snell, Erin Phillips, Marianna Tolo gibi oyunculardan oluşan bir çekirdeğe sahip olmalarına borçlular.

Takımın en değerli oyuncusu Penny Taylor, 11.8 sayı, 4.2 ribaund ve 4 asist ortalamalarıyla oynuyor. Görev oyuncusu tanımının karşılığı olan Belinda Snell, 7.4 sayı ve 3.4 ribaund ortalamalarına sahip. Sessiz sedasız işini yapan ama maç kazandıran Marianna Tolo, 10.4 sayı ve 5.0 ribaund istatistiklerine sahip.

Avustralya’nın en ciddi eksiği ise skor üretiminde seri olamamaları. Belki maçlarını rahat kazandılar ama bunu savunmada gösterdikleri çaba ve Erin Phillips veya Rachel Jarry gibi oyuncuların gösterdikleri patlamalara da borçluydular. Lara Sanders gibi kendi skorunu yaratarak maçı domine edebilecek bir oyuncuya sahip değiller. Maç içinde kısa süreli seriler içerisinde öne çıkan skorerler çıkartabiliyorlar.

TBF