🔔 Çevrimdışı bildirim almak ister misiniz?
Bir konuya etiketlendiğinizde, özel mesaj aldığınızda, bir mesajınız alıntılandığında forumda olmasanız bile anlık bildirim almak için lütfen izni verin.
Bir varmis, bir yokmus diye baslardi nenelerimizin ve analarimizin bize anlattiklari butun masallar.
Buyudukce anliyoruz ki, gercekten hayatta hersey bir varken, bir bakmissin yok oluyor.
1990 senesinde Uskudar'da gelmisim dunyaya ve o zaman sartlarina gore sansli bir cocukmusum; evin ilk cocugu ve torunlarin sonuncusu oldugum icin, teyzelerim, dayilarim, anneannem ile dedem ve annem, babam benim cok simartiyorlarmis, kisa zamanda herkesin sevecen nesesi olmusum.
Kucuklugumu hatirliyorum, sadece 21 yasinda olmama ragmen, kucuklugumu ozluyorum ve o masum dunyama ara sira siginmaya calisiyorum, içimdeki minik Hande'nin yeri her zaman baskadir.
Demem o ki, her insan kucukken, o bilincsizligin getirdigi mutluluk ve masumluk ile dunyanin tanik olabilecegi en buyuk "mucizedir".
'90li yillarda insanlar post-modern cagin henuz baslarindayken, ahlak kavramlari, insan iliskileri, toplumun degerleri simdiki zamana gore cok farkliydi ve klasik bir soz olacak ama o zamanlar dahada guzeldi. ("old is gold")
Sokaklarda buyumustuk.
Kiz-erkek-kiz gibiydik (en azindan ben oyleydim.)
Cimenlerde yuvarlanip, pirelenirdik; yeni insaa edilecek olan evlerin, yikilan gecekondularin tuglalarini taslarla ezik buzuk toz edip, yuzumuze pudra yapardik kizlarla.
Dizlerimiz hep soyuk, tirnaklarimiz hep kir pas içinde eve dondugumuzde birde annelerimizden bi' 38 numara terlik yeme aliskanliklari vardi kimimizin.
Okulda hakkimiz yenildigi için yumruklarla dalardik, hakkimizi arardik, susmazdik; cocuktuk ve masumlugumuz kadar adildik.
Gururlu ve onurluyduk, aile fertlerimizden birisi misafir icinde bizi azarladigi zaman susar, utanir cevap veremezdik ve o içimizde olusan kin, bir kucak dolusu sevgi karsisinda yok olurdu.
Hepimizin sevdigi cizgi filmler vardi, kral artur, don kisot, sirinler,ormanin kitabi, ay savascilari,heidi; bu cizgi filmler egiticilerdi, iç dunyamizi gelistirip, adalet olgusunu uyandirip, paylasimci olmayi ogretirlerdi bizlere.
Simdi televizyonu kardesimle izledigimde, pokemon, gakumon, gokumon vs. savasçi kahramanlar, silah kullananlar, kavgaci zihniyetler, aptallastiran sunger bob'lar var. Dikkatimi çeken tek sey, yine siyasi bir elestiri olarak nitelendireceksiniz ya da sosyalist bir mesaj, bilemiyorum ancak zamane cizgi filmlerinin tek amaci oyuncak satmak; kardesim Deniz izledigi pokemon filminden hemen sonra reklamlarda son cikan pokemonun oyuncagini gosteriyorlar, dolayisiyla derhal anneme "anneeeeeeeeeeeeeee, bana bu pokeyi alir misin!?".
Gecen sene kar yagdiginda, Deniz'e benimle disarda oynamasini onermistim ve cevabi "-Abla once karda yurumek icin raket alalim yoksa oynayamayiz"
yahu sanane yuruyebilmekten, raketten, at kendini karin içine, pislen, kirlen, canin yansin, yansin ki buyuyebilesin.
Bir kez daha isyan ediyorum insanlarin dunyamizi para için kirletmesine, cocuklarimiza hak ettikleri dogayi ve mutlulugu verebilme sansimiz,
istegimiz ve cesaretimiz asla yok olmasin, onlar bizim gelecegimiz, insanoglunun onurudur.
Umarim okurken içinize huzur dolmustur ve kendi çocuklugunuzu dusunmussunuzdur.
Sevgiyle,
Bana bir masal anlat baba
İçinde denizler balıklar Yağmurla kar olsun Güneşle ay
Baba bir masal anlat bana
İçinde bütün oyunlarım Kurtla kuzu olsun Şekerle bal
18 Kasım 2011, 11:26
Benzer Konular 
Ağaç şeklinde
