Uzun zamandir yazmiyorduk, karalayalim bakalim birseyler.

Hayatin amacinin gundelik sartlara gore degisim gostermesi ne kotu. Hatta o kadar kotu ki degisim tamamlandiktan sonra farkedebiliyor insan amacinin degistigini. Bazen kendime soruyorum, ciddi manada amac mi degisiyor, amac icin kullanilan araclar mi diye? Yok yahu ciddi ciddi amac degisiyormus. Amactan kasit oncelikler degil pek tabi ; Hedef+hayal+prensip - aci gercekler = Amac diyebiliriz sanirim, en azindan benim icin amacin tanimi boyle.


Hayal demisken kendimle basbasayken yaptigim sorgulamalarda vardigim kanaatlerden biride bazi hayallerin kendisinin hayalin gerceklesmesinden daha guzel oldugu kanisina varmam oldu. Evet, bu kaniya sorgulayarak vardim zira mukemmeliyetci hayallerimdeki mide bulandirici ayrintilari dusunmedim, kimse dusunmez, dusunmek istemediginden sanirim. Su amac formulundeki aci gercekleri hayal ile beraber paranteze alip oylemi cikarayim diye hesaplamadigim degil. '' Hedef + Prensip - (Hayal-Aci Gercekler) = Amac '' seklinde. Sonra baktim ki bu parantez yetersiz kalacak zira orada hedef hoduk gibi bakiyor hani bize tas koyacak iftiralar, cekememezlikler ile carpilmasi gereken aksilikler vs. Zavalli prensibe gelemeden formulu basite indirgedim bende, iyi kotu elimizde saglam bir o kaldi, onuda kaybetmeyelim dedim.


Amaci icinden cikilmaz karmasik hale getirenin aslinda ben oldugum kanisina varmam uzun surmedi, hatta bu yaziyi yazmadan once bu karari vermistim zaten, aciklama yapmak icin dusunmem gerekti o kadar.

Hayatimizin amacini matematik problemi gibi 3 bilinmeyenli denklem haline getiren bizleriz arkadaslar, hayat basittir. Ulasmak istedigin ufacik dahi bir konum sayet var ise bunun bir bedeli olacaktir, farkindalik hayatimizin kilit noktasidir bu yuzden. Tipki etkinin sonucu olarak dogan tepki gibi...

[esekherif]

Denizlerin altında balıklardan kocaman bir ordu kurup
Mu'yu ele geçireceğim !

kesinlikle bizleriz hayatımızı zorlaştıran. bile bile ladeslerede dur demek lazım kesinlikle. ayrıca şu var bizi hataya sürükleyen etkenler bazen biz farkında olmadan çıka geliyor. istemeden hatanın içine bulaşmış olarak buluyoruz kendimizi. kurtarmak içinde çırpınırken batabiliyoruz. kendi gücümüzle çıkmamızda zaman alıyor, toplanıp kalkmak için zaman geçiyor dersler çıkarıyoruz. bazende umursamayıp biriktirebiliyoruz ve sonunda patlak veriyor birikim yapmak daha kötü. işin özüde sanırım kendi gücümüzle kalkıp ayağa sıyrılmak. ve bu bizim elimizde.

[VenceRemoS]

insanın, yalnız gerçeğin ne olduğunu bilmesi yeterli değildir;doğruyu istemesi ve yapması da gereklidir. (goethe)

[efLatun]

X Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Hayatimizin amacini matematik problemi gibi 3 bilinmeyenli denklem haline getiren bizleriz arkadaslar, hayat basittir. Ulasmak istedigin ufacik dahi bir konum sayet var ise bunun bir bedeli olacaktir, farkindalik hayatimizin kilit noktasidir bu yuzden. Tipki etkinin sonucu olarak dogan tepki gibi...

Evet hayat çok basit, hırs sahibi olmayan küçük şeylerle mutlu olan insanlar için felan.
Ulaşmak istediğimiz o konum içinse bir bedel değil çok ağır bedeller de ödeyebiliyoruz bazen, yeter ki entrikacı, sinsi, insanlıktan nasip almamış insanlar çıkmasın önümüze.. Ama buda bir sınav, senin farkındalık dediğin şeye yordum bunu, önemli olan bu sınavlardan alnımızın akı ile çıkabilmemiz.
Amaca giden her yol mübahtır mantığını benimsemediğim için, yeri geldiğinde öleceğimi bilsem vaz geçemediğim prensiplerim olmuştur.Bu yolda ödemişimdir en büyük bedelleri belki de. Ama huzurluysam hiç pişmanlık duymamışımdır.
Umut sadece eziyetin süresini artırır. Friedrich Nietzsche
Ama olsun hayat hayellerle ve ümit ettikçe güzel : )

esekherif Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Denizlerin altında balıklardan kocaman bir ordu kurup Mu'yu ele geçireceğim !

Once Mu'yu bulmak gerek tabi.

Deep Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

kesinlikle bizleriz hayatımızı zorlaştıran. bile bile ladeslerede dur demek lazım kesinlikle. ayrıca şu var bizi hataya sürükleyen etkenler bazen biz farkında olmadan çıka geliyor. istemeden hatanın içine bulaşmış olarak buluyoruz kendimizi. kurtarmak içinde çırpınırken batabiliyoruz. kendi gücümüzle çıkmamızda zaman alıyor, toplanıp kalkmak için zaman geçiyor dersler çıkarıyoruz. bazende umursamayıp biriktirebiliyoruz ve sonunda patlak veriyor birikim yapmak daha kötü. işin özüde sanırım kendi gücümüzle kalkıp ayağa sıyrılmak. ve bu bizim elimizde.

Bir insanin yapabileceklerinin sınırı henuz belirlenebilmis degil buda demek oluyor ki sınırları belirleyenler bizleriz yeter ki amaca giden yolda kullanacagimiz araclari dogru secelim.

efLatun Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Evet hayat çok basit, hırs sahibi olmayan küçük şeylerle mutlu olan insanlar için felan. Ulaşmak istediğimiz o konum içinse bir bedel değil çok ağır bedeller de ödeyebiliyoruz bazen, yeter ki entrikacı, sinsi, insanlıktan nasip almamış insanlar çıkmasın önümüze.. Ama buda bir sınav, senin farkındalık dediğin şeye yordum bunu, önemli olan bu sınavlardan alnımızın akı ile çıkabilmemiz. Amaca giden her yol mübahtır mantığını benimsemediğim için, yeri geldiğinde öleceğimi bilsem vaz geçemediğim prensiplerim olmuştur.Bu yolda ödemişimdir en büyük bedelleri belki de. Ama huzurluysam hiç pişmanlık duymamışımdır. Umut sadece eziyetin süresini artırır. Friedrich Nietzsche Ama olsun hayat hayellerle ve ümit ettikçe güzel : )

Umut kelimesinin anlamini sahsen Nietzsche gore farkli yorumluyorum. Umut beklemekmidir? Buda ayri bir tartisma konusu tabi. Amaca giden her yol mubah degildir tabi ki amac icindeki prensipten kastimda buydu zaten. Karakter sahibi olmak bile prensip meselesidir, en azindan benim icin.

Hayat herseye ragmen yasamaya deger, haklisin.

[Melodram]

Formüllerle başımın döndüğü şu hafta bir de bu amaç formülü pek iyi oldu. Her şey aslında hayalle başlıyor, bir şeylerin hayalini kuruyorsun, ardından hedefini hayalinin içine katıyorsun, prensip sahibi bir insansan ve her türlü bedeli göze aldıysan, acı gerçeklere ve yoluna taş koyanlara mümkün olduğunca fazla tahammül ediyorsun. Çünkü sonunda amacına ulaşmanın verdiği haz, belki de çekilecek her türlü zorluğa değecektir, kendimizi buna inandırmak istiyoruz. Her insanın kendine göre, karakterine göre belli prensipleri vardır.-uysa da uymasa da- Ulaşacağı amaca doğru yürürken ya da yürümeyi düşünürken, kendini amaca uydurmaya çalışmak yerine amacı kendi prensiplerimize ve koşullarımıza uydurmamız gerekiyor. Bunun içinde sabırlı olmak ve pes etmemek. Amaç için şekil değiştirmek, kendine uygun olmayan davranışlar sergilemek, hem bizi kendimizle çelişkiye düşürür hem de daha çok yorulmamıza ve yıpranmamıza neden olur. Bu seçim insanın özgür iradesiyle gerçekleşir ve belli bir oranda da hayatını zorlaştırır veya kolaylaştırır; ama hayatı karmaşık hale getirenin yalnızca insanın kendisi olduğunu düşünmüyorum. Hedefi yolunda koşup amacına ulaşmak isteyen birçok insan var ve birileri sona ulaşmak için, varsa şayet prensiplerini bir kenara atıp geride kalanlara zorluk çıkarmak zorundadır. ( Bu duruma amaç ahlakı denebilir mi acaba? ) Biraz daha fazla savaşmamız gerekiyor, önce kendimizle. Hayat yazıldığı gibi basit olsa keşke. Gelecek amacı gütmeden, bir şeylerin zorluğunu çekmeden yaşayabilmek mümkün olsa ya da biz basit yaşamayı öğrensek. Tabii bunun için nelerden vazgeçmemiz gerektiğini de hesaba katmak lazım. Aslında her gün dilimizde olan, her oturduğumuzda aklımıza gelen bu amaç, hayallerde çok kolay gözükse de ben şu an düşüncelerimi yazarken karmançorman bir hal aldı gibi. Matematik denklemlerinde de olur ya, bilinenler bir tarafa bilinmeyenler bir tarafa. Hangi taraftayız kim bilir.
Neyse biz hayallerimizi kurup, umut etmeye devam edelim. Nefes kesilene kadar bu hayatın içinde olmak zorundayız, ne şekilde olursa olsun ve,
Ne demiş Seneca, '' Nefes alıyorsan umut var demektir. ''

[yeLda]

Matematiksel ifadelerle oldukça güzel kaleme alınmış bir yazı. Derin ve zihinde yankılanan tanımlar mevcut. Birçok kez inceledim hatta okurken Albert Camus’a ait bir makale okuduğum hissine kapıldım.Tebrik ediyorum.

Yaşam eskiye oranla ciddi anlamda hızlı.İnsan tabiatı gereği, bu hızı sindirmeye namüsait bir donanımda. Bunu kabullenmediği takdirde sendeleyen konumunda. Yaşamın hızı ve insanın bu hızı sindirmedeki yavaşlığı, söz konusu çelişkinin miladı aslında.İnsan ve insanın bu noktadaki temennileri, yaşama dair umutları, amaçları sonraki alt başlıklar.. Bu alt başlık beraberinde hayal ettiğimiz hedeflere prensibi yitirmeden bir bütün olarak ulaşmayı ilke edinse de nadir bir çoğunluk formüldeki gibi noksansız gelebilmeyi başaran durumunda.Ya hayallerimizden yoksunuz, ya hedeflerimiz biz yaşlanmadan yıllanmış yahut hiç doğmamış, ya da prensiplerin varoluşundan habersiz gayriinsani yaşamaktayız..
Çok nüanslar mevcut üzerinde uzun uzadıya yazılabilecek fakat bir nokta etkiledi beni ki; ''Prensibi kaybetmemek...'' İşte bu farkındalık mutlulukla paraleldir. Belki çok şey olmadan yaşar insan hatta ilkeleri olmadan da yaşar fakat; Andrei Tarkovsky'nin belirttiği üzere ''İlkelerinden bir kez olsun taviz veren insan hayatla olan saf ilişkisini yitirir.'' Hayatla kurduğumuz saf ilişkiyi yitirmemek temennisiyle..

[Lanet]

Toprağa bir hayal diker ve sularsın,
Sularsın, güneş ışığı ister,
Ama çok istemez!
Gereği kadar vereceksin,
İstediği kadar.

İnsanlar da topraktan yaratılmıştır,
Ne kadar hayal dikersen,
O kadar çok suya ihtiyacın olur.
Güneş ışığını bulduğunda da;
Biraz daha fazla hayalin olur.

Kıssadan hisse Azizim.

VenceRemoS Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

insanın, yalnız gerçeğin ne olduğunu bilmesi yeterli değildir;doğruyu istemesi ve yapması da gereklidir. (goethe)

Uyumak icin dahi bir caba sarfetmemiz gerektigini hic dusunduk mu acaba?

Hayat herseyi gozumuzun icine sokuyor, biz gozumuzu kapatmasak keske.

Melodram Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Formüllerle başımın döndüğü şu hafta bir de bu amaç formülü pek iyi oldu. Her şey aslında hayalle başlıyor, bir şeylerin hayalini kuruyorsun, ardından hedefini hayalinin içine katıyorsun, prensip sahibi bir insansan ve her türlü bedeli göze aldıysan, acı gerçeklere ve yoluna taş koyanlara mümkün olduğunca fazla tahammül ediyorsun. Çünkü sonunda amacına ulaşmanın verdiği haz, belki de çekilecek her türlü zorluğa değecektir, kendimizi buna inandırmak istiyoruz. Her insanın kendine göre, karakterine göre belli prensipleri vardır.-uysa da uymasa da- Ulaşacağı amaca doğru yürürken ya da yürümeyi düşünürken, kendini amaca uydurmaya çalışmak yerine amacı kendi prensiplerimize ve koşullarımıza uydurmamız gerekiyor. Bunun içinde sabırlı olmak ve pes etmemek. Amaç için şekil değiştirmek, kendine uygun olmayan davranışlar sergilemek, hem bizi kendimizle çelişkiye düşürür hem de daha çok yorulmamıza ve yıpranmamıza neden olur. Bu seçim insanın özgür iradesiyle gerçekleşir ve belli bir oranda da hayatını zorlaştırır veya kolaylaştırır; ama hayatı karmaşık hale getirenin yalnızca insanın kendisi olduğunu düşünmüyorum. Hedefi yolunda koşup amacına ulaşmak isteyen birçok insan var ve birileri sona ulaşmak için, varsa şayet prensiplerini bir kenara atıp geride kalanlara zorluk çıkarmak zorundadır. ( Bu duruma amaç ahlakı denebilir mi acaba? ) Biraz daha fazla savaşmamız gerekiyor, önce kendimizle. Hayat yazıldığı gibi basit olsa keşke. Gelecek amacı gütmeden, bir şeylerin zorluğunu çekmeden yaşayabilmek mümkün olsa ya da biz basit yaşamayı öğrensek. Tabii bunun için nelerden vazgeçmemiz gerektiğini de hesaba katmak lazım. Aslında her gün dilimizde olan, her oturduğumuzda aklımıza gelen bu amaç, hayallerde çok kolay gözükse de ben şu an düşüncelerimi yazarken karmançorman bir hal aldı gibi. Matematik denklemlerinde de olur ya, bilinenler bir tarafa bilinmeyenler bir tarafa. Hangi taraftayız kim bilir. Neyse biz hayallerimizi kurup, umut etmeye devam edelim. Nefes kesilene kadar bu hayatın içinde olmak zorundayız, ne şekilde olursa olsun ve, Ne demiş Seneca, '' Nefes alıyorsan umut var demektir. ''

Tabi bu sekilde sorgulama yaptirabilmek beni sevindirdi. Acikcasi bugun oldugumuzdan daha iyi biri olma gibi bir planimiz varsa, yaptiklarimizi sorgulamak hayatimizin bir parcasi haline gelmek zorunda. Yorumunuz icin size tesekkur ediyorum.

yeLda Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Matematiksel ifadelerle oldukça güzel kaleme alınmış bir yazı. Derin ve zihinde yankılanan tanımlar mevcut. Birçok kez inceledim hatta okurken Albert Camus’a ait bir makale okuduğum hissine kapıldım.Tebrik ediyorum. Yaşam eskiye oranla ciddi anlamda hızlı.İnsan tabiatı gereği, bu hızı sindirmeye namüsait bir donanımda. Bunu kabullenmediği takdirde sendeleyen konumunda. Yaşamın hızı ve insanın bu hızı sindirmedeki yavaşlığı, söz konusu çelişkinin miladı aslında.İnsan ve insanın bu noktadaki temennileri, yaşama dair umutları, amaçları sonraki alt başlıklar.. Bu alt başlık beraberinde hayal ettiğimiz hedeflere prensibi yitirmeden bir bütün olarak ulaşmayı ilke edinse de nadir bir çoğunluk formüldeki gibi noksansız gelebilmeyi başaran durumunda.Ya hayallerimizden yoksunuz, ya hedeflerimiz biz yaşlanmadan yıllanmış yahut hiç doğmamış, ya da prensiplerin varoluşundan habersiz gayriinsani yaşamaktayız.. Çok nüanslar mevcut üzerinde uzun uzadıya yazılabilecek fakat bir nokta etkiledi beni ki; ''Prensibi kaybetmemek...'' İşte bu farkındalık mutlulukla paraleldir. Belki çok şey olmadan yaşar insan hatta ilkeleri olmadan da yaşar fakat; Andrei Tarkovsky'nin belirttiği üzere ''İlkelerinden bir kez olsun taviz veren insan hayatla olan saf ilişkisini yitirir.'' Hayatla kurduğumuz saf ilişkiyi yitirmemek temennisiyle..

Dogru soze ne denir? Tebrik edilir
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Lanet Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Toprağa bir hayal diker ve sularsın, Sularsın, güneş ışığı ister, Ama çok istemez! Gereği kadar vereceksin, İstediği kadar. İnsanlar da topraktan yaratılmıştır, Ne kadar hayal dikersen, O kadar çok suya ihtiyacın olur. Güneş ışığını bulduğunda da; Biraz daha fazla hayalin olur. Kıssadan hisse Azizim.

Tesekkurler canim benim. Senin su mistik yanini seviyorum, seviyorum derken mistik yanini, senin cismini degil. Yanlis anlasilmasin. :o