|
BİR YOLCU'YA Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın bu toprak, Bir devrin battığı yerdir. Eğil de kulak ver, bu sessiz yığın, Bir vatan kalbinin attığı yerdir.. Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda, Gördüğün bu tümsek, Anadolu' nda, İstiklal uğrunda, namus yolunda, Can veren Mehmed' in yattığı yerdir.. Bu tümsek, koparken büyük zelzele, Son vatan parçası geçerken ele, Mehmed' in düşmanı boğduğu sele, Mübarek kanını kattığı yerdir.. Düşün ki, hasrolan kan, kemik, etin Yaptığı bu tümsek, amansız, çetin, Bir harbin sonunda, bütün milletin, Hürriyet zevkini tattığı yerdir... NECMETTİN HALİL ONAN |
BU VATAN KİMİN Bu vatan toprağın kara bağrında Sıradağlar gibi duranlarındır. Bir tarih boyunca onun uğrunda Kendini tarihe verenlerindir. Tutuşup kül olan ocaklarından, Şahlanıp köpüren ırmaklarından, Hudutta gaza bayraklarından Alnına ışıklar vuranlarındır. Ardına bakmadan yollara düşen Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan Huduttan hududa yol bulup koşan, Cepheden cepheyi soranlarındır. İleri atılıp sellercesine Göğsünden vurulup tam ercesine, Bir gül bahçesine girercesine, Şu kara toprağa girenlerindir. Tarihin dilinden düşmez bu destan, Nehirler gazidir, dağlar kahraman, Her taşı yakut olan bu vatan,Can verme sırrına erenlerindir. Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil Bu sevgi bir kuru ifade değil, Sencileyin hasmı rüyada değil Topun namlusundan görenlerindir ... ~ Orhan Şaik GÖKYAY ~ |
CENGE GİDERKEN Ben bir Türk'üm; dinim, cinsim uludur; Sinem, özüm ateş ile doludur. İnsan olan vatanının kuludur. Türk evladı evde durmaz, giderim. Muhammed'in kitabını kaldırtmam; Osmancık'ın bayrağını aldırtmam; Düşmanımı vatanıma saldırtmam, Tanrı evi viran olmaz, giderim. Bu topraklar ecdadımın ocağı; Evim, köyüm hep bu yerin bucağı; İşte vatan, işte Tanrı kucağı. Ata yurdun, evlat, bozmaz giderim. Tanrım şahit, duracağım sözümde; Milletimin sevgileri özümde; Vatanımdan başka şey yok gözümde. Yâr yatağın düşman almaz, giderim. Ak gömlekle gözyaşımı silerim; Kara taşla bıçağımı bilerim; Vatanımçin yücelikler dilerim. Bu dünyada kimse kalmaz, giderim... MEHMET EMİN YURDAKUL |
EĞİLME! Zincirin altınsa da hattâ, koparıp kır! Susmak ne demekmiş, yere göğe haykır! Vicdân bile duymaz, çıkmazsa bir âhı, Sessiz kölelerdir, yaratan binbir ilâhı. Elbet put olurlar, öpülen eller, etekler, Elbet öpen oldukça, olur öptürecekler! Hürriyet, o en son şerefindir, onu satma! Bir Tanrı yeter, kendine bin Tanrı yaratma! İnsanda ki dört tane ayak devrini bilme! Mahvolsa eğilmezdi baban, sen de eğilme!.. MİTHAT CEMAL KUNTAY |
FETİH MARŞI Yelkenler biçilecek, yelkenler dikilecek; Dağlardan çektiriler, kalyonlar çekilecek; Kerpetenlerle surun dişleri sökülecek. Yürü , hâlâ ne diye oyunda, oynaştasın? Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın! Sen ne geçebilirsin yardan, anadan, serden, Senin de destanını okuyalım ezberden, Haberin yok gibidir taşıdığın değerden.. Elde sensin, dilde sen, gönüldesin, baştasın, Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın! Yüzüne çarpmak gerek zamanenin fendini,Göster kabaran sular nasıl yıkar bendini,Küçük görme, hor görme, delikanlım kendini.. Şu kırık abideyi yükseltecek taştasın; Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın! Bu kitaplar Fatih'tir, Selim'dir, Süleyman'dır. Şu mihrap Sinanüddin, şu minare Sinan'dır. Haydi artık uyuyan destanını uyandır.. Bilmem, neden gündelik işlerle telaştasın, Kızım, sen de Fatih'ler doğuracak yaştasın! Delikanlım, işaret aldığın gün atandan, Yürüyeceksin.. Millet yürüyecek arkandan! Sana selam getirdim Ulubat'lı Hasan'dan.. Sen ki burçlara bayrak olacak kumaştasın, Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın! Bırak, bozuk saatler yalan yanlış işlesin, Çelebiler çekilip haremlerde kışlasın, Yürü aslanım, fetih hazırlığı başlasın.. Yürü , hâlâ ne diye kendinle savaştasın? Fatih'in İstanbul'u fethettiği yaştasın! ARİF NİHAT ASYA |
KAHRAMANLIK Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir, Ne de yıldızlar gibi parlayıp sönmemektir. Ölmezliği düşünmek boşuna bir emektir; Kahramanlık, saldırıp bir daha dönmemektir. Sızlasa da gönüller düşenlerin yasından, Koşar adım gitmeli onların arkasından. Kahramanlık, içerek acı ölüm tasından, İleriye atılmak ve sonra dönmemektir. Yırtıcılar az yaşar, uzun sürmez doğanlık. Her ışığın ardında gizlidir bir kahramanlık; Adsız sansız olsa da, en büyük kahramanlık: Göz kırpmadan saldırıp bir daha dönmemektir. Kahramanlık ne yalnız bir yükseliş demektir, Ne de güneşler gibi parlayıp sönmemektir. Bunun için ölüme bir atılış gerektir, Atıldıktan sonra da bir daha dönmemektir... HÜSEYİN NİHAL ATSIZ |
KALK YİĞİTİM ! Kalk yiğitim, yine dağbaşını duman aldı. Parçalandı bir kıtanın toprakları, Aslan payını aslan olmayan aldı.. Kalk yiğitim, yine dağbaşını duman aldı. Tulgalı, tulgasız başlar alayı, Kanadlı, kanadsız kuşlar.. Aşılmamış dağlar, çıkılmamış yokuşlar.. Dağları, taşları, akar sularıyla, Şu tanıdık toprakta Bir büyük dünya parçası Fatihini aramakta. Dünyayı ahretten ayıran Duvarları yık da gel, Ay doğar gibi, gün doğar gibi Şu kıpkızıl ufuktan çık da gel! Kalk yiğitim, yine dağ başını duman aldı. Parçalandı bir kıtanın toprakları; Aslan payını aslan olmıyan aldı.. Kalk yiğitim, yine dağbaşını duman aldı... ARİF NİHAT ASYA |
KİMİZ? Yaslıyız, kapkara olsak da hayâlet değiliz; Silemezsin, izimizdir yerin altındaki iz. Şahlanır göklere inkâr edilen heykelimiz, Gösterir ufku, ölürken bile, solgun elimiz. Kırılan göğsümüzün darmadağın mermerine, Bir alev dalgası mecz eylemişiz kan yerine. Yerde dursak ne çıkar, gökte yürür maksadımız, Titretip burcuna, bârûsunu zulmün, adımız. Yüzümüz zulme susarken gözümüz ses kesilir; Zâlimin rûhuna zulmün leşi mahbes kesilir. Dökülen kanlarımız, farzı muhâl olsa heder, Yine tek damlasının kendi yeter, yâdı yeter; O kızıl damla ki bir hutbesidir hakkımızın. Gezer etrafını çığlık gibi âfâkımızın. Boşa gitmez, heder olmaz, vurulup düşdüğümüz, Zâlimin göğsüne çarpar düşüyorken ölümüz. Canımızdır, acı hissetmeyerek, verdiğimiz; Şaşırırsın, şu asırlar sana anlatsa kimiz... MİTHAT CEMAL KUNTAY |
MARŞ Gök mavi, başak sarışın.. Tadı ne güzel barışın. Karları ılık olacak Yarın yuvalarda kışın. On altı yaş kucağına Koşabilir yirmi yaşın Kanatları üzerinde Aşkın, dileğin, alkışın. Gök mavi, başak sarışın.. Tadı ne güzel barışın! Fakat senin on savaşa Değer, ey yurt, bir karışın! ARİF NİHAT ASYA |
MEHMETÇİK'E KASİDE Ey milletimin lahzada halkettiği ordu! Baktın ki bir bütün bir vatan elden gidiyordu, Boğdun coşarak düşmanın gayzını kanda.. Derler ki, esaret denilen halka cihanda Bir geçti mi hür boyna, asırlar kıramazmış; Bir secde eden, bir daha baş kaldıramazmış! Ancak sen o zinciri söküp kırmayı bildin; Gökten geniş alnınla ne taptın, ne eğildin. Dünya seni sehpaya çekerken gözü bağlı; Mağlubu o gün gördü cihan galip edalı.. Bir taştı, fakat, benliğin en sonra kabından, Sarsıldı cihan kükremiş arslan gazabından. Çarpıştın ölümlerle, boğuştun heyecanla; Sildin kara gözlerden akan yaşları kanla! Memnun kapanır gözlerim ölsem de vatanda; Madem ki cihan neş'eli, madem ki bu anda Seyretmede bir kafile Türk ordularından, Şarkın ebedi fecrini İzmir sularından! FARUK NAFİZ ÇAMLIBEL |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 06:05. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk