Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Felsefe A-Z Her Şey: İlk Çağ Filozofu Parmenides'te Var Olan Nedir?

Parmenides’in felsefesinde “var olan,” ontolojik gerçekliğin temelini oluşturan ve mutlak, değişmez bir gerçeklik olarak tanımlanır. Ona göre var olan, yalnızca “varlık”tır ve varlık ne bölünebilir ne de değişebilir; var olan tek ve bütün bir bütündür. Bu kavram, Parmenides’in felsefi sisteminin en önemli öğesidir ve gerçekliğin sadece bu sabit ve zorunlu varlık üzerinden kavranabileceğini ifade eder.

“Var olan,” Parmenides’in ontolojik monizmini yansıtır; evrenin ve gerçekliğin temelinde biricik, sonsuz ve değişmez bir varlık vardır. Bu varlık, zaman, mekan ve hareket gibi koşullardan bağımsızdır ve hiçbir zaman yok olmaz. Var olan, kendiliğinden var olan, eksiksiz ve tamamlanmış bir bütün olarak kabul edilir.

Parmenides için var olan, düşünceyle ve bilginin nesnesiyle birebir örtüşür. Yani var olan ancak düşünülüp kavranabilir; düşüncenin sınırları varlığın sınırlarıdır. Duyular ise var olanın çokluk, değişim ve geçicilik gibi yanılsamalarını yaratır; gerçek olan sadece var olandır.

Parmenides felsefesinde “var olan,” değişmeyen, bölünmez, ebedi ve zorunlu bir gerçekliktir. Bu kavram, felsefenin ontoloji ve epistemoloji alanlarında temel sorulara yanıt aramada kritik bir rol oynar ve Batı metafiziğinin temel taşlarından biri olarak kabul edilir.

Parmenides’in felsefesinde “var olan” kavramı, mutlak, değişmez ve bölünmez bir gerçeklik olarak tanımlanır; bu nedenle, onun felsefi sisteminde “var olan” ne değildir sorusu, bu kesin sınırların ve reddedilen kavramların anlaşılması açısından önemlidir. Parmenides’e göre var olan, belirli özellikleri taşımayan ve gerçekliği bozan unsurlardan kesinlikle ayrılır.

İlk olarak, var olan “değişim” değildir. Parmenides, varlığın değişmez olduğunu savunur; değişim ise varlığın bir halden başka bir hale geçmesi anlamına gelir ki bu, var olanın sürekliliğine aykırıdır. Bu yüzden, değişim var olanın doğasına dahil değildir.

İkinci olarak, var olan “çokluk” veya “parçalanma” değildir. Ona göre gerçek varlık tek ve bölünmez bir bütündür; çokluk, varlığın parçalar halinde olması, var olanın biricikliğini ortadan kaldırır ve bu da onun felsefesiyle bağdaşmaz.

Üçüncü olarak, var olan “yokluk” değildir. Var olan ve yokluk birbirinin tam tersidir; yokluk Parmenides’in felsefesinde mantıksal olarak imkânsızdır ve varlığın karşıtı olarak kabul edilmez.

Parmenides’e göre varlık zamandan ve mekândan bağımsızdır; ebedi ve sonsuzdur. Bu nedenle geçici varlıklar gerçek varlık kategorisine girmez.
Son olarak, var olan “duyuların algıladığı geçici ve yanıltıcı şeyler” değildir. Duyusal dünya çokluk, değişim ve geçicilik içerdiği için gerçek varlık olarak kabul edilmez; gerçek bilgi ve varlık sadece akıl ve mantık yoluyla kavranabilir.

Parmenides’in felsefesinde “var olan” değişim, çokluk, yokluk, geçicilik ve duyusal yanılsamalar değildir. Bu reddedişler, onun varlık anlayışının temelini oluşturur ve felsefi düşüncenin ontolojik alanındaki radikal duruşunu belirler.


KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI