[KuzenKit]

En kısa zamanda AFAD-AKUT ne varsa başvuru yapıp katılmak istiyorum.
Eli kolu bağlı olmak kadar zor bir şey yok.

[Beatrice]

Oram buram ağrıyor canım acıyor demeye utanır mı insan öyle bir zamandayız.

[Prencies]

Atatürk, ortalığa bir Türklük dehşeti saçmıştı.

[Zeytin]

Ne adaletsiz bir dünya.
Kimi günahları ile yükseliyor,
kimi sevapları ile kaybediyor...

[İpek-]

Bu hayatın zorluğunu bir kalbin sözleri ile aşıyorum!
Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

[Feronia]

Siddetli migren ile uyandim bu sabah..
aklima uyanamayanlar geldi . Icimiz yaniyor.

[Zeytin]

5 gün sonra evden dışarı çıkınca kendimi tuhaf hissettim. Enkaz altından çıkan insanlarin yaşadığı şoku düşünemiyorum bile...

[Sır]

Kimsenin konuşmadığı bir dil gibiyim...
Kimsenin inanmadığı bir deli...
Yazarının bile okumadığı bir kitap...
Hiç çalmayan bir türkü…
Hiç vatandaşı olmayan bir ülke...
Hiç sorulmayan bir soru gibiyim...
Kalabalıklar içinde varım ama yok gibiyim...

[HerakLes]

Kendime dair yazılarım en kolay yazdıklarımdı aslında. Çok iyi bildiğim, çok içten yaşadığım bir duyguyu aktarmak pek emek istemez. Geri dönüp okumaya gerek görmeden- içimin kabardığı gibi- anlatırım derdimi, bitiverir. Okuyan herkes benim gibi olduğu için de karşılık bulması kolaydır. Hayatı konuşmayı sevenlerin akşamları toplandığı bir kahvede, çayından fırt çeke çeke hikâyeler anlatan bir adam gibi, mutlu mesut yaşlanır giderim diyordum.

Huysuz, sinirli, inatçı, epeyce geçimsiz ve insan sevmeyen bir kişi olmamı hesaba katmazsak mükemmel plandı aslında. Bencil ve keyfine düşkün bir insanım. Fikirlerimi söylemek hoşuma gidiyor ama fikirlerimle ilgili bitmez tükenmek diyaloglara girmek hiç ilgimi çekmiyor. Bir de bunlara son dönemde her yazıdan sonra “onu neden öyle didin, bunu neden böyle didin” diye hesap sormalar, sazla âşık atışması gibi ergen laf çakmalar ve buranın esnafı arkadaşların çiğlikleri falan eklenince zaten azıcık olan yaşam enerjim çekildi. Bütün üşütüklüğüme ve sevimsizliğime rağmen nezakete önem veren bir insan olduğum için, bir de prensip olarak insanlarla tartışmadığımdan kabuğuma çekildim. Sözün özü yazı yazmak beni artık mutlu etmiyor.

Geçer mi? Büyük ihtimalle geçer. Geçmezse de Dünya Kültür Mirası değiliz, pek bir şey kaybetmezsiniz. Sadece şu aralar bana iyi gelmeyen şeyleri yapmakta ısrar edebilecek kadar keyifli bir hayatım yok. Üstelik yazmaya devam edersem kazansam da kaybetmiş gibi hissedeceğim, haklı olsam da haklı çıkmak istemeyeceğim tartışmaların içine düşecekmişim gibi geliyor.

[Beatrice]

Günlerdir müzik dinlemediğimi farkettim