Çevrimdışı

IF ailesine en cok sevdigim ve begendigim yazarin kisa bir biyografsini paylasmanin kötü bir fikir olmayacagini düsünerek sözlerime baslamak istiyorum..


Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.


Ondokuzuncu yüzyılda doğmuş bir Alman şairi şöyle demiş: "Derini saklamalı. Nerde? Yüzeyde."

Mannheim. Almanya'da küçük bir kent. Charles Bukowski 1920'de orada doğuyor. İki yaşındayken babası zengin olma hayalleriyle Amerikaya, Los Angeles'a getiriyor ailesini ve küçük Charles' i.
Babası çalışkan ve eli sıkı biri fakat birşeyleri unutuyor geldiği yerde. Henry babasının büyük hayalleri ve planları arasında vasfını yitiren şefkat duygusunun kucağında büyüyor.

1929 yılında Amerika büyük buhranı yaşıyor. Büyük ekonomik krizi. Borsa çöküyor. İnsanlar işsiz kalıyor. Daha dokuz yaşındayken Charles yaşının çok üstünde acılar yaşıyor, büyümesi gerekiyor hemen. Yoksa kaldıramayacağını düşünüyor bunları.
Liseye başladıktan sonra acımasız bir hastalığın pençesine düşüyor. Yüzünün her tarafında, sırtında ve göğsünde sivilce demenin fazlasıyla iyimserlik olacağı çıbanlar çıkmaya başlıyor. İşte ilk sevgiyi o zaman öğreniyor Charles. Kendisine bakan, eksilmeyen bir ilgi ve dikkatle yaralarını temizleyen hemşireye aşık oluyor. Henüz hiç bilmediği bu duygu karşısında kendini başka bir dünyadaymış gibi hissediyor, öyle ya herkes "Ne kadar iğrenç bir çocuk, baksanıza şuna","Hey! Defol git buradan iğrenç herif" diye bağırarak, acıyarak yada aşağılayarak bakarken hemşire nasıl da iyi bakıyor ona.
Babası her gün banyoda kemerle dövüyor oğlunu, onun istediği gibi olmadığı için.
Annesi hep babasının tarafını tutuyor.
Charles, hayatın böyle birşey olduğunu düşünerek herkesten nefret etmeye, herkesten kopmaya başlıyor. Tam bu sıralar yazmaya başlıyor. Evden kaçıyor, yıllarca ayyaş bir serseri olarak ucuz otel odalarında yüzlerce sıradan işe girip çıkarak berbat bir hayat yaşıyor. At yarışlarına merak salıyor ve 'kumarbazlık' da kartvizitine yazılıyor bu dönemde.
Bütün bunlar içinde bir tek daktilosu ve içki onu kabul ediyor. Charles, içki ve yazı üçlüsü beraber sürünüyorlar sokakta. Yazdığı hikayeleri bıkmadan usanmadan, onun gibi biri için inanması güç bir azimle, sürekli dergilere, yayınevlerine gönderiyor. Yarı biyografik öykülerinde ayyaş bir serserinin, dünyadan vazgeçmiş bir alkoliğin bütün bu kokuşmuş adi ilişkilere ve taşlaşmış yüreklere bakışını yansıtıyor. Bir isyancının, derinliği gizlenmiş duygusallığını sıradan diyaloglar ve kaybetmiş insanların hikayeleriyle deşifre ediyor. Amerikan rüyasının arka sokaklarında her gün çürüyen insanları, eskimiş bar tabureleri ve masalarının şahitliğinde anlatıyor. Öyle öfkeli ve öyle bezgin ki kahramanları fahişeler, bar sinekleri, dikiş tutturamayan göçmenler, hipodromlarda umut kovalayan yolsuzlar. Gayet sıradan bir tonda kendisini de yediriyor ucuz şarap kokan ucuz pansiyonlarda bu kapkara resme.
Otuz yaşına geldiğinde bir gece alkol komasına giriyor, bir çöplükte buluyorlar. Öldü diye hastaneye götürüyorlar. Bir yıl sonra iyileştiğinde, ölümden de dönmenin verdiği olgunlukla, herşeye rağmen hayatına çekidüzen vermeye başlıyor. Bu pes etmiş çirkin serseri şiir yazmaya başlıyor.

Charles Bukowski, Henry Chinaski oluyor kitaplarında Amerikan edebiyat çevreleri tarafından farkediliyor ve birkaç yıl içinde hayatı değişiyor . Kitapları yayınlanmaya başlıyor, ünlü biri oluyor. Fakat o derbeder, o kaybetmiş insan kolay kolay değişmiyor. Hazır cevaplılığı ve boyun eğmezliğiyle alkolü arkadaş edip, onun için bu dünyanın ne kadar pis bir yer olduğunu anlatmaya devam ediyor.

Üslubuyla hemen ayırdediliyor. Hemingway'a metiyeler düzerken Shakespeare' i yere batırıyor. Doğal ve akıcı diliyle yetmişli yıllarda Amerika'nın yaşayan en iyi şairleri arasına giriyor. Bir yayıncı kendisini ziyaret ettiğinde bu işin sırrının ne olduğunu soruyor. Önüne bakarak ne söylediğinden emin bir biçimde şöyle cevap veriyor: "Deha, derin gerçekleri basit bir şekilde anlatabilme yeteneği olabilir."Charles Bukowski' nin edebi dehasının özeti böylece çıkmış oluyor. Derinlikleri yansıtmadaki doğallık becerisi. Bu gizli hassas ihtiyar 1994' te Los Angeles' ta artık birşeyleri başarmış olarak yatağında rahatça ölüyor. Kimbilir belki bunları yaşamasına sebep olan babasına ve annesine dizelerinden yansıyan acı gülümsemesini sunarak..

 

Çevrimdışı

'' Hepimiz koşulların tutsağıyız ve kaçmaya çalışırken sakatlanırız! ''

__________________

 

Çevrimdışı

10 sene önce yazmışım bu ne ya, gözlerini kapat, aç. 10 sene. Bu arada henri çinaski abimizi çok severim ama artık en sevdiğim yazar değil tabii ki, 10 yılda insanın görüşleri, fikirleri, zevkleri değişebiliyor. şaraplar içinde uyu üstad.

 

Çevrimdışı

Ocean Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

10 sene önce yazmışım bu ne ya, gözlerini kapat, aç. 10 sene. Bu arada henri çinaski abimizi çok severim ama artık en sevdiğim yazar da değiş tabii ki, 10 yılda insanın görüşleri, fikirleri, zevkleri değişebiliyor. şaraplar içinde uyu üstad.

Simdi kimi begeniyosun

 

Çevrimdışı

Kış Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Simdi kimi begeniyosun

seni beğeniyorum.

 

Çevrimdışı

Sait Faiğin ''Abasıyanık'' kitabını çok seviyorum.

 

Çevrimdışı

Ocean Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

seni beğeniyorum.

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Ciddi sormustum ama :dddd

 

Çevrimdışı

Kış Nickli Üyeden Alıntı Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir.

Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Ciddi sormustum ama :dddd

sen benim hiç şaka yaptığımı gördün mü, hı ?

Ne güzeldi o kış bahçesinde
Güllerin çok derinlerde çalışan uykusu
Sana bir bahar hazırlamak için.