Çevrimdışı

Bkz. Luka 1:39-45

Meryem, yaşlılığına rağmen gebe kaldığını öğrendiği Elizabet'i gözleriyle görmek istiyordu. Elizabet'i kutlamalı, sevincine ortak olmalıydı. Nasıra'dan Yahuda'ya yolculuk beş gün sürdü. Meryem Elizabet'i gebeliğinin altıncı ayını doldurmuş olarak buldu. Artık herkes haberi almış, kısırlık lekesinden kurtulmuştu. Yüreğini kıvançla dolduran sevinci bir mucize yaşadı.

Meryem, Elizabet'i selamlayıp eriştiği bu Tanrısal lütuftan ötürü onu kutladığı zaman; Elizabet'in karnındaki cenin sıçradı. Elizabet, bunu, beklenen ziyaretçinin Mesih'in annesi olduğunun kanıtı olarak gördü. Kutsal Ruh, zihnini aydınlatmıştı.

Elizabet'in Meryem'i kutlayışında güzel bir alçakgönüllülük, yüce bir ruhsal esin görüyoruz. Baş rahibin yaşlı eşi, Tanrısal onura erişmiş Elizabet, yoksul bir genç kıza saygı gösteriyor. " Rabbimin annesi " ifadesinden anlıyoruz ki, bu saygı Meryem'in hakettiği bir saygı değil, tam tersi, ondan doğacak olanı yüceltiş. O'nun Tanrısal makamını itiraftı.

Bkz. Luka 1:46-55

Elizabet, övgüsünü bitirdiğinde; Kutsal Ruh, bu kez Meryem'e doldu. O anda hazırlıksız olarak İncil'in en güzel ilahilerinden biri olarak kabul edilecek bir övgü yükseltti. Bu ilahi, dedesi Davut'un ilahileriyle boy ölçüştüğü gibi Tanrı'nın ona verdiği zeka ve ruhsal bilinci de gösteriyordu. Meryem, bu şiirinde İsrail oğulları Kızıl denizi geçtikten sonra Musa'nın kızkardeşi Meryem'in söylediği ilahiyi hatırlatıyor.

Erden kız Meryem'in bu ilahisindeki üslubu kibirden uzak olup alçakgönüllülükle doludur. O eksikliğini şimdi daha çok hissediyordu. Diğerleri gibi Kurtarıcıya gereksinimi olduğunu, kişisel kurtuluşu için Tanrı'ya sığınmasını gerektiğini itiraf etti. O halde Meryem'den, başkalarını kurtarması beklenemez.

Dindar Meryem'den kendimizi arka plana almayı, özveriyi öğrenmeliyiz. Onun aklı fikri Rab'de idi, O'nun bağışı ile seviniyordu. Tanrı'nın kimseye iltimas etmediğini, insan düşüncesine aykırı düşen kendi planına göre davrandığını duyurdu: Uluları tahtlarından aşağı indirdi. Engin yüreklileri yükseltti. Açları doyurdu, varlıklıları bomboş gönderdi. O vaad ve merhametini soy be soy koruyan Tanrı'dır.

Mesih'in doğumu

Bkz. Luka 2:1-7

Meryem, hamileliği süresince Yusuf'un evinde kaldı. Yurtları olan Nasıra'da bulundukları sırada gebelik süresinin sonlarına geldi. Oysa Mika peygamber, bundan yaklaşık 700 yıl önce yazdığı önbildiride Mesih'in Beytlehm'de doğacağını bildiriyordu. Mesih, " Gök ve yer geçip gidecek ama Tanrı'nın sözünden tek bir nokta bile yok olmayacaktır. " buyuruyor. Yeşaya peygamber ise, " Rabbin kitabında araştırın ve okuyun. " diyor, " bunlardan hiç bir şey kaybolmayacak. Çünkü onu dudağı amretti, Ruh'u topladı. " ( Yşa. 24:16 ).

Meryem ve Yusuf'u kış günü dört-beş günlük yorgunluğuna katlanarak Beytlehem'e ne götürebilirdi ?

Tanrı, isteğini gerçekleştirmek için yalnız melekleri değil, kralları da kullanır. Bilge Süleyman, şöyle diyordu: " Kralın yüreği Rabbin elinde suların arkları gibidir, nereye isterse oraya gönderir. " ( Özd. 21:1 ) Tanrıi Mesih'in doğum yerine ilişkin önbildirinin gerçekleşmesi için yeryüzü krallarının en büyüğünü kullandı; Roma imaparatoru kayzer Avgustus'u tebası için genel bir nüfus sayımı yapmaya yöneltti. Yahudilerin isteğine uyularak, soyları yerleşim yerlerinde korumak amacıyla sayımın her boy ve ailenin gerçek yurdunda yapılmasına izin verildi. Yusuf ve Meryem, Davut soyundan oldukları için Davut'un kenti olan Beytlehem'e gitmek zorunda kaldılar.

Yazan: George FORD