Çevrimiçi

Çok Bilmiş Konuğu IF Kullanıcılarımızdan @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] olmuştur.

konumuz 02.06.2025 tarihine kadar açık kalacaktır.

🗨 Bir hafta boyunca konuğumuz olacak arkadaşımıza sorularınızı sorarken lütfen adab-ı muaşerete dikkat edelim.


✎ Not: Lütfen sorularınızı saygı çerçevesinde iletiniz.

__________________

sözler kâfi gelmiyor bazen,
hüznün lisânı sükutmüş meğer..

 

Çevrimiçi

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Tebrik ederim.

Kendine has fotoğraf çekme hobini ne zaman ve nasıl edindin?

__________________

 

Çevrimiçi

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Tebrik ederim.
Hayvanlara olan ilgin ysrdımseverliğin çocukluğundan berimi var yoksa sonradan mı edindin?

__________________
I suffered, I learned, I changed..

 

Çevrimiçi

Merhaba @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] tebrik ederim tatlım
*IF e başlamana ne vesile oldu nasil başladın?
*Planlı mi yaşarsın günlük mü?
*Hayat felsefen var mı?
*Zamanı geri alsam da keşke bu olayı yaşamasaydım dediğin oldu mu?olduysa nedir?

__________________

 

Çevrimdışı

BuseNaz Nickli Üyeden Alıntı

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Tebrik ederim. Kendine has fotoğraf çekme hobini ne zaman ve nasıl edindin?

Fotoğraf çekme hobimi ortaokul yıllarımda keşfettim. O zamanlar, tıpkı forumlardaki gibi bir fotoğraf yarışması düzenlenmişti ve ödüllüydü. Zaten doğayı çok seven biriydim; hemen katılmak istedim. Ancak yarışmanın şartlarını başta dikkatlice okumamıştım. Çektiğim fotoğrafta elektrik telleri vardı, oysa tamamen doğal bir kare isteniyordu. Elenmiştim ve O an içime oturdu diyebilirim; kendime “Bundan sonra daha dikkatli olacağım” dedim. O zamanlar akıllı telefonlar bugünkü kadar yaygın ya da kaliteli değildi, komşumuzun fotoğraf makinesini ödünç alıp çekmiştim. Şimdi elimizin altında kaliteli kameralı telefonlar var, bu da anları yakalamayı çok daha kolaylaştırıyor. Ben de her güzel anı, doğada karşılaştığım her güzel detayı biriktirmeyi seviyorum.

Ortaokul yıllarımda keşfettiğim bir özelliğim diyebiliriz.

Ben teşekkür ederim

 

Çevrimiçi

Merhaba @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
* Seni biraz daha yakından tanımak isteriz. Kısaca kendinden bahsedebilir misin? Nar çiçeği kimdir, ne iş yapar vs.
* Boş zamanlarında neler yaparsın?
Devamı ile geleceğim 🙃

__________________

 

Çevrimdışı

Beatrice Nickli Üyeden Alıntı

@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] Tebrik ederim. Hayvanlara olan ilgin ysrdımseverliğin çocukluğundan berimi var yoksa sonradan mı edindin?

Hayvanlara olan ilgim ve yardımseverliğim aslında çocukluğumdan beri var. Ama işin özüne inersek, her şey 7-8 yaşlarımdayken başladı diyebilirim. Okul tatil olduğunda babam, abimle birlikte beni köye götürürdü; orada nenem bakardı bize. Köy hayatı da bilirsiniz, hayvanlarla iç içedir. O dönem koyunların yavrulama mevsimiydi ve ben kuzulara bayılırdım. Kuzluğa iner, saatlerce onların yanında kalırdım. Hatta onlarla evcilik oynardım. Şimdi düşününce gülüyorum ama o zamanlar benim için en kıymetli anlar onlardı.

Bir gün kuzulardan biri hastalandı ve ne yazık ki öldü. Evde kimse pek tepki vermedi, ama ben inanılmaz üzülmüştüm. O küçücük canın ölümü karşısında herkesin bu kadar kayıtsız kalması bana çok ağır gelmişti. “Bir can ölüyor, ama kimse üzülmüyor. Onun da arkasından yas tutulmaya hakkı var,” demiştim içimden. Saatlerce kucağımda tutmuştum onu. Küçücük aklımla, belki şok etkisi olur da canlanır diye buz gibi suyla yıkamıştım.

İşte o gün, içime hayvan sevgisinin tohumu ekildi. O küçücük kuzu, bana sevmenin sadece bir his değil, bir sorumluluk olduğunu öğretti. O günden sonra ne zaman bir hayvan görsem içim kıpır kıpır olur. Sevmekle kalmam, korur, sahip çıkarım. Çünkü o tohum büyüdü, kocaman bir sevgiye dönüştü.

Ben hayvanları çok seviyorum yaa

İşte kuzum kucağımda

 

Çevrimiçi

NarÇiçeği Nickli Üyeden Alıntı

Hayvanlara olan ilgim ve yardımseverliğim aslında çocukluğumdan beri var. Ama işin özüne inersek, her şey 7-8 yaşlarımdayken başladı diyebilirim. Okul tatil olduğunda babam, abimle birlikte beni köye götürürdü; orada nenem bakardı bize. Köy hayatı da bilirsiniz, hayvanlarla iç içedir. O dönem koyunların yavrulama mevsimiydi ve ben kuzulara bayılırdım. Kuzluğa iner, saatlerce onların yanında kalırdım. Hatta onlarla evcilik oynardım. Şimdi düşününce gülüyorum ama o zamanlar benim için en kıymetli anlar onlardı. Bir gün kuzulardan biri hastalandı ve ne yazık ki öldü. Evde kimse pek tepki vermedi, ama ben inanılmaz üzülmüştüm. O küçücük canın ölümü karşısında herkesin bu kadar kayıtsız kalması bana çok ağır gelmişti. “Bir can ölüyor, ama kimse üzülmüyor. Onun da arkasından yas tutulmaya hakkı var,” demiştim içimden. Saatlerce kucağımda tutmuştum onu. Küçücük aklımla, belki şok etkisi olur da canlanır diye buz gibi suyla yıkamıştım. İşte o gün, içime hayvan sevgisinin tohumu ekildi. O küçücük kuzu, bana sevmenin sadece bir his değil, bir sorumluluk olduğunu öğretti. O günden sonra ne zaman bir hayvan görsem içim kıpır kıpır olur. Sevmekle kalmam, korur, sahip çıkarım. Çünkü o tohum büyüdü, kocaman bir sevgiye dönüştü. Ben hayvanları çok seviyorum yaa İşte kuzum kucağımda

Çok duygulanarak okudum, ne güzel anılar bitiktirmişsin. Fotoğraf şahane zaten

__________________
I suffered, I learned, I changed..

 

Çevrimdışı

Günışığı Nickli Üyeden Alıntı

Merhaba @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] tebrik ederim tatlım *IF e başlamana ne vesile oldu nasil başladın? *Planlı mi yaşarsın günlük mü? *Hayat felsefen var mı? *Zamanı geri alsam da keşke bu olayı yaşamasaydım dediğin oldu mu?olduysa nedir?

Merhaba canım

1. IF’e başlamana ne vesile oldu, nasıl başladın?

2010 yılında üye olmuşum buraya ..O dönemler liseden yeni mezun olmuştum ve üniversite sınavına hazırlanıyordum. IF’ten önce, yanlış hatırlamıyorsam Zurna Forum’da bulunuyordum. Sonra nasıl oldu tam hatırlamıyorum ama oradaki arkadaşlardan bazıları buraya geçiş yaptı, birileri davet etti herhalde unutmuşum eski zaman… Derken ben de geldim ve bir daha kopmadım. O günden bugüne IF, zamanla benim için bir alışkanlık, bir soluklanma yeri haline geldi.

2. Planlı mı yaşarsın, günlük mü?

Bir yanım “her şey kontrolümde olsun” der, diğer yanım “akışa bırak” diye fısıldar. Genelde günüm belli bir düzende geçer ama küçük kaçamakları da severim. Plan yaparım ama o planı esnetebilirim de. Yani ikisinin arasında bir yerdeyim.

3.Hayat felsefenin var mı?

Hayat inişli çıkışlı bir yol gibi; bazen zor, bazen kolay… Önemli olan tökezlediğinde yeniden kalkabilmek. Ben her yaşadığım deneyimi, iyi ya da kötü, kendime bir ders olarak görüyorum. İnsanları ve olayları olduğu gibi kabul etmek, beklentilerimi çok yüksek tutmamak benim için rahatlatıcı. Kendime ve çevreme karşı dürüst olmaya çalışırım. Çünkü gerçek mutluluk, dışarıdaki koşullardan çok, içimizdeki bakış açısında gizli.

Hayat felsefem şu diyebilirim o zaman..
<Her yeni gün, yeni bir başlangıçtır; umudu asla kaybetmemek gerekir.>




4.Zamanı geri alsam keske yaşamasaydım dediğim bir sey var mi?

Elbette zor zamanlar yaşadım, acılar çektim. Ama ben onları uzun süre yüreğimde taşımam. Yaşarım, öğrenirim, sonra bırakırım. Kalbimi kıran insanlarla karşılaştım ama onlarla mücadele edip geçtim. Her yaşadığım, bana bir şeyler kattı. O yüzden geçmişe dönmek istemem; çünkü demek ki o yaşadıklarımı öğrenmem gerekiyormuş. Onlar olmasa, bugün olduğum kişi olamazdım.

--IRCForumlari.NET ; Flood Engellendi -->-> Yeni yazılan mesaj 22:47 -->-> Daha önceki mesaj 21:38 --

Ezgi Nickli Üyeden Alıntı

Merhaba @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] * Seni biraz daha yakından tanımak isteriz. Kısaca kendinden bahsedebilir misin? Nar çiçeği kimdir, ne iş yapar vs. * Boş zamanlarında neler yaparsın? Devamı ile geleceğim 🙃

Nar Çiçeği, yani ben, 32 yaşındayım ve Adanalıyım. Mesleğim öğretmenlik; 9 yıldır bu güzel mesleği aşkla yapıyorum. Çocukları çok seviyorum; onlara rehberlik etmek, bir şeyler öğretmek ve en güzeli de onlardan öğrenmek benim için büyük bir keyif.

Şanslıyım ki ilk atamam memleketime oldu, şu an Adana’da görev yapıyorum. Farklı illerde bulunmak, yeni şehirler tanımak isterdim ama nasip böyleymiş. Yine de kendi memleketimde görev yapmak da ayrı bir güzellik, bir nevi toprağına hizmet etmek gibi…

Evliyim, eşim veteriner hekim. Yani hayvan sevgimle bütünleşmiş bir meslek grubuyla hayatımı birleştirmiş oldum. Aslında lise yıllarında ben de veteriner hekim olmak istiyordum. Ama babam, “Kızım sen bir ineğin doğumunu yaptıramazsın” deyince o hayal orada kaldı. Tabii bizim buralarda büyükbaş hayvancılık çok yaygın olduğu için babacığımın gözünde veterinerlik deyince doğrudan “doğum yaptırma” canlanıyordu.

Ama Rabbim öyle güzel yazmış ki; veteriner olamadım belki ama o dünyaya çok yakın yaşıyorum. Aaa bir de veteriner hekim olamadım ama o hevesle açıktan laborant ve veteriner sağlık okudum tahsilim de var Çünkü hayvanları çok seviyorum, hiç kopmadım elimden gelen ne varsa yapıyorum. Bu arada babam haklıymış; gerçekten de o doğum işini sürekli yapamazmışım. Çok emek, çok güç isteyen bir iş ve ben biraz naif kalıyorum o konularda. Mecbur kalırsam yaparım tabii, ama meslek olarak gerçekten zor..

Özetle, çocuklar ve hayvanlar hayatımın merkezinde. Öğretmenliğimle çocukların kalbine, eşimin mesleğiyle de hayvanların yaşamına dokunmaya çalışıyoruz. Elhamdülillah, güzel bir yolun içinde olduğumu düşünüyorum..

Boş zamanlarımda neler yaparım?

Boş zamanlarımı genelde sakinlikle değerlendiririm. Günlerim zaten yoğun ve yorucu geçer o yorgunluğumu atmak için bazen sadece evde oturup derin bir nefes almak bile yeter. Kitap okumayı severim.. Liseden kız arkadaşlarım var onlarla doğaya cikar piknik yapariz..Hayvanlarla ilgilenmek ise beni en çok rahatlatan şeylerden biri. Onlara zaman ayırmak bana huzur veriyor.
Barınak ziyareti de yaparım.. Eskiden daha sık giderdim ama şimdi yetişemiyorum.. Boşluk bulursam gideriz..

Bazen de doğayı izlemeyi, gökyüzüne dalıp gitmeyi, kafamı dağıtacak küçük yürüyüşler yapmayı tercih ederim. Sessizliği severim ama sevdiklerimle geçirilen kaliteli sohbetler de en keyif aldığım zamanlardandır. Kısacası, kalbime iyi gelen her şey boş vaktimin kıymetli misafiridir.