| |
|
| |
09 Ekim 2011, 14:59
| #1 | |
| Çevrimdışı  IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Düş'{üş}ler ~ Sana bu serzenişleri tırnaklarımla yazdım Kırdım hepsini, günah benden gidene dek yılmadan yazdım Ben kızılca bir intihar buldum dün, sahibi yoktu Olmamıştı daha tam, hamdı... Üşenmedim, yazdıklarımı onunla tasdik ettim Peki son anımızda her şeyi açıklayacak mıydı Tanrı? Şık olmayan sorularımızı yanıtlar mıydı içtenlikle? Desek ki; -Aşk nedir be usta? Gülümser mi hüzünle, susar mı çığlıklı Anlatmaya mı başlar mazisini biraz delikanlıca Ben sana tüm bunları ecelimin kıyısından yazdım Duyduğun o uçurumlu deniz kokusu hep bundan Hayır sen bu aşkta benden fazla ölme sakın Aman ha hakkın geçer Farkındayım seni üzüyor, çok uluslu ten eskilerim Çünkü sütten çıkma ak kaşıklarsınız kadınlar, ah sizler O nedenle bütün sevişmeleriniz pastörize! Ah bu şiirde bir anne olsa bak şey derdi; Evladım, Allah doğru insanlar çıkarsın karşına Şimdi ben sana biraz arabeskçe mutluluk dilerim Ve özümden beklenmeyecek şekilde son önerim; Yedeğinde hep amatör şair ruhlu bir adam bulunsun! Özgür Gümüşsoy.
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. | |
| |  |
|
09 Ekim 2011, 15:53
| #2 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Düş'{üş}ler ~  Babam da aynen böyle bırakmıştı beni , biliyor musun? Güneşli bir Pazar sabahı, hiç haber vermeden, gizli gizli, kalleşce, kahpece…Bize şaka yapıyor sanmıştım devrilip giderken..aynen senin gidişin gibi..Ama her zaman şaka yapılmaz öyle değil mi? Babamın da kocaman elleri vardı tıpkı seninkiler gibi. Minik ellerimi avucuna koyduğumda, kaybolurdu ellerim ve ben bundan gizli bir gurur duyardım. Ellerim ellerinde kaybolduğunda zevkten ölürdüm. Senin yanında bedenimin minicik kalmasından hoşnut kalırdım. Küçüktüm işte kabul et! Kocaman bir kadın olsam da . senin yanında senden küçük kalmak istedim hep. Hem bedenen hem ruhen. Babamın yanında da böyle kalmıştım. Babam da aynen seni gibi bırakmıştı beni, bir sürü eksik cümleleri , yarım kalmış sarılmaları yanında götürerek. Sinsi ve habersizce gitmişti. Beni yalnızlığa hiç hazırlamadan, ne kadar yıpranacağımı düşünmeden. Hiçbir sorun yokken, her şey tam yerine oturmuşken, tam birbirimizin kıymetini anladığımızda, onun yaşlılık benim olgunluk zamanımda, her şey güllük gülüstanlıkken gitmişti. Bana bir tek babam sarılmıştı korktuğum zamanlarda, bir de sen. Güvenmiştim ikinizin koca gövdesine.. Ben bir tek babama güvenmiştim bir de sana. Beni düştüğümde bırakmaz sanmıştım. Babamın acısından da yerlerde süründüm senin acından da, Tutar çeker kaldırırsın sanmıştım, üstümden atlayıp gittin! En şımarık hallerimi babama göstermiştim bir de sana. İkiniz de beni her halimle seversiniz sanmıştım. … Babam bana bir gün nasıl olsa gideceğini söylerdi de inanmazdım ama sen gideceğini hiç söylemeden gittin. Ona öldüğü için çok kızmıştım. Biraz daha direnmedi diye, ettiğim dualar boşuna gitti diye. Bari benim için gitmeseydin diye. Böyle bırakır mı insan kızını koskoca dünyanının koskoca sorunlarıyla baş başa? Ama inatla, ısrarla gitti! O gittikten sonra hiç kimse beni bu kadar üzemez demiştim. Ama yanıldım. Sen beni sensiz bıraktığında ve gözlerini gözlerimden kaçırdığında derin kesikler açtın bedenimde. Aynı acı değildi ama yaralarıma yara eklenmişti giderken. Son günlerde bir babama ağlıyorum bir de sana! Hayatımda iki erkeğe güvendim ben, biri babam biri sendin. İkiniz de gittiniz!
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
|
14 Ekim 2011, 08:35
| #3 |
| Çevrimdışı IF Ticaret Sayısı: (0) | Cevap: Düş'{üş}ler ~ Galiba unutuyorum seni.. Yıllar geçti peşinde, kırılıp dökülmekten yoruldum. Bugün aldım ruhumu, sana aşık yanımı yatırdım yatağa boylu boyunca.. Önce beni sevdiğini fısıldadığın sağ kulağımı kestim attım. Sonra sırasıyla; çocukluk yara izlerimi bir bir soydum tenimden malum bir akşam oturup tüm yara izlerimden öpmüşlüğün vardı beni.. Sonra dirseklerimi kestim, ne zaman yanyana otursak anlamadığım bir çekim yüzünden dirseklerimiz birbirine değerdi. Alt dudağımı kestim sonra, ısırdığın için kavga edip durduğumuz. Burnumun tam ucunu, sağ el başparmağımı kestim, oynardın hep onlarla. En son tüm derimi yüzdüm, kokun sinmişti.. Gözlerimi nasıl oyduğumdan bahsetmiş miydim ? Sırf giderken ardından baktıkları için, o son hâlini hep sakladıkları için.. Sona en güzelini sakladım elbette, elime bir hançer alıp sol yanıma usulca soktum yavaşça çevirdim, kalbimi gerçek bir ustalıkla çıkarttım. İyice baktım elimde, nasılda atardı yanımdayken sen, şimdi suspustu.. Gittim, ince ince doğradım kalbimi gözyaşlarımla yıkadım kanını, az yağda kavurup bahçedeki kedilere yedirdim. Malum kendime karşı böyle bir nankörlüğüm ancak kedilerle yedirmekle ödenirdi kalbimi. Böyle öldürdüm ruhumu, arda kalanlarla sol yanımı kapattım, kanaması dursun diye. Şimdi bana neden sevemediğimi, bir katil olduğumu soruyorlar. Bir katilim çünkü; en güzel eserim kendi cinayetimdi. Ve neyle sevebilirim ki artık; aklım uçarı, kalbim kedilere yem .. Bu yüzden seni de gittikçe daha az seviyorum Mungan’ın dediği gibi.. Bir aralar özlerdim çok seni, göğüs kafesimi de kapattım sıkı sıkı, özleyen yanlarım havasızlıktan sönsün diye.. Bu topraklarda hükmün çok az artık sevgili.. Çoraklaşmaya yüz tuttum artık, bir vakit gelecek ne eksem ne yağmurlar yağdırsamda hiçbir şey yetişmeyecek.. Yağmur tanrısını küstüren toprak edasıyla anıyorum bu akşam seni, Çınlarsa kulakların, aç pencereni bak yıldızlara, Ve bir tebessüm et tüm geçip giden zamanlar hatrına… Giz. 03.05.2011’
__________________ Ey iki adımlık yerküre; senin tüm arka bahçelerini gördüm ben. |
| | |
 |
| Etiketler |
| düşüşler |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |
Hybrid-Şeklinde
