Her yenilgide biraz daha değişiyor insan, biraz daha büyüyor ya da küçülüp yok olmak istiyor. Farklı yollar vardır bir şeyleri unutmak için. Kuaföre gider kadınlar, saçlarını boyatır, saçlarını kestirir mesela. Sabahlara kadar müzikler dinleyip ağlayabilirler. Ben de bugün kalkıp kurabiye yaptım kendime, biraz yanık oldular gibi ama nefisti. Ağızda dağılan kurabiye tarifi isterseniz sorabilirsiniz yani, belki makarna yapamıyorumdur ama yaptığım bir şeyler var. Ha yaptığım bir şeyler derken, ben sana ne yaptım? Niye böyle oldu bilmiyorum.
Bu kadar basit bir sebebin arkasına sığınıp, bahane yaratıp gitmek çok basitmiş senin gözünde. Öyle uzun uzun yazasım yok, yeterince yazdım. Gecelerde yeterince uzun, sensizlikte. Aslında çok uzatmayıp şu şarkı sözlerini yazacağım..
'' Kuşlar, her baharda gelirler ama
sonbaharda göçerler aşkım,
sakın sen kuşlara uyma.. / sen kuşları sevdin ''
Kısacası sen o kuşlara uydun, çünkü onlar kadar ürkekti yüreğin.
O kadar kısaydı kanatların, yetişemedin bana.
Bir de bu var, hangi kitapsa bu sayfasını benden çalmışlar gibi.



Hayat bizi sınıyor, zamansa hep yanımızdaymış gibi davranıyor.
Oysa sadece zaman mıydı geçen?
Sol yanında da gelip geçen bir şeyler var senin, bizim buralarda aşk diyorlar, gelip de geçemediği için.

If you can't measure it, it doesn't exist.