[Lady]

Vaktiyle iki kardeş ve

bunların hizmetine muhtaç

(yaşlı bir anneleri)

vardı.

Her gece biri,

sıra ile hizmetini görür,

biri ona hizmet ederken, diğeri

ibâdet yapardı.

Bir gece,

ibâdet eden kardeş,

ibâdetten çok zevk alıp,

ricâ etti kardeşine:

Bu gece de annemin hizmetine

sen bakar mısın?

Tabii, hayhay!

Kardeşi

annesinin hizmetini görürken,

o, bütün gece ibâdet etti.

Sabaha doğru uyuyup,

rüyâsında şöyle denildi

kendisine:

Ey filân!

Kardeşin bu işte (kârlı) çıktı

ve bütün günahları bağışlandı.

Sen de,

(kardeşinin hürmetine)

affedildin.

Çocuk sordu merakla:

Hikmeti ne acaba?

Denildi ki:

Allahü teâlânın,

sizin ibâdetinize ihtiyâcı yok.

Ama anneniz, sizin hizmetinize muhtaç.

Ona hizmet, nafile ibâdetten

kat kat daha sevaptır.