Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Ankara’nın ücra bir yerinde yaşıyormuş adam, 90 yaşın üstündeymiş. Tabi o zamanda öyle bir kar kış var Ankara’nın karını kışını bilen bilir, her yer buz. Adım atılmıyor. Kız kardeşimle bunları konuştuk. O sırada beni annem aradı “Kübra kızım neredesin?” dedi, “Dışardayız anne geziyoruz biraz.” dedim. Annem dedi ki “geliyoruz şimdi seni bir hocaya götüreceğiz”. “Anne,” dedim “bak haftalardır hocaya gidiyoruz bir şey olduğu yok hep paramız gidiyor” dedim. Annem, kızım ne olur gidelim falan dedi.

Sonra bunlar hemen geldiler kız kardeşim de var. “Bacım,” dedi “gidelim eğer o da bir şey yapamazsa daha sana kimse bir şey demeyecek Almanya’ya geri göndereceğiz seni”. “Söz verin, gönderecek misiniz?” dedim, “vallahi,” dediler “kendi elimizle göndereceğiz” Ben de artık sıkılmıştım ve Almanya’ya geri dönmek istiyordum. Bindik arabaya annem ben kardeşim gittik.

Çok eski bir evin oraya gittik.
Orda arabaya 40 yaşlarında bir hocayı aldık. “Devam edin.” dedi bize. “Hocanın evi biraz uzakta.” dedi. Ankara’nın dışında iki katlı eski taş bir evin önünde durduk. O arabadaki hoca “Ben hocayı getireyim.” dedi ve gitti. Sonra dışarı çıkınca hocayı görünce içimden bir şey koptu sanki. Böyle kısa boylu bembeyaz yüzlü sakallı çok yaşlı biriydi, zor yürüyordu. Sonra hocayı getirdiler. Annemle ben arkada oturuyorduk. Ben ortada oturuyordum. Sonra hocayı getirdiler benim yanıma oturttular. Ve kapıyı örttüler. Benim kalbim çarpmaya başladı. Yani kalbimin atışını sırtımda hissediyordum. Sonra hafifçe adama doğru gözümün kenarından bakarken adamla göz göze geldik. Ama adam öyle bir heybetle bakıyordu ki kanım çekildi.

Sonra yan tarafa doğru döndüm. Anneme sessizce dedim ki; “anne bu adam beni kurtaracak herhalde ben öyle hissediyorum.” Annem gülümsedi. Tabi yol boyunca hoca bir şeyler okudu yanımda sonra kız kardeşimin evine gittik. İçeri girdik. Kız kardeşimin de yeni bebeği olmuştu o zaman hemen bebeği getirdiler. Hoca ezanını falan okudu kulağına ismini söyledi. Sonra biz odaya geçtik.

Annem eniştem ben ve hoca var.
Hoca bana; “şimdi, ben seninle konuşmak istiyorum. Sana sorular soracağım. Bana her şeyi söyle ben biliyorum ama senden duymak istiyorum”. Adamın öyle bir görüntüsü öyle bir ses tonu vardı ki ben öyle bir insan tanımadım. Geldi yanıma doğru beni yanına oturttu. Sonra enişteme baktı eniştem hemen çıktı kapıyı örttü. Ve benim gözümün içine bakarak “burada mı o?” dedi. “Kim?” dedim, “o,” dedi, “şu mavi gözlü olan”. “Burada değil” dedim.

Sonra hoca anlattı sen şunları görüyorsun değil mi, şöyle olaylar yaşadın değil mi şöyle işlere bulaştın değil mi diye. Bana her şeyi annemin yanında söyledi. Annem tabi bunları hiç bilmiyordu beni tanımıyordu bile. Çünkü 15 yaşımda evlenip gitmiştim. Diğer kardeşlerimle uğraşmaktan annem maalesef beni unutmuştu. Yani o zamana kadar annem benim bir sorunum olduğunu bile bilmiyordu. O yüzden annem duydukları karşısında şok oldu. Hoca dedi ki; “ben seni kurtarırım ama gerçekten kurtulmak istiyor musun? İşte bunları hayatından çıkardığın zaman hiçbirini göremeyeceksin, hepsi gidecek.
👇

__________________