Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]

Bu dünyada daha hiç sessizliğin ne olduğunu bilmiyordum. Dünya o kadar sessiz bir yer oldu ki ondan sonra. Hoca gitti o akşam ben duş aldım saate bakıyorum şaşkın şaşkın. Ben o zamana kadar cinlerin sesinden hiç etraftaki sesleri duymamışım meğer. Yani balkondan bakıyorum sadece araba seslerini duyuyorum. Cinler âlemi o kadar kalabalık ve gürültülü ki kafam beynim kalmıyordu. Sonra onlar hayatımdan çıkınca çok sakin sessiz kendi halinde bir insan oluverdim. Ertesi gün biraz alışveriş yaptık, her şey güzeldi.

Üçüncü gün eniştem “Filanca yerde bir akarsu buldum bacım. Almanya’ya gitmeden şu su işini de halledelim rahat rahat gidelim.” dedi. “Tamam.” dedim. O genç olan hoca, ben, annem, eniştem ve kardeşim beraber akarsuya gittik. Yine Ankara’nın dışında bir yer. Karların içinde zar zor gittik. Orda suya bıraktı annem okuyor ben de suyun üstünden bir o tarafa bir bu tarafa atlıyorum. O arada genç hocanın telefonu çaldı baktı arayan işlemi yapan hoca.

Telefonda bağırmaya başladı; “Siz deli misiniz o kızı orada hasta edeceksiniz çabuk ayrılın oradan” diye kızıyor. Halbuki kimse hocaya buraya geleceğimizi söylememişti. Sonra oradan ayrıldık. O hoca hüddammış. Sonradan öğrendim engelli bir kızı varmış 50-55 yaşlarında. Ve hüddam hocanın en büyük korkusu engelli çocuğu ortada kalır diye ondan önce ölmekmiş. Hem de para pul istemedi bizden. O genç hoca da “para almaz ama kızına belki bir şeyler alabilirsiniz” dedi.

Bu olaylardan sonra ben Almanya’ya iyileşmiş bir şekilde döndüm.
Yeni bir hayata başlamıştım resmen. Cinlere alışkın olduğumdan insanları doğru düzgün tanımıyordum alışmam zor oldu bunun zorluğunu bile yaşadım. Şimdi iyiyim, Allah’a şükür o sorunlar geldi geçti. Anlatamadığım unuttuğum ya da atlattığım birçok mevzu var. Benim bunu anlatma nedenim; belki cinler başlarda iyi davranabilir ama eninde sonunda yolunuz ayrılıyor ayrılmak zorunda. 12-13 yaşımdayken Hiz bana demişti ki; “bir gün bizim ırkımızla kendi ırkın arasında seçim yapmak zorunda kalacaksın ve kendi ırkını seçeceksin.” Ben ona gülmüştüm. “Ben insanları sevmiyorum ki onları seçmem” demiştim. İnsanlar yalancı insanlar nankör diye düşünüyordum. Ama yanılmışım, biz insanız ve insanlarla yaşamalıyız. Allah herkese doğru yolu göstersin. Çünkü Hiz’in bana görünme sebebi ailemize yapılmış büyülerin olmasıydı. O büyüler yüzünden babam gitmişti ailemiz dağılmıştı annem perişandı. Ve hepsi büyüler yüzünden. O büyüleri yapan yengem beyin kanaması geçirdi. Sonra vefat etti. Babaannem ise kimseyi tanımıyor alzheimer. Kötü bir durumda. Olan bana oldu, çocukluğumdan da bir şey anlayamadım. Gençliğimden de evliliğinden de. Herkes ders çıkarır. Ben inancımı bile kaybettim bir dönem cinler bana; “bak senin Allah’ın sana yardım etmiyor” diyorlardı, aklıma giriyorlardı. Şimdilik her şey yolunda.Rabbim böyle şeylerden tüm insanları korusun.

__________________