Çevrimdışı

Bir vaveyla koptu içimde, yanardağdan öte bir volkan coştu.*
Ayaklarım, dizlerim bağlandı, dertlerim vardı, olsun! Gayrı hepsi boştu.*
Sanki Sen koktu dualarım, salavatlarla yıkandı dudaklarım, Seni diyebilmek ne hoştu!*
Bak yetimlere nasıl da bakarlar, ne oldu gariplere, neden ayaktalar?*
Yoksa… Sen mi geldin?

Ne geceler sayıklardım Seni, ne günler selamların en güzelini salardım üstüne.*
Bak yine büküldü belim, boynum bükük, işte yetimin, işte ellerim, işte duada dillerim.*
Kabul eder misin böyle beni, tanır mısın ümmetim diyerek, tutar mısın kanadımdan düşerken?*
Ne olur susun, dağlar taşlar susun, buluta söyleyin gölge yapmasın, açılsın kapılar, kapanmasın!*
Bak! güneş bugün daha parlak, ağaçlar daha yeşil, minareler daha heybetli, secdeler daha uzun.*
Ne oldu, ne bu ışık, nedir bu sessizlik, bu güzel koku kimin? …*
Yoksa Sen mi geldin?

Bir taş olsaydım açlıktan karnına bağladığın, bir hurma kadar damağına yasladığın,*
Ama Sen yoksun, karanlık yorgan olurken sırtımıza, mühürler vurulurken ağzımıza…*
Tadımız kalmadı Efendim, koktuk, çürüdük, karardık, bakılası kalmadı yüzümüze…*
Bir ümit olur diye açtım kollarımı, belki gelirsin diye, diktim semanın kapılarına gözlerimi*
Sana uzandım takatı bitmiş, yorulan kollarımla, bekledim ama*
Sen yoktun Efendim.

Sensiz yaşamak bu kadar mı zor olacaktı bana, bu kadar mı düşecektim yoluna?*
Bilseydim Seni, Sana yetişmez miydim, çölüne kum olup serpilmez miydim Efendim.*
Bak şu titreyen yüreğime, uçtu gitti, söz geçiremedim can kafesime ve nefesime*
Zerreni kendime kürre bildiğim sevgili, hangi zamana sakladın vuslat dilekçemi?*
Hangi deryadan dudaklarıma akacağını, ne tarafımdan bana bakacağını… bir bilsem!*
Bir bakışına nelerimi vermezdim, işte hazırım derdim, bırakırdım dünyayı, sevmezdim!*
Ağlama ey gözlerim, inmesin duadan ellerim, işte kırmızı güllerim!…*
Sen mi geldin?

Gel, anam babam sana feda olsun, gel de, bu fakire bir düğün bayram olsun.*
Bedir’den geçtiğin gibi, bir elinde ay, bir elinde güneşten vazgeçtiğin gibi gel.*
Seni taşlamak isteyen Taifliler çıkacak bilirim, işkembe ellerinde bekleyenlerin !*
Olsun! Sen gel… Sana kol kanat olur bedenim, kartal kesilir gözlerim, kırılır ortasından bileklerim*
Bir dişine kurban olmam mı o zaman, sakalının bir teline, tel tel dökülmem mi?*
İşte kefenim, işte yeminim, işte Rasulüm, işte ümmetin , geldim!..geldim!.. demem mi?*
Susmasın kainatın dili, küsmesin alemlerin yüzü suyu hürmeti, işte gariplerin kısmeti!

Varsın kokuşmuş dünya bize kalsın, çirkefimiz, nankörlüğümüz Sana bulaşmasın,*
Varsın ellerim havada kalsın, mezar gibi dar gelsin dünyam, kor gibi içimde yansın*
Bileyim ki Sen razı ol , bileyim ki Ebu Bekir’den bir selamın ,nara düşmeden şefaatin kalsın.*
Bileyim ki Mekke’ye nazar ettiğin gibi bakacağını , Hira’ya girer gibi içimize dalacağını…*
Bak !gam çeker mi artık cesedim, derde düşer mi bundan sonra yüreğim,ıslanır mı gözlerim?*
İşte yetimin! işte ellerim! işte duada dillerim! işte Sebebim! işte kırmızı güllerim!..*
Sen mi geldin ?

Hoş geldin peygamberim….. Hoş geldin…

Sedat SOYLULAR

__________________
Yürürken başımın yerde olması sizi rahatsız etmesin.Benim tek derdim; yere düşen edebinize takılmamak..