Çevrimdışı

İçimde Bumerankla geçti şubat

Döne döne benden bana söndüğünde ışıkları pervanelerin

Başladığım yerde bitirdim bütün yolculukları

Sabah çocuktum daha, akşam bin yaşıma bin mum yaktılar anne

Nerde sevdiysem oraya kuruldu cehennem

Sol yanım çöldü dedimki çocuk Su s

Kanlı kılıçlarla geçtiler içimde Sus

Benim iguanalarım vardı yılanlarım akreplerim

Ben içerde onlar dışarda ağlardık yağmur yağardı

Kuyularım güz dolardı yağmalanmış öykülerim vardı

Biz eski aşklardan çalardık göz yaşlarını

Ben içerde o dışarda ağlardık bil fiil

Eskittik kitapları göğü maviyi yağmuru

Açık bir yarayı öptük acının gözeneklerinde

Bırakıp gittim vaz geçilmezleri vurup şakağından

Ardımda üstü çizilmiş hatıratlar kör masallar

Bırakıp gitti rüzgarın kum saatiydi düşürüp kırdı zamanı şafağından


Benim karıncalarım kelebeklerim kuşlarım vardı

Ayinlerle geçerlerdi içimde akşamları

Ben dışarda onlar içerde ağlardık bil fiil

Nefesiz kaldık şarkısız şiirsiz güneşsiz dinsiz

Aynı masada bir coğrafyaydık Toprak su hava

Yakılmış haritalarda kayıp bir mezardık

Kemiklerimizden faili meçhul tanrılar ararlardı

Avuçlarımı kapattım okunmuştur dedim duymadılar

Gözlerimi kapttım okunmuştur dedim duymadılar

Bırakıp gittim en kalabalık tenhalığı yalnızlığa

Bırakıp gitti çizerek tırnaklarıyla geceyi

Bir daha hiç sabah olmadı...