08 Nisan 2010, 20:45 | #1 | |
Çevrimdışı
Kullanıcıların profil bilgileri misafirlere kapatılmıştır.
IF Ticaret Sayısı: (0) | Sancımasın sol yanın Kan sızmadı henüz... Yüreğim(iz)in lal dudaklarından hücrelerimize... Yüzümün çizgilerine basmadan kendim de yürüyebilirim. Sen git, ben oyalarım yaralarımı(zı)... [ Su alıyor yürek kayığı(m), kaçak var kıyıya doğru! Hadi daha hızlı kulaç at, aşksızlığa... Küreklerimi kıran yalancı kaptan, yüzmesini bilmiyordum ki ben! Aslım batıyor, derinlere. Geri dönüp, kurtar/ma ne olur?] Merak etme beni, sancımasın sol yanın... Ben her yazımın satır başlarında bulacağım seni. Gözlerim karanlığım(-ız)a göz kırparken... Paslanmış yüreğim, dilsiz sevmelerin edepsizliğinde gülümseyecek terkettiğin yarınlara... Bu forumdaki linkleri ve resimleri görebilmek için en az 25 mesajınız olması gerekir. Azrail ismimi verecek; Azrail'e kundaklayacağım masumiyetimi! Sen merak etme beni... Coğrafyandım ya senin! Ütopyalarımı unuttum. Nehirlerimin akıntısına kapıldı umutlarımın harfleri… Gölgelerinde üşüdü çiçeklerim. Yıktın şehirlerimin içinde ki minarelerimi. Göğe açılmıyor artık, sen’li düşlerimin elleri! [ Hangi uyağa sığdırabilirim şimdi seni? Hangi kemanın kopuk tellerinde aşkın devrik bestesini yapabilirim? ] Red edilmeye hazır; oyuncakları kırılmış, kimsesiz arka sokakların çocuklarının günlüklerinde saklandı sen'li cümlelerim. Onlar kadar yıkık! [ Biliyor musun? Gülümsüyorum yine de, kirpiklerime rağmen... Tabiatın şapkasından yıldızları çalmaya hazırlanıyorum yine. Çocukluğumdan miras kalan saflığımla, vedaların kuyruklarına takacağım...] Bak, yıldızlar getirdim sana... Yüreğimin batık kayığından tek kişi kurtuldu ve o ben değilim... Kanama başladı... Sızıyor ömrüm(-üz)e... Kanıyor... Kanayacak daima... Kaç, benim gibi acı(ma)sın canın! Ben oyalarım yaralarımı(zı)... Elveda... Konu Emy tarafından (13 Aralık 2011 Saat 01:10 ) değiştirilmiştir. | |
|
Etiketler |
sancımasın, sol, yanın |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| |