|
Cevap: HiçLiğim.. Ay ışığını yansıtıyordu bir vakit gözlerin. Öyle ki, ruhum aydınlanıyordu. Dünyayı, insanları, doğayı yani alabildiğine bütün yaşamı senin gözlerinde seviyordum ben. Suyun tadı seninle güzellik ifade ediyordu ve ancak senin elinden yendiğinde bir lokma ekmek kutsal bir ibadete dönüşüyordu... Mabedim oluyordu gözlerin... Huzuru ve inancı orada buluyordu çalkalanan ruhum... Yüreğim bir yangın yeri, ateşin tam ortasında gözlerin... Başka hiç bir insan bakmıyordu böyle bir serinlikte.. Denizden gelen bir meltem ve bir şarkı oluveriyordu bazen. Uzanıp kumsala, saatlerce dinliyordum gözlerinden akıp gelen bu melodiyi... Mavilikler ülkesinde yitip gidiyordum sanki... Şimdi bütün tonlar gri... Ay ışık yansıtmıyor içime ve fırtına öncesi sessizlikte deniz... Şimdi gözlerin yok, mabedim yanan yüreğimin külleri arasında savrulup gitti... Şimdi sen yoksun, yaşama dair hiç bir şey yok |
Cevap: HiçLiğim.. Biliyorum sen yine parmak uçalarından üşüyorsun aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat ayaklarınla kasıklarının kasırgasını ellerinle yüreğinde yaktığın ateşi düşlüyorsun sonra sularımız sızıp karışıyor ay karanlıkta ve çırılçıplak bir ırmağa döüşüyoruz yatağımızda apansız pencerende gülümsüyor güneş ne güzel bütün parmakların tıkır tıkır işliyor iştahla biliyorsun yaşamaktır aşk gece ile gündüzün sessiz geçişimidir bir uyku boyumda delice bi yangın parmalarının buzulunda ah şart her yeriniz nasılda şaşırıp kalmakla istekli |
Cevap: HiçLiğim.. Bir garip duygu Derine kök salmakta Serzenişlerde gece yarına ruhsuz uyanmakta Çocuk yürekte bir telaş Bir hevesle utanmakta Yarışırcasına kelimeler izdihamda Kelimeler tutsak dizi dizi ağzında Bir adam, bir karanlık odada Bir adam bay şizofren adında Hani bir yer olsa Kimse onu tanımasa Tanrıya emanet etse ruhunu Tanrı yeniden yaratsa Hiçbir el dokunmamış olsa ruhuna Hani dualar karşılıksız kalmasa Hatalarından ders alsa Hatalarının farkına varsa,hatırlasa Ama önce kim olduğunu anlasa Tanır mısınız bilmem Adı bay şizofren Büyük aşklardan Büyük yaralar alan Ama savaşlardan sapasağlam çıkabilen O bay şizofren Görebilir aslında herkes onu Birazcık aynaya dikkatlice bakabilen Yaşanılır mı unutmadan acıları Her yenilğiden sonra yenilenmeden Neden garip karşıladınız onu Bu aforoz niye? Oysa oda biz gibi Herkes gibi Senin gibi sen Benim gibi Ben Herkesin bir yüzünde silik bir izdir Bay şizofren -Yoğun Bakım Ünitesi yoğun bakım ünitesi aşkların mekanı can çekişiyor ağır yaralı kan kaybediyor zamane sevdalar bekleyenler aşkın güya yakını doldu taştı hasta ruhların şizofren aşklarıyla şehrin hastahaneleri... |
Cevap: HiçLiğim.. Şizofren kanatlarımı kırdım bu gece bulutlar geçti kafamdan, aldırmadım! gümüş iğneyi kırdım, susta kaldım altın iş görür dedim, ama gülmeden geçemedim! seni sevdim, şizofreni yanım oldun benim soğuk rüzgarların telaşı oldu sesin, anlamadım! sen güzelsin, ben güzelliğinin tövbecisiyim ama delilik kısa sürmedi, sardı hücrelerimi…ayaktayım! gücüm varlığındı, ahh denizim hüzün şarkılarını sil, bu gece anlamsızım! dertlerini sala bırak, boğulurlar belki de sende şizofren yüzünü yırtıp, şen yaşarsın! |
Cevap: HiçLiğim.. Kederli cümlelerim yorgun hecelere gebe Düşleri kırgın bir alaca karanlık aydınlığında Ki beklenir! ! ! saklı göz yaşlarıyla doğacak,boğulacak şimdi; Hazan yapraklarını dökecek cenqis mi kaldı? Umut terazinin kefesindeki paslı bıçak darbesine mahkum Soğuk gurbet sancıları çook uzakta ki çaresiz! ! ! kırmızı itiraflar vurgunlarda Şimdi; Vazgeçecek gitmelerimiz mi kaldı? İpten rengarenk kuşaklar kuşanıyor, Boşlukta dolanan şizofren telaşlarım, ki hayat! ! ! oltanın ucundan kurtulan balık nefesi Şimdi; Asude sulara yazılacak ömür mü kaldı? Seninle parmak uçlarımda tutuştu yorgun düşlerimin külleri Oysa; Hatıralarımızı affedecek gün mü kaldı? Avuçlarımıza dökülecek gül mü kaldı? |
Cevap: HiçLiğim.. Elini tutamazken hüznünün içimde biriktirdin yüzlerce ölüyü uzun seneler ölüm meleğinin yüreğindeydi yüreğin gökyüzü siyahtı güneşi göremedin saçları uzundu acılarının bir türlü kestiremedin hapsettin ruhunu karanlık kuyulara şimdi içinde mezarlar var ne çok korkardın bilirim ölülerden şimdi gecelerden yıldız derinlerinden şizofren yalnızlıkları alıp kendini bırakıp şiirlerde gidiyorsun soğuk yalnızlığına |
Cevap: HiçLiğim.. Şizofren bakışların karanlık sanrılarında gün Ardımda gölgesiz yalnızlık Rüzgâr, esmer bir şafağa esiyor... Ellerim yalnızlığın yalın avuçları Kimse duymaz sesimi Kırgınlığımı avutmaz yel Gözler, can olur kâbuslarıma Pişkin acılar savrukluğunda... Hayat, bir kısır döngü Çemberinde ölümün... İsteksizce çırpınıyor kökleri göğün Yatay bir acı saplıyor yangın gülüşlere Ki, hep sevmekti yaşamın tadı Anlamı hep sevilmek. |
Cevap: HiçLiğim.. “Ben’in sürdürebileceği savaşların en zorlu olan, ben’i an be an başkası olmaya zorlayan bu dünyada, kendinden başka ben olmamak için savaşmaktır ve bu savaş hiç bitmez.” Benden yürekli bu dünya Benden asi benden zor.. Bilirim yalan olduğumu Bildiğim yerde ismimi kaybederim Ve kaydederim Hücrelerime yıkılışları Yanık kokulu ağızların Şizofren şarkılarına yaslanırım /aglarim. Yaşlanırım ruhumun gurbetine de İşe yaramaz mevsimlerim benim Bilirim çark etmiş İhtilallerin rezilliğini Şeytana satılmış özgürlüklerle İnsana yenilen dünyayı bilirim.. Yüzümü yalayıp geçen bu beyaz da Güneş doğana kadar.. Sonrası Çamur içinde korkular Yalanlanan gerçeklerle Belleğimde mağdur Tılsımını kaybetmiş Aşkın gözlerinde biriken yağmurum Ben’liğimin bulvarında kanatarak ben'i Ben’cileyin savaşıyorum yaşamla Yatağını inkar eden bir nehir gibi Tersine akıyorum. |
Cevap: HiçLiğim.. ....."o". Öldü Geceyi böler siren sesi bilmediğim şehirde bildik kahkasını atar yalnızlık ağlasaydım doya doya ağıt yakıp karalar bağlasaydım dağılsaydım bir kordonun ucunda uzun gecelerin sabahına gülerek uyansaydım bu şehir bana ne kadar yabancı bir ağacın ululuğu göğe saldığı kökleri ve yere saldığı dallarıyla bellidir her saldığı damarda can çekişen çiçek şehrin mezar bekçisi her cinayetin şahidi ve belki de her yüksek tavanlı taş yığını dipsiz bir gecedir geçmişimi bulduğum sandığım şehirde geleceğimi bir daha kaybetmek siz izin vermesenizde şizofren gecelere ben yine de ağlayacağım ve bir kere daha aşık olacağım kıyıya vuran istiridyeler incilere mezar bu şehir ve her şehir bana |
Cevap: HiçLiğim.. Karabasanlarının içinde Uyanmak için sarıldın bana... Belki bir mum yaktım karanlığına AMA Güneşini çalmak pahasına... Masum kırmısı.kelebek [Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] öpüşleriydi dudaklarında Bilemedin, Vazgeçilmez olurken bal dudaklar hayatında Tatlı zehirini de akıttı Senin saf dünyana... Dingindin belki Balköpüğünden önce Deli boranların yoktu, Hayatında yeni bir milat başlarken Çılgın, şizofren paylaşımlar Hiperaktif diyarlar da İzin almadan senden Hayatına karışıyor, Damarlarında dolaşıyordu... Çok veren Durmaksızın isteyendim ben, Bilirim yorardım adamı... Yürümeyi bilmeyen ben, Koşarak atardım en küçük adımlarımı... Zor zanaat Balın köpüğünü damlasından ayırmaya uğraşmak, Ama bilirsin üstat Balköpüğüyle, bal tadında hayat.. |
| Tüm Zamanlar GMT +3 Olarak Ayarlanmış. Şuanki Zaman: 22:24. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Search Engine Friendly URLs by vBSEO
Copyright ©2004 - 2025 IRCForumlari.Net Sparhawk