Çevrimdışı

[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]


Evdeki sabah sessizliği, akşamın gerilimiyle henüz çözülmemişti. Ancak Süleyman’a yeni bir musallat vakası ulaşmıştı: yedi yaşına yeni basmış bir kız çocuğu, sokakta oynarken harabe bir evde istemeden cin çocuklarının üstüne basıp öldürmüş, bu yüzden 800 yaşındaki bir cin kısas talep ediyordu.

Kızın zihninde ilk yankılanan ses kaba ve tehditkârdı. Cin, kızın içine giriyor, ürkütüyor, vesvese veriyordu:
“Sen… sen bizim canımıza kast ettin… Ödeyeceksin!!”

Ama zamanla ses yumuşadı, kızın korkusunu fark eden bir titizlikle:
“Dur… sakin ol. Seni bırakacağım… ama bedel… bedel ödenecek.”

Cinler, Süleyman’ın müdahalesi gelmeden önce, kızı rahatsız edecek ve geceleri gözükecek şekilde sözlerini yerine getirmeyen aileyi de yönlendirdi. İstenilen bedel açıklandı: On koyun ve yirmi bilezik, ıssız bir tepede, derenin kenarına bırakılacaktı.

Ailenin teslim ettiği gece, cinler tekrar kızın üzerine musallat oldu; kısas tamamlanmamıştı. İşte o an Süleyman, Mahir’i gönderdi. Mahir, sinsice hareket eden ama artık Süleyman’ın yanında olan bir güç olarak, 800 yaşındaki cinleri avladı ve kısasın adaletle yerine gelmesini sağladı.

İş tamamlandıktan sonra Süleyman, berzah alemine geçti. Padişah Mürre ile yüzleşmesi gerilim doluydu:
“Yakında savaş olacak, Hüddam,” dedi Mürre.
Süleyman sorularla sınadı, Mahir de yanında, kabilelerin hareketlerini doğruladı ve uyarıda bulundu: “Evet, saldırı hazırlıkları başladı. Biz hazır olmalıyız.”

Sabahın ilk ışıklarıyla evde hazırlıklar başladı. Süleyman, Melike, Sabur ve Mahir, yaklaşan savaşın gölgesinde stratejilerini kuruyordu. Herkesin zihni bir yandan 19. bölümdeki büyük çatışmaya hazırlanıyor, bir yandan da geçmişteki gölgelerin hala etkili olabileceğini hissediyordu.

__________________