19’uncu yüzyıl dünya siyasetinde, özellikle ırkçılık ve buna dayanan ideolojilerin yaygınlaştığı bir dönem olmuştur. Germenizm akımı, Gobineau ile en etkin açıklamalara erişmiş ırkçılık akımı olmuştur.

Bu akım saf ırk olarak nitelendirdikleri Germenler’in üstünlüğünü ileri sürmüştür. Germenizm akımından; Almanlar siyasal birliğinin kurulmasında faydalanmıştır. Hitler ise yapmış olduğu ırkçılık faaliyetlerinde fikir akımını benimsemiş ve büyük bir politika aracı olarak Germenizm akımından faydalanmıştır.

Germenizm akımına karşı diğer güçlü bir akım ise Slavcılık olmuştur. Tüm Slavların Rusya’nın yönetiminde birleştirilmesi anlamına gelen Slavcılık akımı dünya siyasetini yönetecek bir duruma gelmeye başlamıştır. Batıda meydana gelen bu akımlar Osmanlı Devleti’ni de çoğunlukla etkilemiştir.

19’uncu yüzyılda Osmanlı Devleti dağılma sürecine girmiştir. Osmanlı Devleti siyasi varlığını sürdürebilmek için ıslahat çalışmaları yapmaya başlamıştır. Devletin kurtarılması için çeşitli düşünce ve fikirler ortaya atılmıştır. Türklerin Sarı ırka mensup oldukları ileri sürülmeye başlanmış ve bu düşünce iyice etkili olmaya başlamıştır. Osmanlı Devletinde meydana gelen fikir akımları ise Osmanlıcılık, İslamcılık, Türkçülük, Batıcılık ve Ademi Merkeziyetçilik başlıkları altında toplanabilmektedir.